Beni Sorma Ben Sendeyim

Severken seni gönlümü sende býraktým

Seninle sevda sahiline uzakta baktým

Aþkla yakýþan o bakýþýnla bir an kalakaldým

Üzerime aþkla sensin gece gündüz yaðan

Ýçimdekileri derledim seni yazdým anlattým

Beni sorma ben sendeyim seninle yaþlandým

Aþksýz sensiz bir varým bir yokum inan ki

Varýmda bir þey yok yokum da sensizlik

Aþkla yamadým bu yüreðimi seninle inan ki

Ýlham perilerim beni sana getiriyor bekle ki

Ýçimdekileri derledim seni yazdým anlattým

Beni sorma ben sendeyim seninle yaþlandým

Sorsam bu halimi Üstadým Fuzuliye

Aþkla hasretin derinliðinde kaybolmuþ bir gönül

Varlýk ve yokluk arasýnda aþkla salýnýr

Aþk, yüreðini yamayan bir iðnedir

Aþkla yamamazsan gönül paramparça olur derdi

Bunu sorsaydým Yunus Emre’ye

Aþk varlýk ve yokluk arasýnda bir köprüdür

Aþksýz gönlün en büyük yoksulluðudur

 Aþk ile dolan yürek her daim var olur

Aþksýz yârsiz ise yokluða mahkûmdur derdi

Aþkla açan bir güneþ buldum gönlümde

Aþký hak Mevla izniyle tattým bu ömrümde

Aþkla o yârin gülüþ durur bir çiçek gibi önümde

Aþkla karþýlaþýrým her ne yana döndüðümde

Ýçimdekileri derledim seni yazdým anlattým

Beni sorma ben sendeyim seninle yaþlandým

Mehmet Aluç