Online Üye
Online Ziyaretçi
Düşlerimin hiçbir rengi yok
düşmediğim kadar yanlışa düşmediğim kadar çamura düşünebildiğim kadar yordayan
aklımın takık radarına.
Düşler diyorum, hafız:
Düşlerim.
Düşünmenin sancısında asla sanrı
olmayan
Hayallerim mevsimde yeşeren umut
misali
Karın ulu tepelere yağdığı
Yağdırdığı
Varsa yoksa aşkın hikmeti ve rahmeti
Gel-geç sevgilere mahal vermeyense
yüreğimin yangısı
Ve alabildiğine yanıldığım kimse beni
seven
Sevgisinden taviz veren
Yalan ruhların yalancı tahtında
Razı olduğum kadar tahtıma bahtıma
Rabbimin ilk koşutu iken:
‘’Oku’’ ve işte sevgimle yüreğime
Saplanan ok’ u asla da çıkarmasın
Rabbim
Yarattığı kulundan çok ötesi
Sözcüklerin neşrinde saklı belki de
yalnızlığın öfkesi
Ve işte içtimada nefsim
Ve işte içime çektiğim her nefesin
Olmaz mı bir hikmeti?
Ne veryansın ettiğim ne de
afalladığım
Doğruya ve sevgiye baş koyduğum
Şu dik yokuşu hızlıca çıktığım
Yüreğimin küfesinde saklı iken
Tüm sevdiklerim
Ve sonlanmayan niyazım.
Aşka da varım bir başka âlemde saklı
iken
Bilinmezin güdüsünde saklı o devasa
mahrem
Bazense esen matem rüzgârı
Mabedimde saklı olası
Kaygılarıma eşlik eden kaybolmamak
adına
Diktiğim yüreğimin hem yaması
Hem yarası
Dillenmiş bir sevginin de hikâyesi
Reşit olmayan duyguların bahçesi
Ve işte içinde saklı reçinesi
Hem sevdanın hem matemin
Hem de renklerin coşkusu ve nüansı
Tek katresi dahi
Yeterken sevginin
Sonsuzluğa kanat açtığım
Rabbimin yüce Kalesi ve Mabedi
İsrafa girse bile yürek
Sökün ederken de sevgi dolu her
dilek…