“Çocuklarýn nasihatten çok, iyi örneðe ihtiyaçlarý vardýr.” Joseph Jouberth

20 Haziran 2025 Cuma günü, okullarda büyük bir hareketlilik vardý. Mutlulukla karnelerini alan öðrenciler, hem karne hem de tatil sevincini birlikte yaþadýlar. Uzun bir eðitim öðretim maratonunun sonunda, sevgili öðrencilerimiz özledikleri ve hak ettikleri yaz tatiline kavuþtular.

Aslýnda bundan iki hafta öncesinde, öðrenciler için yaz tatili baþlamýþtý. Son iki hafta, okullarda büyük bir sessizlik vardý. Tek tük öðrencinin dýþýnda, hiçbir derslikte ders yapacak çoðunlukta öðrenci yoktu. Bir okul ziyaretimde bu durumu yakinen gördüm.

Milli Eðitim Bakanlýðý, “eðitim öðretim süresi 180 iþ gününden aþaðý olamaz” ýsrarýndan artýk vaz geçmelidir. Çünkü okullarýn kapanmasýna iki hafta kala tüm öðretmenler ders konularýný bitirdiler ve kendilerini tatil ettiler.

Sýnava girecek, ortaokul ve lise son sýnýf öðrencilerinden, “devamsýzlýk sorunu olmayanlar”, sýnavlardan ötürü okullarýna devam etmeyi iki hafta öncesinden býraktýlar. Bu uygulamaya ara sýnýflar da uyunca, okullar kendiliklerinden yaz tatilini iki hafta öncesine aldý.

Teknolojik geliþmeler, her konuda olduðu gibi, eðitim öðretimi de derinden etkileyerek, bu kavramlarýn yeniden deðerlendirilmesini zorunlu kýlmýþtýr.

Özellikle yapay zekâ, medya, TV, bilgisayarlar ve cep telefonlarý birçok konuda okullarýn öðretme iþlevinden daha etkili hale gelmiþtir.

Bu materyallerin ilgi çekici etkisi sayesinde, bilgiye ulaþma ve öðrenme; daha çabuk, daha kýsa ve daha kolay bir hal almýþtýr. Kreþ ve anaokulu öðrencileri, birinci sýnýfa baþlamadan okumaya yazmaya baþlamaktadýrlar artýk.

Öðrenciler, okullarýn hedeflediði bilgi birikiminden daha fazlasýna sahipler. Yapýlan anketler, bir ortaokul öðrencisinin, üniversiteye giriþ sýnav sorularýnýn %25 ine yakýnýný çözebildiðini göstermiþtir.

Öðrencilerde “öðretim” hususunda pozitif artýþlarýn gözlenmesine raðmen, “eðitim” konusunda, birçok eksikliklerinin olduðu da artýk bir gerçektir. Bunlara, manevi ve milli deðerler diyoruz.

Bu cümleden olarak öðrencilerde, “öz bakým becerileri, anne baba öðretmen ve arkadaþlarýna saygý ve sevgi, disipline uyma, deðerler, toplum kurallarý vb.” konularýnda büyük eksiklikleri ve sorunlarý bulunmaktadýr.

Eðitimin en vaz geçilmez hedeflerinden biri de, “bireylere insan olmalarýný” saðlayan bu deðerleri kazandýrmasýdýr.

Milli Eðitim Bakanlýðý, gereksiz, mükerrer konularla zaman geçirmek yerine, müfredattan bu fazlalýklarý atarak, okullardaki eðitim öðretim süresini  mutlaka kýsaltmalýdýr.

Okullardaki eðitim öðretim süresinin, yýllýk 180 iþ günü olmasý hususunda, ýsrar etmenin hiçbir bilimsel dayanaðý kalmamýþtýr.

Öðrenciler ve öðretmenler, bu zamanýn bir kýsmýný boþa heder etmektedirler. Yýl sonunda öðrencisiz, boþ geçen iki haftalýk süre bunun en bariz örneðidir.

Artýk “öðrenme” daha kolay ve çabuk hale gelmiþtir. Bunun yanýnda mevsimsel sýcaklýklar ve iþ yoðunluðunun fazla olduðu Eylül ve Haziran aylarý, öðrencilerin okula devamlarýný olumsuz etkilemektedir. Okullar en erken, Eylülün ilk haftasýnda açýlmalý, Haziranýn ilk haftasýnda kapanmalýdýr.

Yarýyýl karne tatilinin dýþýndaki diðer tatiller de mutlaka kaldýrýlmalýdýr. Belirlenen sürenin büyük bir kýsmý “eðitim” dediðimiz milli ve manevi deðerlere ayrýlmalýdýr.

Nitekim 1739 sayýlý Milli Eðitim Temel Kanunu’nun “Genel amaçlar” baþlýklý 2. Maddesinden hareketle:

“Türk Milletinin milli, ahlaki, insani, manevi ve kültürel deðerlerini benimseyen, koruyan ve geliþtiren; ailesini, vatanýný, milletini seven ve daima yüceltmeye çalýþan.”

“Türkiye Cumhuriyetine karþý görev ve sorumluluklarýný bilen ve bunlarý davranýþ haline getiren.”

 “Beden, zihin, ahlak, ruh ve duygu bakýmlarýndan dengeli ve saðlýklý þekilde geliþmiþ bir kiþiliðe ve karaktere, hür ve bilimsel düþünme gücüne, geniþ bir dünya görüþüne sahip, insan haklarýna saygýlý, kiþilik ve teþebbüse deðer veren, topluma karþý sorumluluk duyan.”

 “Ýlgi, istidat ve kabiliyetlerini geliþtirerek gerekli bilgi, beceri, davranýþlar ve birlikte iþ görme alýþkanlýðý kazandýrmak suretiyle hayata hazýrlamak ve onlarýn, kendilerini mutlu kýlacak ve toplumun mutluluðuna katkýda bulunacak bir meslek sahibi olmalarýný saðlamak.”

 “Türk vatandaþlarýnýn ve Türk toplumunun refah ve mutluluðuna katký saðlayan.”

“Milli birlik ve bütünlük içinde iktisadi, sosyal ve kültürel kalkýnmayý destekleyen, hýzlandýran ve Türk Milletini çaðdaþ uygarlýðýn seçkin bir ortaðý yapan.”  Bireyler yetiþtirmek zorundayýz.

Sevgili öðrencilerimizin aldýðý karneler, bir bakýma anne babalarýn da karnesidir. Aile çocuðuyla ne kadar ilgilenmiþse karþýlýðýný evladýyla birlikte karnede görecektir. O yüzden bütün yýl boyunca çocuðuna maddi ve manevi desteði, katkýyý saðlamayan anne babalarýn, kýrýk not getiren çocuklarýna; “kýzmaya, serzeniþte bulunmaya” asla haklarý yoktur.

Bu aileler, çocuklarýný azarlayacaklarýna, “ben nerede yanlýþ yaptým” diye kendilerini sorgulamalýdýrlar.

Olumsuz karne getiren öðrenci asla hakarete, þiddete, aþaðýlanmaya, azarlanmaya vb. tabi tutulmamalýdýr. Çocuk, baský ve tehditlerle baþarýyý yakalayamaz. O’nun ilgiye, bilimsel desteðe, rehberliðe, hoþgörüye seviyle yüreklendirilmeye ihtiyacý vardýr. Bunu yapan anne babalar elbette karþýlýðýný olumlu anlamda görmektedirler.

Bir çocuk evinde rahat deðilse, anne baba ile her konuda sevincini ve sýkýntýsýný paylaþamýyorsa, sevildiðinden ve kendisine deðer verildiðinden emin deðilse; cezalar, baskýlar ve yasaklar bir fayda vermez, aksine iþler daha da kötüye gider.

Her türlü desteði çocuðuna gösterdiði halde, baþarýlý olamayan çocuklarý da anlayýþla karþýlamak, çabalarýný takdir ederek bu sonuca razý olmalarý gerekmektedir. Çünkü çocuðunun kapasitesi bu kadardýr. Ya da baþarýsýzlýðýna neden olan bazý sorunlarý vardýr. Bunlarýn tespit edilerek giderilmesi gerekmektedir.

Bazý ailelerin baský ve tehdidinden korkan öðrenciler, kýrýk karne aldýklarýnda, ya farklý yollarla notlarý düzeltmeye çalýþmakta, ya da korkudan evden kaçmaya, tehlikeli davranýþlara yönelmektedirler. O yüzden anne babalar çocuklarýna sevgi ve þefkat duygularýný ihmal etmemeli. Kendilerinden korkulacak davranýþlarda bulunmamalýdýrlar.

Deðerli anne babalar; çocuðunuz istediðiniz baþarýyý yakalayamazsa da o sizin biricik evladýnýzdýr. Tehdit ederek, “hesap sorarým” diyerek küçük sýkýntýlarý, telafisi mümkün olmayan büyük acýlara dönüþtürecek, yanlýþ davranýþlar içine girmeyiniz lütfen.

Yoksa çocuðunuzu kaybedersiniz. Çocuk ya sizden soður, zamanla nefret etmeye baþlar, ya da kendine zarar vermeye kalkýþýr. Kýrýk karne aldýðý için anne baba korkusundan hap içen, intihara teþebbüs eden öðrenci vakalarýný çok yaþadýk.

Olumlu duygular ve sevgi, ancak ailede yaþanarak kazanýlýr. Hiçbir iþimiz anne ve babalýk sorumluluðundan daha önemli olamaz, Ýþler bekleyebilir, fakat çocuk eðitimi asla beklemez.

Sorunlar akýlcý ve bilimsel yollarla çözümlenmelidir. Umarým tüm çocuklarýmýz karne mutluluðunu aileleri ile birlikte doya doya yaþarlar. Çünkü uzun soluklu bir maratonda, çalýþarak, ter dökerek  bu sevinci fazlasýyla hak ettiler. Hepsine huzurlu ve mutlu tatiller diliyorum.

Sevgiyle kalýn…

                                                                                    Seyfettin Karamýzrak