Yalan ihbar aldým iþte gecenin künefe tadý siyahýnda ben kazandibi tadý alýrken her gecenin de ayrý tadý ve kokusu varken.

Mürebbiyeler yetiþtirmedi beni lakin bir ananýn bir babanýn tek oðlu olduðumu da saklayacak deðilim hani gerçi on yaþýma kadar etek giydirdiler bana gelin görün ki ben de pek bir kanýksadým o savruk eteklerimi.

Dünün düþüyle yattým yataðýma.

Gecenin de gazýný alýp çýktým mý gökyüzü denen sahaya.

Esefle yad edildiðim ne yok ki? Önce amcamlar sonra kuzenlerim bir de Alamancý akrabalarýmýz gerçi giden gittiði ile kalýyor ama naylon fatura misali içimin kabarýk aksaný ve evrak düzeni.

Bir batýnda kaç doðduysak ve laf aramýzda benden beþ dakika evvel doðup da ben baþýmý çýkarana kadar yaþadýðýna mý yansýn doktorlar yoksa benim doðup da sað  kaldýðýma mý þükretsin annemler?

Huyum kurusun…deme hakký yok ne de olsa huysuzluðum babadan miras.

Göbek baðýmý kesip de kim bilir nereye gömdüler? Ah, bir de ablamýn ismini vermeselerdi ya? Abla dediðim de benden beþ dakika evvel doðup çabucak kayýp giden yýldýz gibi diðer ablalarýmýn yanýna göç eden rahmetli Nuran-hay, caný çýkasý seni-elbette kendimi adýmý söylemeyi de unutmadým Nuran derken.

‘’Nuran, seni gidi yaramaz oðlan, yine rujumu alýp sürüyorsun, deðil mi gizli gizli?’’

Eh, hal böyle olunca: gelsin etekler gitsin þallar.

Ömür böyle mi geçer?

Geçmez elbette ne de olsa sünnet olacaðým gün yaklaþmakta.

Aþkla istirham ederim ki; benden güzel sünnet çocuðu olmaz tabii ki yaþ kemale ermeden. Ha bugün ha yarýn derken, on ikiye basmayým mý?

Aldý bizimkileri bir korku.

‘’Artýk havasýndan geçilmez Nuran’ýn. Yoksa yatýlý okula mý versek?’’

Hadi, bu da nereden çýktý? Hem gidip geldiðimiz yetmiyor mu kýz meslek okuluna?

Kýz meslek okulu dediðime de bakmayýn hani. Semtteki tüm oðlan çocuklarý oraya kayýtlý ne de olsa semtteki tek devlet okulu hem üstelik karma da gerçi kim takýyorsa beni erkekten ama?

Sözcüklerle oynanmaz.

Erkek çocuklarý ile ise hiç oynanmaz.

‘’Piþt, ne yapýyorsun bakayým? Çek bakayým elini oradan. Bana bak kardeþ, bu Nuran’ý bir okuyup üfletmenin zamaný gelmedi mi ha komþu?’’

Dediðine bakmayýn Naciye kadýnýn ne de olsa oðlu iki ay evvel çürük raporu aldý. Artýk ne diye sormuyorsak da az çok tahmin ediyoruz.

‘’Ah, benim asil oðlum. Kuzucuðum. Kýz gibi yetiþirdik onu. Narin, kýrýlgan hem evin tek k…þey oðlu. Ne derlerse desinler aslanlar gibi de iki ay askerliðini yaptý gerçi saðlýk kontrolünden geçirilirken…þey, astýmý var da. Bir de menenjit yok yok sürmenaj mýydý? Ay, artýk neyse. Hem þimdi iþ bakýyor.’’

‘’Bizim Melahat de çýrak arýyordu. Hah, ne dersin abla?’’

‘’Açtýrma bayramlýk aðzýmý. Ne iþi olur oðlumun onca kadýn içerisinde. Vallahi taþ düþer baþýmýza. Gerçi…sahi, ne kadardý maaþý Melahat’ýn kýzlara verdiði? Ay, neyse ben kalkayým, adam gelmeden gideyim de eve sobayý yakayým.’’

Hal böyle oldu mu pek de zararý yok hani kadýn kýsmýyla takýlmaya en azýndan bilek güreþi yapýp ayýp, ayýp þeyler konuþmuyorlar. Malum kadýn sorunlarý; malum günleri; malum senli benli muhabbetler.

Kýz meslek lisesine gidiyorsak da öðretmenlerimiz de cengaver gibi hani. Hele ki beden hocamýz yok mu? Asuman Haným. Delifiþek kadýn hep de demez mi: ‘’Ben bu dünyaya ters geldim.’’

Artýk düzü nasýl olacaksa?

Ya da düze nasýl çýkacaksak?

Dümdüz gidiyoruz iþte. Arkamýza bakmadan ve þerit deðiþtirmeden gidiyoruz bir de içimize düþmeseler ya…kim mi?

Bakkal Mucittin ile Kasap Ekrem.

Her okul dönüþü burkar da burkar býyýklarýný ne zaman beni görse.

‘’Nasýlsýn sultaným?’’

Önce arkama bakardým bir gelen var da onu mu çaðýrýyor diye?

Þimdilerde ben de ayný içtenlikle cevabýmý veriyorum ve her ne hikmetse elimi en azýndan iki kilo kuzu pirzola tutuþturuyor.

Gerçi annem önce çok garipsedi ama…ne de olsa bayramdan bayrama et giriyor kursaðýmýza þimdi ise nerede ise gün aþýrý.

Kadýnlar matinesi nedir duymuþluðum var da görmüþlüðüm yok. Çok þükür o da nasip oldu sonra bir geldik eve, babam kýyamet koparýyor. Adam iyice iþkillenmiþ hani sonra da bizi sýra dayaðýndan geçirdi.

O gün bu gün kadýnlar gününün lafýný bile demez olduk.

Ve babam diretti de diretti:

‘’Buraya kadar bre. Bu çocuðu sünnet ettirmenin zamaný geldi de geçiyor ondan sonra da bir hayýrlý kýsmet bulduk mu.’’

Anamla babam birbirine girdi o gece ve sabahýna babama inme indi.

Tabii ki sünnet hak getire. Artýk eve giren tek maaþ da sonlandý mý…

Artýk kaþ göz iþareti ile anlaþýyoruz babamla. Doktorun demesine göre de çok ömrü kalmamýþ. Bu durumda okuldan aldýlar kaydýmý. Ve anamýn ak sütü gibi helal de biri iþe girdim gerçi karýn tokluðuna ama…en azýndan gün aþýrý et yiyoruz.

Babamýn ruhu duysa kalan vücuduna da inme iner. Bu yüzden ona bir þey demiyoruz anamla. Ben okula gider gibi gözetip iþ yerime gidiyorum derken bir þube daha açtý benim patron ve adýný da Nuran Kasap koydu gerçi baþka semtte iþ yerim ama…bir de daire tuttu bana ne de olsa artýk genç adammýþým ben ve gelip gidenim olurmuþ. Þimdi Cihangir’de oturuyorum ve elit halkýna hizmet veriyorum. Sýrada da güzellik salonu var üstelik müdavimi olduðum Kuaför Melahat’a da rakip geliyor gerçi onun boyunu aþar böyle bir yerin deðil içine girmek kapýsýndan geçmek ama…

Anam da kapýsýný yapýyor komþularýna ne de olsa evlenme çaðýnda artýk onun biricik Nuran’ý gerçi babamýn kýrkýnýn çýkmasýný bekliyoruz ama.

Dün kabristana gittim ve bir avuç tuz ruhu serptim rahmetli ikizimin kabrine. Gerçi dua mý edeyim beddua mý okuyayým, bilemedim ama. Ve fýsýldadým da mezar taþýna:

‘’Senin hayatýný yaþamaktan hayatým piç oldu, be Nuran Abla.’’