Teknoloji ve dijitalleşme, kavramlarının zirveye çıktığı ve hayatın her alanını ağ gibi sardığı günümüzde   geleneksel , yüzeysel ve ham hayatın yerini siber kavramı almış bulunuyor.

Her alanda siberleşme hüküm sürüyor. Siber zorbalık, siber dolandırıcılık, siber güvenlik ve  siber sevgi ve tabii ki  siber mutluluk. Liste uzayıp gidiyor. Siber dünya, günümüz insanın "olmazsa olmazlar" listesinde baş sıraya yerleşmiş, bunların yokluğu  bir panik meselesi haline gelmiş. Siber alemde yokum  demek bile yadırganıyor.

İçinde bulunduğumuz çağ, insanın mutluluğu siber platformlarında aradığı bir çağ. Siber dünya, olunmadığı kadar mutlu görünmek konusunda ihtiyaç olan tüm paylaşım araçlarını sunmuş durumda. 

Siber dünyada  paylaşımımıza aldığımız her like ve atladığımız her level, minik minik dopamin salgılatarak sinsice bağımlılıklar oluşturuyor.

Ulaşılamayan her mutluluğu sanal bir koza içinde sunan siber dünyadaki  oyunlar ,kapış kapışa gidiyor. Gençler, sanal oyundaki istediği karaktere bürünüp, istediği pahalı arabalara biniyor, lüks restoranlarda yemek yiyip, ulaşılmaz olan her şeye sahip oluyor. Siber mutluluk , hayali bir benlik içlerinde büyütüyor milenyum kuşağını.

İnsanoğlu, mutlu olmak isteyen ve her daim mutluluğu arayan bir canlı. Oysaki siber dünyadaki  anlık ve mış gibi hayatlar,  sahte mutluluklar peydahlıyor. Gerçekçi olmayan güzellik standartları ve kusursuz hayatlar gibi imgeler, insanlarda yetersizlik ve değersizlik duygularına yol açıyor. Sürekli başkalarıyla karşılaştırma yapmak ve onların beğenilerini kazanmaya çalışmak, stresi ve kaygıyı körüklüyor.

Öylesine derin ve öylesine insani duygular, dijital ekranda bir “beğeni” ya da “yorum” ile tatmin edilmeye çalışılıyor. Oysaki bu geçici mutluluk,  sürekli daha fazlasını istemeye neden oluyor. Siber dünyadaki akışkan ve anlık ilişkiler, sürekli bir değişim ve geçicilik içinde olduğundan samimiyeti ve gerçekliği zedeliyor. “Gösterisel duygular ‘’ bağlılığın yerini alarak tatmin edici olmaktan uzaklaşıyor.

Siber dünyadaki yüzeysel bağlılıklar, derin ve anlamlı ilişkilerin yerini alıyor. ‘’Araştırmalar gösteriyor ki, sosyal medya platformları, bireylerin kendilerini ifade etme, toplumsal kabul görme ve duygusal-düşünsel ve fiziksel boyutta onaylanma arayışlarının merkezine yerleşmiş durumda. Özellikle genç nesiller arasında yapılan bir araştırmaya göre, katılımcıların %67’si mutluluğun sosyal medya üzerinden “beğeniler” ve “paylaşımlar” aracılığıyla elde edilebileceğine inanıyor.

Aynı araştırma, kullanıcıların %43’ünün kendilerini “daha fazla sevgi dolu ve kabul edilmiş” hissetmek için sosyal medyayı kullandığını ortaya koyuyor. Bu istatistikler, sosyal medya platformlarının, insan psikolojisinin derin arzularını nasıl manipüle ettiğini gözler önüne seriyor .’’ (1)

Siber dünya, insanları birbirine bağladığı kadar, onları yalnızlaştırarak sahte bir mutluluk algısı yarattığı da bir gerçek olarak önümüzde duruyor. Heyecan ve haz ağır basarken, diğer yanda sorumluluk ve üretkenlik sadece dile vuruyor

Siber ortamda, girdiğimiz ve etkileşimde bulunduğumuz her yanda, dijital ruhlarımızdan bir parça bırakıyoruz. Hiçbir parça heder olmuyor, zira kapatılan ve ölen kişilere ait sosyal medya hesaplarını delik deşik eden dijital zombiler  var.

İnsanlar, dijital dünyanın illüzyonlarından sıyrılarak mutluluğu siber  alanda değil, gerçek dünyada arama yolculuğuna bir an önce çıkmalıdır. Aksi halde , elektrikler kesildiğinde duyulacak feryatların yürekleri yakması yakındır.

1 ) www.bizvehayat.com / Yasemin Koçak Tezel

.

.