Könlüm..

   Könlüm…


   Düşdü o yarı gördüyüm anda dara könlüm , 

   Eşqində cavab almayıb aldı yara könlüm…


   Hər nazını, hər cilvəsini sinəyə çəkdi,

   Gəldi dəxi bu dərdlər əlindən zara könlüm…


   Cananı görüb əğyar ilə, düşdü həvəsdən, 

   Bir matəmə batdı və geyindi  qara könlüm…


   Öz dərdini anlatmaq üçün çağladı, coşdu, 

   Yoldaşlıq edib neyə, qoşuldu tara könlüm…


   Hər səmtə baxanda gözünə yar görünürsə, 

   Bu eşqin əlindən axı getsin  hara könlüm?


   Loğmanı çağırdıq ,  əlacı bircə zəhərmiş….

   Zəhri- mar üçün, ey Şəfa , möhtac mara    

   könlüm….

 (Şəfa- mənim təxəllüsümdür(sizde mahlas) Şəfa-Şifa demek…

( Könlüm.. başlıklı yazı Doktor-Yazar İlhamə Müslümova tarafından 19.11.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu