Online Üye
Online Ziyaretçi
Eğer
Bırakıp gitmeler, rüzgârın savurduğu yapraklar gibidir,
ardında toprağın kucaklayacağı bir iz kalmazsa eğer.
Ayrılıklar, dalgaların kıyıyı yaladığı anlar gibi geçer,
sahilde en güzel nakışlar işlenmeye başlasaydı eğer.
Gözyaşları, bulutların yüreğinden süzülen damlalar gibidir,
utanç değil, sevginin sessizce çağladığı bir nehir olsaydı eğer.
Yollar, ufka uzanan bir türkü gibi fısıldar,
adımlar umudun yankısını taşısaydı eğer.
Kavuşmalar, yıldızların gökte dans ettiği bir gece gibidir,
kalpler sabrın ateşinde yeniden doğsaydı eğer.
Sevda, bir baharın dalında açan çiçek gibidir,
kökleri sonsuzluğa uzansaydı eğer.
Özlem, bir akşamüstü gökyüzüne çizilen renkler gibidir,
güneş batarken kalbe bir ışık sızdırsaydı eğer.
Sessizlik, fırtınadan önceki sakin bir deniz gibidir,
içinde saklı dalgalar özgürce çağlasaydı eğer.
Anılar, eski bir defterin sararmış sayfaları gibidir,
her satırda bir ömür yeniden yazılsaydı eğer.
Veda, bir sonbahar dalından düşen son yaprak gibidir,
yüreği sızlatan bir hüzünle savrulmasaydı eğer.
Anılar, geceye süzülen bir kandilin titrek ışığı gibidir,
kalbi ısıtan bir umutla parlasaydı eğer.
Aşk, kırık bir dalda filizlenen narin bir tomurcuk gibidir,
yaranın gölgesinde bile çiçek açsaydı eğer.
Hasret, bir kuşun kanadında taşınan eski bir şarkı gibidir,
göklerin maviliğinde kaybolmasaydı eğer.
Yalnızlık, bir dağın zirvesinde yankılanan sessiz çığlık gibidir,
bir dost el uzatsaydı eğer.
Kırgınlıklar, dikenlerin gölgesinde saklanan çiçekler gibidir,
sevginin ışığıyla yeniden canlansaydı eğer.
Umut, ufukta beliren bir şafak gibi süzülür,
yüreğin karanlığını bir an olsun aydınlatsaydı eğer.
Düşler, bir nehrin yatağında usulca akan su gibidir,
kalbin kıyısına bir bahar taşısaydı eğer.
Sevmek, bir ateşe dokunup yanmayı göze almak gibidir,
alevler kalbi küle çevirmeseydi eğer.
Göçmen bir kuşun kanat çırpışı gibidir bekleyiş,
yuvasına dönen yollar bulunsaydı eğer.
Kayıp bir yıldızın gökte bıraktığı iz gibidir hatıralar,
gözlerde bir damla ışık olsaydı eğer.
Ve hayat, dalgalı bir denizin koynunda bir sandal gibidir,
limana sığınacak bir sevda bulsaydı eğer.
Söylediğim eğerler, bir bahar dalında solan çiçeklermiş meğer
yüreğin umuduyla yeniden yeşerseydi eğer.
Acep bu dünyada kim kimi sever, bir gökkuşağı gibi parlar,
sevgiler kalbin aynasında berrak olsaydı eğer.
Neden insanlar böylesine birbirini sözle döver, bir fırtına gibi,
sözler yerine kalpler birbiriyle kucaklaşsaydı (m)eğer.
Değer mi bunca ayrılığa verilen değer, bir yaralı kuşun
kanadı gibidir, meğer
yüreğin sevgiyle uçmayı yeniden öğrenseydi eğer.
Âşıklar neden çölleri gezer, bir serap gibi umut peşinde,
kalbin vahasında bir pınar bulsaydı eğer.
Sevdanın koynunda yâriyle yatsaydı, bir bahar dalında çiçek gibi,
gözler hüzünle değil, neşeyle gülseydi eğer.
Ah, şiirler neden böylesine dertli sözleri söyler, bir ağıt gibi,
kalplerin yarasına merhem olsaydı eğer.
Yazdıklarım
bir gönlü süsler mi, bir baharda açan çiçekler gibi,
yüreğin kapısını sevgiyle aralasaydı eğer.
Ah çekmelerin sonunda gelir mi seher, bir sabahın ilk ışığı gibi,
kalbin karanlığını umutla silseydi eğer.
Bunca
hislerimi kim ezer, bir dalgayla kıyıyı döven deniz gibi,
yüreğin sığınağı sevgiyle dolsaydı eğer.
Gönül aşk diyarında aşk için gezer, bir yıldız gibi parlayarak,
sevdanın yolunda kaybolmasaydı eğer.
Bunca hisler, bir bahar dalında açan çiçekler gibidir,
gönüller sevdayla birleşip can bulsaydı eğer.
Aşk diyarında yollar, bir türkünün ezgisi gibi çağlar,
her adımda kalpler sevgiyle dolsaydı eğer.
Sustuklarımız bizi yormuş meğer bir dağın sırtında taşınan
yük gibi,
sözler özgürce gönülde kanatlansaydı eğer.
Bu yazılanlardaki duyguyu kim sezer, bir gölün derinliğinde saklı inci gibi,
yüreğin gözüyle gören olsaydı eğer.
Ah, mahzun olmuşum, önüne gelen ezer, bir dalın üstünde titreyen yaprak gibi,
sevginin gölgesinde sığınak bulsaydık eğer.
Mehmet Aluç
Not: Şiirim Can Yücel Üstadın “Kim Özlerdi Avuç İçlerinin Kokusunda ki “eğer” kelimesi alınarak bu ilhamla nazire olarak yazılmıştır.