Serinhisar mahallesinde sýcak mý sýcak iyi mi iyi insanlar yaþardý. Mahalleye girdiniz mi yeþil çam aðaçlarý, bahçelerde nergisler, kuþ cývýltýlarý ve insanlarýn o güzel komþuluk iliþkililerini görmemek imkansýzdý. Birbirleriyle olan iliþkileri o kadar kuvvetliydi ki görseniz burada dertli insan yok dersiniz.
        36 numaralý evde ailesiyle birlikte cihan yaþardý. Cihan Tekerlekli sandalyede bir hayat sürüyordu. Yeþil gözleri geniþ bir anlý vardý. Saçlarý simsiyahtý. Güler yüzlü sempatik kývrak zekalý bir gençti muhakeme yeteneði çok kuvvetliydi. Olaylarý doðru ve mantýklý yorumlaya biliyordu. Bu durum ona metanetli olmayý öðretmiþti. Kimseyi kýrmaz küslüðü hiç sevmezdi. Çok iyi þiir yazardý hep yaþayamadýðý aþký dizelerinde sanki ahenkle dans ediyordu. Onun dizelerini okuduðunuzda kendinizden bir parça buluyordunuz sanki. Karmaþýk hayatý dizelerde anlam bulup diline yansýmýþ kalemine deðmiþti. Ýleride dünya evine gireyim mutlu bir yaþam süreyim diye hayata direniyordu adeta. Bu direniþin nedeni ise Cihan’ýn tekerlekli sandalye ile yaþýyor olmasýydý. Doðarken anne karnýnda bacaklarý oluþmamýþtý. Dýþ dünyayla arasý iyi olmasýna raðmen kýz arkadaþlarýyla etkili iletiþim kuramýyordu.  Yalnýzlýðýndan bunalmýþtý ama derdini anlatabileceði bir garip anasý vardý.
            Annesi Neriman hanýmdý çok sosyal giriþken ve özverili bir kadýndý oðlunu çok iyi yetiþtirmiþti mahallenin parmakla gösterdiði insanlardan biriydi. Neþeli yüzünün arkasýn da dertli bir insan yatýyordu oðlu gözünün önünde sýkýntýlarýndan dolayý eriyip gidiyordu.
          Neriman haným ve ailesi iki gözlü dar bir evde yaþýyorlardý. Evin loþ ve rutubetli salonunda yün örgü yaparak evine ekonomik olarak katkýda bulunuyordu. Biriktirdiði para ile evlerinin kirasýný zor ödeyecek durumdaydýlar. Evindeki kanepeler annesinden kalmaydý hatta evindeki çanak çömlek bile. Durumlarý iyi deðildi. Oðluna tekerlekli sandalye alabilmek için koltuk kýlýflarý yanýk izi olmuþ kapýlarý küflenmiþ tekerlekleri bile eskimiþ lambalarý yeteri kadar ýþýk üretmeyen külüstür arabalarýný satmýþlardý.
             Babasý Müslüm amca dediðim dedik sert bir adamdý.o sert görünümün altýnda sevgi dolu yufka gibi bir adam yatýyordu. Kaynakçýlýk iþiyle uðraþýyordu. Sanayide sevilen sayýlan bir adamdý. Sanayide küçük bir dükkâný vardý orasý onun için her þeydi. Her gün çok erken saatlerde dükkanýný açar tezgahýný siler gazetesini okumak için köþedeki iskemleye oturup çayýný söylerdi. Ýþini öylesine deðil de sanki aþkla yapýyordu. Ýçi kaynattýðý demir gibi ateþler içinde yanýyordu da derdini kimseye diyemiyordu. Oðlunun bu halde olmasý onu çok derinden etkiliyordu. Oðlu evlense yuva kursa o da torun sevse dünyanýn en mutlu kiþisi o olacaktý. Bazen Neriman hanýmla yalnýz kaldýðýnda hep bu konuyu konuþuyorlardý oðlumuzu kendine ve bize yaraþýr biri bulsak evlendirsek diye iç çekiyorlardý. Hep birilerini araþtýrýyorlardý oðullarýna layýk birisini bulmak için bir gün civar taraflarda sordular soruþturdular Nisa diye bir kýz olduðunu onun da görme engelinin olduðu çok temiz ve dürüst bir kýz olduðunu duydular.
          Nisa beyaz tenli yanaðýnda gamzesi olan sesli kitap dinlemeyi çok seven genç bir kýzdý. Mahalledeki herkes onun enerjisine hayran kalýrdý. Engelli olmasýna raðmen içi hayat doluydu olaylara hep olumlu bakar aklýna hiç kötülük getirmezdi. Hayat ne kadar zor bile olsa Nisa kolaylýkla bunun üstesinden gelebiliyordu. En büyük hobisi þarký söylemekti söylediði her þarkýda kendinden bir þeyler buluyordu. Þarký söylerken evleneceði adamla ilgili hayaller kuruyordu. Kýzýn babasý Lütfi amcaydý çiftçilikle uðraþýyordu. Kýzýnýn görme ihtimali vardý ama ameliyat meblaðsý beþ yüz bin liraydý. Lütfi amcanýn bunu karþýlayacak parasý yoktu zaten kýt kanaat geçiniyordu kýzýný bu halde kabul edecek biri olsada evlendirsem mutlu bir hayatý olsa diye düþünüyordu. Lütfi amca kasketli sarý çerçeveli gözlükleri olan top sakallý geniþ burunlu þirin mi þirin bir adamdý. Lütfi amcanýn karýsý ise Nazife hanýmdý 3 yýl önce kalp krizinden ölmüþtü zaten çok acýlý bir hayatýn içindeydi kýzýna çok üzülüyordu her gün dualar ediyordu genç yaþtan beri çalýþmýþtý ama kýzýnýn üzüntüsüne kalbi dayanmadý ve hayata gözlerini yummuþtu.
     Müslüm amcanýn ailesiyle Lütfi amca tanýþacaktý Lütfi amca onlarý evine davet etti çayý önceden demlemiþti. Elinden her iþ geliyordu onlara kekte yapmýþtý.Çayý koymadan önce bardaklarý ýsýttý sonra odun ateþindeki çaydanlýðý alýp içine karanfil attýðý çayý bardaklara doldurup ikram etti Birlikte oturup þuradan buradan muhabbet ederken birden Nisa girdi içeri. Gözleri kördü ama çok güzel sarýþýn uzun boylu bir kýzdý cihan görür görmez etkilenmiþti kalbi heyecanla çarpýyordu bu kýzla mý evlenecekti peki bu kadar güzel bir kýz kör olsa bile bana bakar mý diye düþünmeden edemiyordu. Nisa oturdu köþedeki kýrmýzý koltuða ‘’baba gelenler kim’’ dedi.
         Kýzým sende uygun görürsen senin yaþýnda genç bir adam ve ailesi geldi seni gelin almak istiyorlar tanýþýp görüþmenizi birlikte vakit geçirmenizi istiyorlar tabi bende istiyorum sohbet ettik tanýþtýk iyi bir aile buraya yakýn bir yerde oturuyorlar sende istersen bir tanýþýp görüþün olur mu.
          Baba benim kör olduðumu biliyorlar mý biliyorlar kýzým zaten oðlumuzun da engeli var anne karnýnda ayaklarý oluþmamýþ öyle doðmuþ ama görsen çok yakýþýklý efendi bir delikanlý tanýsan belki güzel bir birlikteliðiniz olur.
Babacým sen uygun gördüysen olur bende biriyle bir hayatý paylaþmak isterim belki güzel bir geleceðimiz olur belli mi olur
Cihan þaþkýndý hayatýnda ilk defa biri ona yeþil ýþýk yakmýþtý bu onun hayatýnda yaþadýðý bir ilkti elindeki peçeteyle anlýndan süzülen terleri siliyordu çok heyecanlýydý heyecanýný gizleyemedi.
-Merhaba Nisa
*Merhaba
-Serinhisar mahallesinden geliyoruz seni tanýyacaðým için çok heyecanlýyým þu an bile kalbim küt küt atýyor
*Aslýnda bende heyecanlandým ama sana göre daha soðukkanlýyým galiba
-Sizin evin yakýnlarýnda bir kafe gördüm birlikte orda bir çay içsek olur mu?
*Olur neden olmasýn
Ýki tarafta çok mutluydu bu anýn kýymeti onlar için çok deðerliydi bu aný doya doya yaþadýlar hep birlikte
Bu sýrada cihanla Nisa’yý kafeye býrakýp ayrýldýlar. Ýkiside heyecanlýydý konuþmayý cihan baþlattý
-Ben ömrüm boyunca böyle bir an yaþayacaðýmý hiç hayal etmemiþtim
*Ben de öyle eksikliklerimiz bazen hayatýmýza mal olabiliyor
-Bence de insan karþýsýnda güzel bir çift göz görmek istiyor
*Kör olsa bile mi
-Ben ona takýlmam benim için senin kalbin önemli bak bu konu için bir þey söyleyeyim sana bir gün biyer de okumuþtum diyor ki:
‘’’gören göze karanlýk perde yapmaz görmeyen göze ýþýk ne yapsýn’’
*Güzel söz bunlarý nereden buluyorsun
-Kitap gördükçe okumaya çalýþýyorum
*Ne kadar güzel bazý sözlerin insanýn kalbine iþliyor
           Masada þiirler okundu þarkýlar söylendi sevgiye dair ne varsa konuþuldu içeriye iki insan girip kol kola çýkmýþtý aþk onlarda anlam bulmuþtu iki ailede hayatta çocuklarýna karþý olan görevlerini yerine getirmiþti düðün yakýndý iki kalp tek vücut olmuþlardý bile