‘’Kendime kandýrmalýk hayatlar yaptým.
Aðlayarak acýlar azalttým.
Tekrar unutmak için her þeyi hatýrladým.

Þimdi, dünyada sevdiðim ne varsa hepsinden uzaðým.
Sevdiðim her þeyden uzaklaþacak kadar neyi sevmiþ olabilirim ki?’’(Alýntý)

Bir yenilginin baþkentiyim: ibresi kayýp yetmedi atmýþ iken de devreleri.

Devridaim yapan dünde kalmýþ o merdaneli çamaþýr makinesi misal:

Hani, annem canla baþla yýkadýðý çamaþýrlarý telaþla asmak adýna merdaneye kaptýracakken de elimi bir torba azar iþitip bu sefer azarlarý da azar azar attýðým makine.

Hayatýn bam telinden firar eden bir aný.

Andýkça dünü, kanattýðý içimdeki yarayý ve yarý yoldan döndüðüm bir gezi gibi içimin her ezildiðinde bardak bardak su içtiðim ve midemde ve baþým dönerken fýldýr fýldýr düþünceler öðütemediðim kadar da kendimi öðütlerle mimledikleri yüreðimi kaptýrmakla da eþ deðer hani mademki yaþadýðým hayatý yaþanýr kýlmak adýna hayallerle örülü bir cennet de inþa etmiþken ta çocukluktan bu yana ve iþte bataryasý da tükenmiþken ilhamýn azat edilesi kalem nasýl ki tutuklu ve tutuk kaldý iç dünyamda.

Çeþmenin simyacý damlalarý ruhumunsa azgýn dalgalarý.

Güne konuþlu gece basmakalýp hayatýn idamesi mademki saklý þiirde ama öncesinde kýyýlmalý içim yetmedi kýymalýlar yüreðime ki kýyama durayým þiirin de kesilmemiþ göbek baðýyla önce doðayým sonra seveyim.

Doðurgan bir yas dilemedim ben ama illa ki hâsýl olandý nemlendikçe göðün bulutlarý ve gözlerimin isyanýna yenik düþüp yâdýnda mazinin, yârime hem uzak hem tuzak bu kâfir kaleme bense ihlasla doldururken kalemin mürekkebini derken mütereddit bir hecede soluklandýðým afalladýðýmýn ertesi, en münferit heceyle iþtigal ve o tek hecenin soluðunda gecelediðim rüyalarýn gelmezken de sonu yetmedi gözüm açýk gördüðüm rüyalarý hem tasfiye etmek adýna tahliye olamadýðým kadar kendimden üstü örtülü bir sofrada yediðim bir dilim ekmek nasýl ki yeter ki þükrüme eþ deðer bir rotada anbean yürüdüðüm kadar kabrime ve Rabbime.

Tanýþ olduðum þu hezeyan tetiklerken sözcükleri.

Ve heyecanla yaþadýðým çocukluðumu geri getirmenin de yollarýný ararken elbet annemin sesinde nefesinde saklýdýr kaybolmuþ yýllarýmdan bir tutam imge çalýp da üstüne ektiðim þu beyaz boþ sayfanýn aklýna gelen gelmeyen ne ise varsa yoksa ilhamýn þiarý.

Þ/aþkýndýr çehrem.

Bir bulut bir de tütsü.

Tünediðim semada saklý izi yalnýzlýðýn.

Her sözcük bir kuþa delalet esen rüzgârsa kýþa askýntý yazýn ortasýnda yýktýðým þehrin duvarlarý ve putlarý devirdiðim kimine göre pot kýrdýðým elbet kat izinde saklýyým dualarýn ve rüyalarýn.

Sevebileceðim kadar da sevdim insanlarý aslýnda tüm canlýlarý ve iþte burada mola veriyorum varsýn olsun aðýrdan alayým da hayatý Molla diye çýðýrsýnlar adýmý.

Bir ç/engel bulmaca misali hayat.

Ekli yeni halkalar zincirlendiðim o kör kuyunun aldatýsý ve iþte ruhumun kör noktasý görmeden bilip binmeden bindirmiþken arkamda kalan hayata mademki özlemimle yoðuruyorum cümlelerimi ve iþte özlediðim çocukluðumun hikâyesini sil baþtan yaþamak ve yazmak istiyorum.

Duygularým küskün dün ve bu gün.

Dünyam çalkalanýyor yayýk ayran misali ve misafir ediyorum mantýðý günüme ve duygulardan yoksun günler geçiriyorum aslýnda hayatý da þiirleri de geçiþtiriyorum afrasý tafrasýna filan da alýþýk olmadýðým insanlarýn cephe aldýklarý kadar günüm de varlýðým da sönük coþkuma fiske vuruyor.

Bir b/ölü iki iken aþk:

Kelamýn diri telaffuzunda, varlýðýn çýðýrdýðý ve çaðýrdýðý ölüm olmasa gerek nasýl ki ölü mevsimden arda kalandýr kurumuþ dökülen yapraklar ve nasýl da gönülden ýraktýr gözden uzak namý yürümüþ aldatýlarýn inhisarýnda ruhumun çökkün omuzlarýna çöken gece.

Miadý dolmuþ belki de.

Mihrabý yerinde deðil artýk gidenlerin.

Mizacýna yenik düþen sitemlerin alabora ettiði devasa hükümlerin indinden solgun bir yeti bellediðim, kalemin verdiði direktifin peþinde dünden sökün eden bir imgenin titrek sesinde dilendiðim ilham perisinden direttiðim iken yaþam ilkem dayanamadýðým kadar gidiþlerine dün mizaçlý dostlarýmýn gerçek yüzüne aþinayým da artýk gün ve gece.

Zaaflarým.

Kendime yazdýðým mektuplarýn yýrtýk zarflarý.

Elem tuþunda duvar piyanomun ve sol yanýnda notalarýn bir kilit noktasý iken melodi ve iþte ansýzýn vuku bulan sol anahtarýnýn açtýðý sihirli kapý misali bodoslama daldýðým bir yitik günün ön sözü olmasa bile sonda saklý gizemi yeter ki teyit etsin Huda.

Göle maya çalan bir düþ gibi.

Kaybolan bir resim üstünde sarý yapraklar gizlerken resmin müdavimlerini ve solgun bakýþlarýnda mazinin silik tarihinde çocukluðumun gülme yetimi kaybettiðim hayatýn uzantýsýnda þakýyan illa ki iç sesim.