Online Üye
Online Ziyaretçi
Düşlerimden çaldım ben bu şiiri hani…
Hani uzamında göğün
Hani aldatması döngünün
Öğüttüğüm duygulardan sökün edip diri
bir bedenden
Fazlasına haiz iken
Büyüyen iç sesim ve sevgim
Renkleri telaffuz etmenin
Kıvancı hürmeti ile şiirlerin
Dizdiğim…
Dingin ruhuma meylettiğim
Ve işte o soyut zaferden
Çıkıp da yola,
Nemalandığım safi imgenin nazarında
Önce büyüttüm hayallerimi
Un ufak addedilebilirken varlığım
S/onsuzluğa attım imzamı
Çekincelerimi öldürüp
Dillendirdiğim kadar iyi niyetimi,
Sarmalında yoksunluğun
Semazen rakımında İlahi Coşkunun
Endamında anladım aciz benliği
Kâh karekökünde umudun
Kâh köklediğim minvalde zuhur eden
duyguların
Asla da töhmet altında kalmadığı
kadar ruhumun
Direndim
Ve türettim şiirlerimi
İnzivada geçse ömür ne ki?
Haiz olduğum şunca mefhum
Aşkla erdiğim hidayet
Umudun bam telinde saklı iken sevgi
dolu asalet
Aslıma rücu ettim ve de
En aykırı minvalde
Kimse soyutlayan yüreğimi
Anadan üryan masumiyetin demi
İhlaslı bir esinti
Elbet yaşamın mimarisi
Dolgun coğrafyaları gezdim gezeli
Delişmen rüzgârı içime çektiğimden
beri
Kovulduğum kaç köyün kapısı
Bacadan daldığım umudun yongası
Atandığım o mevki:
Varsa yoksa uzak köylerin muhtarı
Bin bir edim
Bin bir masal
Yorgun bir kahraman Şehrazat’a
öykünen ruhani mısralar
Göğün katlarında saklı İlahi Adalet
Yerin dibine geçse de kimi zaman
c/esaret
Endamlı bir mülkiyet
İdi mademki mabedim
Hicvinde şiirin
İçime bandığım kalemin
Dipçiği ile öldürdüm iblisi zalimi
Ziyan olsa da ömür, diklendiğim
Zehir olsa da dili kimi insanın
Ben mademki Allah rızası için sevdim
Her yaratılanı bir parça gördüm
Kendimden kendime ulaşmak adına
Kendim olmanın da verdiği onurla
Ve umutla…