Öncelikle umarým gününüz, her gördüðümde günümü þenlendiren tebessümleriniz gibi temiz ve huzurludur. Zira hayatýmda gördüðüm en güçlü insan olabilirsiniz. Evet, bunda oldukça ciddiyim! Hem neþenizle hem ciddiyetinizle karakteriniz herkesle uyuþuyor. Eminim siz de bunun farkýndasýnýzdýr. 

Geçen bir yazýmda da bahsetmiþtim "Yalnýzca yapýlanlar ve yaþanýlanlar þekillendirir hayatý. Kazandýklarýmýz ve kaybettiklerimiz. Kaybettiklerimiz, yaþamýn ve yaþamanýn deðerini kalanlarla hatýrlatýr, aldýklarýyla sýnar. Kazandýklarýmýz ise yaþamýn zaten sýnandýðý yerde, verdikleriyle tazeler. Benim hayatýmda kazandýðým en ender hediyelerden biridir bazý þeyler. Bunlar ki, ebediyen kalbimde kalacak insanlar ve sevgime ilham olan yürekleridir. " Dilerim en güzel umutlara ilham olan bu ender yüreðiniz, hayatta görüp görebileceði tüm güzellikleri görür. Sevgime layýk gördüðüm bu yüreðiniz.. 

Hal hatýr faslýna gelirsek iyi kötü idare ediyorum. Tabi klasik okul iþleri, yurt vesaire derken insan yorulmuyor deðil. Ama olsun, bütün bunlara raðmen tek baþýma raðmen ayakta durabilmemin verdiði motive benim için çok güzel bir þey! 

Þimdi diyeceksiniz ki " Mektup dediðin kaðýda yazýlýr, posta ile yollanýr. Böyle mektup mu yazýlýr? " Elbet ki siz de haklýsýnýz. Hele ki þimdiki çaðda bu iþi iyice býraktýk ve mektuba olan baðýmýzý iyice kaybettik. Ama þöyle bir gerçek var ki her ne olursa olsun, bu teknolojik de olsa, klasik olmasa da hayatta tutmak bizim elimizde. Önemli olan baðlar öyle deðil mi? Benim fikrimi soracak olursanýz ben çok sevdim! Yazar arkadaþlarýma ve öðretmenlerime yazdýðýmdan beri mektuba olan baðým iyice geliþti. Mesela bilmem hatýrlar mýsýnýz, ilk dönem size küçük küçük yazýlar getirirdim. Gösterir dururdum ama kabul ediyorum gerçekten çok sýk gösteriyordum.

O zamanlar biraz daha acemiydim tabi. Þimdi daha da bir geliþtim. Daha uzun yazmaya baþladým yazýlarýmý ve þiirlerimi. Serbest þiire geçtim, makaleler yazmaya baþladým. Sitede beþ yüzden fazla yorum ve okunmaya sahibim. Müsait bir zamanda size de göstermek isterim, tabi siz de isterseniz.. 

Çok konuþtum yine, neyse. Siz nasýlsýnýz? Tabi bu soruyu benden bilmem kaçýncý duyuþunuz. Klasik sorular iþte. Ben her zaman öðretmenliðin nasýl bir his uyandýrdýðýný merak etmiþimdir mesela. Ortaokulda " Aman ha sakýn öðretmen olmayýn! Baþka mesleklere yönelin ama öðretmen olmayýn. " derler korkuturlardý oradaki öðretmenlerimiz. Sahi gerçekten de korkutucu mu bu öðretmenlik? Sizin gözünüzde nasýl herþey? Ben her zaman bir Edebiyat öðretmeni olmak istedim, sizin gibi. Çünkü edebiyat benim herþeyim, dünyam bile diyebilirim.

Sizi satýrlarýma layýk görmek benim için bir þereftir deðerli öðretmenim. Hep mutlu olsun yüzünüz, saðlýkla taçlansýn gününüz. Þimdilik satýrlarýma son vererek size ve gönlünüzdeki herkese selam ve sevgimi iletirim. Baþka yerlerde, en güzel yüzlerle görüþmek üzere. Çokça sevgi ve saygýlarýmlsaygýlarým kalýn...