Sair renk b/ellemiþtim hayatý ve kurduðum tüm hayalleri ruhuma iliþik hezeyanlarý da yok sayýp…

Aþk b/ellemiþken kâinatý.

Düþ özürlü gerçeklerden ümidi kesip de…

Hayallerimin rotasýnda saklý bir kâhin misali ve iþte misafiri bellediðim kadar tüm duygularý renk körü bir mizahýn deðil mi ki en deliþmen neferiydim sözcüklerin ve de kehanetlerin sarmalýnda göðün tevazu yüklü deliþmen iklimini ve de yerküreden firar etme hayalleri kurup da dimaðýmdan yarýnlara uzanan yolda bilfiil sesi kýsýk bir þarký gibi namelerin sürüklendiði nakaratlarýn yýllandýðý beti benzi atmýþ þahinlerin deðil de kýrlangýçlarýn kanatlarýnda kendime sil baþtan bir hayat kurduðum simyacý gönlümden ve annemin yüzünden saçýlan nurun da tek ibaresi olsa bile umut ve iþte ikaz edilesi bir ufuk temkinle deðil coþkuyla sevdiðim yer gök nohut oda bakla sofalarda saklý iken izdiham ve rüzgârýn hýzýna serili bir imbat misali ve de çektiðim o imdat kolu ne de olsa son durakta inecektim feryat figan ölmeden neþemi deþmeden yel ve insan yokluðun deðil hiçliðin sarmalýnda var olmanýn da müdavimi deþtiðim topraðýn avucunda saklý bir tohum misali içimi ektiðim dýþýmý bilediðim kimse bilmezden gelen varsa yoksa ulu Rabbime meylettiðim…