NERDE O ESKÝ BAYRAMLAR?...

M.NÝHAT MALKOÇ


Gönüllerin islamla aydýnlandýðý ülkemizde bütün bayramlar bir baþka kutlanýr. Fakat dini bayramlarýn yeri apayrýdýr. Halk uzun asýrlardan beri ramazan ve kurban bayramlarýný benimsemiþ ve sevmiþtir. Gerçi milli bayramlar da milliyetçilik duygularýmýzýn zirveye çýktýðý zaman dilimleridir. Fakat bunlar dini bayramlarýmýz kadar halk katýnda benimsenmemiþtir.

Ramazan ve kurban bayramlarýnda herkeste bir telaþ ve heyecan gözlenir. Çocuklar ve büyükler sabahýn ilk ýþýklarýyla yataklarýndan kalkarak bayram namazýný kýlmak üzere evden ayrýlýp caminin yolunu tutarlar. Herkesin yüreði büyük bir sevgiyle ve heyecanla atar. Bayram sabahlarýnda hemen herkes erkence kalkar sýmsýcak yataðýndan… Büyükler bayram namazýndan döndüðünde bayramlaþma faslý baþlar uzun süre… El öpenler bir yandan bayram harçlýðýný indirirler ceplerine. Bunu bir karþýlýk deðil, gönülden kopmuþ bir hediye olarak düþünmeliyiz. Bu gelenek uzun yýllarýn kültürel birikiminin bugüne yansýmasýdýr.

Bayram günlerinde evlerimiz bir anda kalabalýklaþýr. Yakýn ve uzak çevreden insanlar gelir doðup büyüdükleri memleketlerine… Hasret giderir analar, gelinler ve bacýlar… Mutluluklar paylaþýldýkça çoðalýr bayram günlerinde. Huzur iklimine gireriz beraberce.
Eskiden bayramlar bambaþka bir heyecan ve coþkuyla kutlanýrdý. Çocuklara bayramlýk hediyeler alýnarak sevindirilirdi. Bu yüzden bu müstesna günler dört gözle beklenirdi. Günümüzde bayramlar daha çok iþ ortamýndan uzaklaþmak için vesile kabul ediliyor. Bu güzide günlere ticaret penceresinden bakýnca farklý bir tabloyla karþýlaþýrýz. Bayram günlerinde alýþveriþler doðal olarak katlanýyor. Piyasaya hareket geliyor. Bayramlýk alýþveriþler için bütçeler iyiden iyiye zorlanýyor. Bayram sonrasýnda maddi gerçeklerle yüz yüze kalýnca bayramýn o güzelim esintisi fýrtýnaya dönüþüyor, dallarýmýz kýrýlýyor.

Aslýnda bayramý masumca ve doyasýya yaþayanlar çocuklardýr. Onlar bayramý, bu günlerin ruhuna uygun olarak büyük bir keyif ve neþe içerisinde kutluyorlar. Bir çikolata, bir þeker, az miktarda para onlarý mutlu etmeye yetiyor. Mutlu olmak için çok fazla þey istemez çocuklar… Bir güler yüze bile rýza gösterirler. Bayramlarda kendi çocuklarýmýzý sevindirirken yetim ve öksüz çocuklarý da düþünmeliyiz. Ýmkânlarýmýz ölçüsünde onlarýn da elinden tutup bayram sevincini kendilerine yaþatmalýyýz. Asýl yardýma, sevgi ve þefkate muhtaç olanlar onlardýr. Garibin elinden tutmak ve onu düzlüðe çýkarmak sosyal toplum olmanýn gereðidir. Böylelikle sosyal huzurun temelini de atmýþ oluruz. Büyük Ýslam þairi Mehmet Akif Ersoy eski bayramlarý ve bu bayramlarda çocuklarýn konumunu þöyle anlatýyor:

“Gelinde bayramý Fatih’te seyredin bir,
Hayale hatýra sýðmaz o herc ü merci safa
Çoluk çocuk birer onluk verip de girmek için
Nöbetleþe bekliyorlar acep içinde ne var
Bu kâinat-ý sürurun içinde gezdikçe
Çocuklarýn tarafýndaydý en çok eðlence”

Bayramlar sýra dýþý günlerdir. Buluþma ve kaynaþma vakitleridir onlar… Sosyal baðlarýmýz bu vakitlerde daha bir sýkýlaþýr. Sýla-ý rahim bu günlerde hayatý daha da güzelleþtirir ve anlamlý kýlar. Bayram neþe ve sevinçtir. Ýlahi rahmet ve maðfiretin yeryüzüne bol bol indiði mübarek günlerdir bayramlar… Dualarýn kabul olduðu mübarek vakitlerdir. Bu günlerde müminler birbirleriyle daha çok kaynaþmalýdýr. Verilecek fýtýr sadakalarýyla garibanlar da sevindirilmelidir. Bayramlar zenginlerin keyif çattýðý, yurtdýþý gezilerine çýkýp oralarda yüklü alýþveriþler yaptýðý günler olmaktan çýkarýlmalýdýr. Muhtaçlara her açýdan bayram ettirilmelidir. Çünkü durumu iyi olanlarýn garibaný kollama yükümlülüðü vardýr.

“Nerde o eski bayramlar…” deyip duruyoruz. Bayramlarýn o eski manevi havasýný kaybettiðinden þikâyetçi oluyoruz. Fakat bunun suçlusunun bizler olduðunu hiç düþünmüyoruz. Uzaydan gelen birileri bizi bu hale getirmedi. Nefsimize köle olarak basiret nazarlarýmýzý kaybettik. Suçluyu baþka yerlerde aramak beyhudedir. Suçlu biziz… Bu müstesna günlere o eski havasýný yine ancak bizler kazandýrabiliriz. Çok zor deðil aslýnda… Ýþe yakýn çevremizden baþlayýp halka halka manevi tamirata giriþmeliyiz.

Anlaþýlan o ki bu bayramý da buruk kutlayacaðýz. Çünkü bu yýl da Ýslam beldeleri zulüm ve iþgal altýnda bulunuyor. Filistin’de, Çeçenistan’da, Keþmir’de, Filipinler’de, Irak’ta, Lübnan’da, Gazze’de, dünyanýn pek çok yerinde Müslümanlar kan aðlýyor. Hatta Tunus gibi ülkelerde müminler öz vatanlarýnda parya olarak yaþamak mecburiyetinde býrakýlýyorlar. Sokakta bile baþörtülerine müdahale ediliyor. Ýnançlarýný yaþamalarýna izin verilmiyor. Bütün bu olumsuzluklara raðmen mübarek Ramazan Bayramýnýzý tebrik eder; milletimiz, ülkemiz ve tüm Ýslâm âlemi için hayýrlara vesile olmasýný Cenab-ý Allah’tan niyaz ederim.