Türk dünyasý edebiyat çýnarýnýn yapraklarý bir bir dökülüyor. Kýrgýz yazar Cengiz Aytmatov’dan sonra Türk dünyasýnýn medar-ý iftiharý Bahtiyar Vahabzade de göçtü dünyadan. O, Azerbaycan’ýn özgürlük timsaliydi. Þairdi, yazardý, düþünürdü, siyasetçiydi. O, Türkçenin yaþayan en büyük þairiydi. Onu Türkiye çok iyi tanýyor ve derin bir muhabbetle seviyordu. Azerbaycan’ýn hürriyet mücadelesine öncülük eden isimlerin baþýnda geliyordu. Bundan dolayý ülkesinde istiklal niþanýyla ödüllendirilmiþti. Azerbaycan’da ‘Halk Þairi’ unvanýyla anýlýyordu. O, Azerbaycan’ýn ve Türk dünyasýnýn ses bayraðýydý. Ona dair sevgimi ve ölümünden duyduðum tarifsiz üzüntümü kalemime mürekkep yapýp mýsralara gömdüm:

          “Þeki’de doðan güneþ Bakü ufkunda battý

Bahtiyar yürekleri bu son beste kanattý

Ýnsanlýða duyurdu vicdanlarýn sesini

Terennüm eylemekte sonsuzluk bestesini

Özgürlük savaþýnda saçlarýna ak düþtü

Masmavi gökler mahzun çýnardan yaprak düþtü

Göçtü dar-ý bekaya Bahtiyar Vahabzade

Söz mülkünden hazine miras býraktý bize

Azýk ettik yüreðe gamý, kederi, yasý

Þiirin sultanýna aðlasýn Türk dünyasý

Böyle mümtaz þahsiyet dünyaya gelir ender

Nadirdi çaðýmýzda onun gibi kalender

Seksen dört yýl boyunca diri yaþadý diri

Bir ayaðý geçmiþte, gelecekteydi biri

Yolculuða çýkarken ardýnda koydu hüzün

Vakitsiz battý güneþ, gök karardý gündüzün

Asrýn Dede Korkut’u binerken tahta ata

Aldanmadý dünyaya, son verdi saltanata

Ýndirdi omuzundan ömrün aðýr yükünü

Köprü kurdu maziye unutmadý kökünü”

 Vahabzade için ne yazýlsa, ne denilse azdýr. Onun destanlaþan mücadelesini, engin ruhunu sýnýrlý kelimelerle anlatmak kabil deðildir. O, Türk dünyasýnýn bülbülüydü. Karabað’ýn yanýk sesiydi. Ömrü boyunca gülün peþinde koþtu,  þakýdý durdu. Onun çaðlayanlar misali þiir olup akan yüreði artýk pýrpýr etmiyor. Bu yüzden Türk dünyasý mahzun… O, yeri gelince bir kartal, yeri gelince bir barýþ güvercini oldu. Öfkesini ve sevgisini hiçbir zaman içine hapsetmedi. Onun þiir bahçesi son nefesine dek kurumadý. En nadide söz çiçekleri bu bahçede açtý. Bu çiçeklerin kokusu Azerbaycan’dan Türkiye’ye kadar yayýldý. Türk milletine aþk derecesinde baðlý olan bu aksakalýn söz vadisinde býraktýðý boþluðu doldurabilecek kimseler yoktur sanýrým. Bizler onun evlatlarý olarak mahzunuz, yaralýyýz. Takdir-i ilâhinin tecellisi olarak âlim sonsuz âleme rücu eyledi. Allah rahmet eylesin. Güle güle büyük Usta, güle güle!