Ve de düşeş mevsimin mealinde saklı
sonsuzluğun huzmesi kalemin hızması ve şairin hörgücü kalemin dirilişi dingin
işleyişi…
Bir içimlik midir şiir ömre tekabül
eden
Şairin kisvesi kutsanası aşkı saklı
iken
İçinde seken hecelerin
Muadili iklimin
Nezdinde çakan şimşeğin gücüne binaen
İlahi Sarnıcın
İlahi Sarkacın
Elbet İlahi Aşkın çağrısı
Duygular eyleme dökülen
Nidası sessizliğin
Pekişen bir hasret bir özlem
Göğün kıvrak bedeni
Şaklayan bir sevinç misali
Şairin döktüğü her sözcük her imge
başının tacı
Rotası nasıl ki sevgi
Ve şaire özgü ve özgündür aşkın
sözlüğü
Özlük hakları şiirin
Tartışmasız artık okuyucunundur
yazılasın kelamın
Verilen her selamın
Özeti öznesi özlemi
Nasıl da saklıdır kimliğinde şairin
Redifleri asılı iken göğün
Esemesi de okunmaz yerin
Bir küre
Bir eksen
Kükredi mi de kalem…
Azat edilesi hüzün
Bir zincirin eklenen son halkasından
Seken her duygu
Hazır ola geçen umudun güftesi
İzdiham yüklü evren
İstişare etti mi kalem
İnzivada olsa ne ki şairin
Umudu sevgisi asla sönmezken
Varsın olsun bir ışık yılı uzaklıkta
mutluluk
Kürediği karın doruk
Noktasına takılı iken gözü elbet
felek
Asla pes etmez pas vermez hayallere
Yine de sıkı sıkıya tutunası düşlerin
ölçümü
Ölçütü mademki şiir
Hicvinde tükenen sesin
Haşmetinde sevginin ve kaosu
belirsizliğin:
Bununla sakit olsun
Diyebilmenin denklemi
Hele ki o ayraç yok mu?
İnce bir çizgi çekilesi
Hayatın kıyısına vuran
Ölümün salındığı kaderde saklı olan
Yaşamın güzel neşri
Bir nesir iken şiirin hikâyesi
Ve dökümlü eteklerinde hayallerini
Gerçek kılmanın da müjdecisi
Sadık kaldığı kadar şair kaleme
Kıtlıktan çıkarcasına da yazıp geldi
mi dile…
Kıtalar aşılası
Kıtalarda saklı şiirin ve şairin
hafızası
Meylettiği nasıl ki
Huzur ve ümidi de tetikleyen bir
rengi
Buğulu gözlerinde resmin adeta
nakkaşı
Yaşamın ve sevincin ve sevginin
Bir de umresi yerin göğün
İçinde kalan ukdenin
Sönmez iken ateşi
Ataerkil
Bir imge bedeller ödediği
Kadar kalem de direttiği ile hemhal
Aşkın ibaresi katıksız da iştigal
Ettiği bilinmezin dinmezken nüktesi
Bir boyuttan
Diğerine seken kalemin
İdamesi iradesi
Sönük âlemin ibaresi
Sanılmasın ki
Tek şiir yeter şaire
Kanaat ettiği kadar hayata
Yazmanın, sevdanın coşkusu
Bir zümredir ki içinde saklı o derya
o tutku
Tutulan nutkunu
Dünde unuttuğu
Yüreğini ise kalemin mürekkebinde
uyuttuğu
Asla da sonlanmayacakken gaipten
gelen umudu
Elbet ilhamın esintisine kucak açan
ruhun emsalsiz mutu
Kaç minvalde sekiyorsa artık
sözcükler
Baş koyduğu kadar
Yolunda eşlik edendir kalem en asil
nefer
Esen asi rüzgârın izinde
Yaşamın da nice hikâyesi saklı iken
gizinde…