Bin Şükür Rabbimin Lütfuna
Bin şükür Rabbimin lütfuna,
Şifa iner kalbe usulca.
Keremiyle sarar her yanımı,
Selamla çoğalır canın ırmağı.
Gecenin sessizliğinde bir dua gibi,
Yükselir içimden sonsuz bir teslimiyet.
Her nefeste O’nun adıyla dirilirim,
Her an O’nun nuruyla aydınlanır niyet.
Yorgun düşse de bedenim zamanla,
Ruhum O’nun rahmetiyle serinler.
Bir damla umut yeter bazen,
Bir selam, bir şükürle gönül genişler.
Sabahın ilk ışığında bir huzur var,
Gönlümde açan rahmet çiçekleriyle.
Her adımda O’na yaklaşırım,
Sessizce dökülen gözyaşlarıyla.
Kalbim O’na emanet, dilim O’na açık,
Her kelimem bir yakarış, bir teşekkür.
Hayat ne getirirse getirsin önüme,
Ben O’nunla tamamım, O’nunla bütünüm.
Bin şükür Rabbimin lütfuna,
Şifa iner kalbe usulca.
Keremiyle sarar her yanımı,
Selamla çoğalır canın ırmağı.
Ve ben, bu lütuf karşısında eğilirim,
Bir hiçliğin içinden yükselen şükürle.
Ne verdiyse, ne aldıysa Rabbim,
Hepsiyle tamam olur eksik yanlarım.
Şükür ki acıyı tattım,
Ki sabrı öğrendim,
Ki yoklukta bile O’nun varlığıyla
Zenginleşti içimin en ıssız köşesi.
Şükür ki düşüşlerim oldu,
Ki secdeye daha yakın oldum.
Her yara bir kapıydı O’na,
Her gözyaşı bir rahmetin habercisi.
Şükür ki anlamayı öğrendim,
Ki susarak konuşmayı,
Ki bekleyerek yaklaşmayı,
Ve her şeyde O’nu görmeyi severim
Mehmet Aluç