Gözlerimi her kapadığımda,
aşkımız bir düş gibi kavrıyor beni.
Sıkı sıkı sarmalıyor benliğimi.
Sensiz bir hayal,
en büyük kabusum oldu.
Sensiz bir an,
sessizce ölümüm oldu.
Seni her gördüğümde,
bakışlarımız her çarpıştığında,
dudakların her kıvrıldığında,
adımı bile söküp alıyorsun içimden.
Zaman —
senin asaletinle kıvrılıyor.
İsterdim ki...
sana en güzel şiirleri ben yazayım.
İsterdim ki...
ismini fısıldayan yalnız benim dudaklarım olsun.
Dünyaları istesen...
ayaklarının altına evrenleri sersem.
Ama ben...
kimim ki, sevgilim?
Aşkına düşmüş bir deli.
Kuyruklarını gömmüş bir tilki.
Dizlerinin üzerinde bir köle.
Bir kıvılcımına,
bir öpüşüne,
bir suskunluğuna
muhtaç bir avare.
Özlemekse mesele —
sevmekse...
her zerrem senin.
Ama sana...
bu kırık kızdan başka ne verebilirim ki?
Bir serabın içindeyim sanki.
Kumlar yalnızca ayaklarımı değil —
irademi yakıyor.
Ama görüyorum.
Yolun sonu hep kollarına varıyor.
Güneş de, kumlar da —
senin ışığını taşıyor gözkapaklarımın ardına.
Her vazgeçtiğimde,
her düştüğümde...
ismini gölgelere fısıldıyorum.
Sen...
Ah, sen!
"Biz" dediğin an,
unuttuğum,
çoktan gömdüğüm o kadını uyandırıyorsun mezarından.
Bir daha sevmeyeceğim, diyen.
Asla aşkı bulamayacağını sanan.
Seninle bir gelecek...
o kadını,
toprağın altından bir çiçek gibi yeşertiyor.
Üzerindeki siyah bile
utanıyor —
gülüşünden saklanıyor.
(
Serap başlıklı yazı
irem-dogan tarafından
10/17/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
