Eklenme Tarihi : 28.04.2011
Okunma Say�s� : 2837
Yorum Say�s� : 2

Mektep �ocu�u 1

MEKTEP �OCU�U 1

Mekanlar�n�n cennet olaca��na inand��m anneme, babama ve ablama…

Aral�k 1953

Anam taraf�ndan dedemlerin yan�nda kal�yor, Sarayc�k k�y� ilkokulunda okuyordum. Yedi ya��mda ve ikinci s�n�ftay�m. �lk tatilimiz dokuz g�nd�. Bu defa karnemin hepsi pekiyi idi. Yavru karde�imi merak etti�imden tatili Belova’da ge�irmek istiyordum. G�zel karnemi anam babam ve Beloval�lar g�rs�n hevesine de kap�ld�m. Bir de ebeme inat, babam�n Gediz pazar�ndan al�verdiklerini giyerek k�ye gelmek istiyordum. Anam�n do�umunda gitti�imizde ebem, “Seneye giyer-sin” diyerek giydirmemi�ti. “Belova’ya gidelim,” dedim dedeme. “Kar eriyince gideriz,” dedi dedem. K�yde, onun eliyle yar�m kar�� kar vard�. �lla gidelim diye tutturdum. Dedem, keyfinin olmad��n� s�yledi. Ebem de, “Karda k��ta ne i�in var Belova’da?” diyerek azarlad� beni. K�sa boylu �a�k�n ebemi d�vmek ge�ti i�imden. G�re�te onu yensem bile dayakta o beni d�verdi. Karararak bakt�m. “Git bakkaldan

hap al gel. Deden iyile�ince gidin,” deyince k�zg�nl��m ge�ti.

Bakkal d�kkan�nda Kaypak �lfet’le kar��la�t�m. O, A�a�� Belova’da; anas�, babas� ve k�z karde�iyle birlikte oturuyordu. “Belova’ya gitmiyor musun?” diye sordu. “Dedem, so�uk alg�nl��na tutulmu�. Ge�ince g�t�recek,” dedim. “Birazdan Belova’ya gidece�im. �stiyorsan seni g�t�reyim. Anandan horoz al�r�m,” dedi. “G�t�r�rsen verir,” dedim. Bakkaldan iki gripin al�p, Kaypak �lfet’le birlikte eve d�nd�m. “�lfet a�am beni g�t�recek,” deyince ebem, “Olmaz!” diyerek beni gine azarlad�. A�lay�p g�zya�� d�kmeme dayanamayan dedemin “Olur,” demesiyle sevindim. Ebem, “Bu kaypa�a �ocuk teslim edilmez!” diye ba��r�nca sevincim kursa��mda kald�. Ebeme �ok fena k�zd��m� belirtmek i�in di�lerimi g�c�rdat�p, g�zlerimi belerttim. Ard�ndan da dedeme boynumu b�kerek bakt�m. Bir s�re karars�z kalan dedem y�z�n� Kaypak �lfet’e �evirdi. “�ocu�u heveslendirdin. Kaypakl�k yap�p d�nersen bozu�uruz bak,” dedi. “D�nmem day�,” diyen Kaypak �lfet, anamdan bir horoz almadan beni teslim etmeyece�ini s�yleyince dedem g�ld�. Ben de g�ld�m. Ebem, s�r�tan Kaypak �lfet’e daha da karard�.

Dedem, Kaypak �lfet’e ba�ka tembihlerde bulundu. �rme s�rt torbas�na kitab�m�, defterlerimi, kalemle silgimi koydum. Karnemi de kitab�m�n aras�na s�k��t�rd�m. Ebem �ok k�zg�nd�. Burnundan soluyordu. Dedem olmasa var ya, Kaypak �lfet’in kafas�nda rahat odun par�alard�. Oca�a atmak i�in ald�� odunlarla ona bak��ndan bunu anlad�m. Dedem para verdi. “Bir paket �ayla, bir okka �eker al�p g�t�r. Karde�lerine de akide �ekeri al,” deyince pek sevindim. �nce dedemin elini �pt�m. Ard�ndan da oflay�p puflayan ebemin elini. Ebem, s�ms�k� sarmalay�p �ap�rdatarak �pt� beni. Kaypak �lfet’in el �pmesine so�uk bakt�. Sekide uzanan dedem selam yollad�. En k��k karde�imi g�rmeye ve beni almaya gelece�ini s�yledi. “Selametle gidin,” dedi. Ebem, dua ederek ve arkamdan �fleyerek avlu kap�s�ndan u�urlad� beni.

Dedemin dediklerini bakkaldan al�p, a�z�m�za da birer tane akide �ekeri at�p yola ��kt�k. Benim torbay� Kaypak �lfet ta��yordu. Kendi torbas� daha b�y�k ve kabar�kt�. ��leye do�ru k�y� geride b�rakt�k. Kaypak �lfet’in hemen ard�ndan gidiyordum. Yolda epey ayak izi oldu�undan ��r geni�ti. Hava g�ne�liydi. Esinti azd�. Kaypak �lfet’i iyi tan�yordum. Ge�en sene askerden geldi�inde dedemlere u�ram��t�. Uzaktan akraba oldu�umuzu o zaman ��ren-mi�tim. Ge�ti�imiz yaz, Belova’da birka� kez kar��la�m��t�k. Bir keresinde bize gelirken uzaktan, “Teyze! Karn�m a�!” diye anama seslenmi�ti. O g�n yemek yerken, “Sarayc�k’ta bana k�z veren yok. �ukur�ren k�y�nden k�z buluver,” demi�ti. Anam da, “Ka��rd�� k�z� yar� yolda b�rakan birisine bu k�ylerden k�z veren olmaz. Uzaktan ara,” kar��l��n� vermi�ti. Me�er �lfet, askerli�inden �nce a�abeyi ve yengesinin yard�mlar�yla bir k�z ka��rm��. K�yden ��kt�klar�nda vazge�tim deyip ka�m��. Ondan sonra da ona Kaypak �lfet lakab� tak�lm��.

Kaypak �lfet, boylu say�l�rd�. Kal�n kemikli ama zay�f yap�l�yd�. Arada bir torbalar�n yerini de�i�tiriyordu. Besbelli ipleri omzunu kesiyordu. Yol, giderek yoku�luyordu. ��r, tek insan�n gidebilece�i kadar daralm��t�. Kaypak �lfet yorulmu� olmal� ki yoku�u ��k�nca, kar�n �st�ne koydu�u �apkas� �zerine oturdu. Ben de onun gibi yapt�m. O sigara yakt� ben de kar topu yapt�m. “Anandan �nce kuzu isteyece�im,” dedi Kaypak �lfet. G�l��t�k. Kaypak �lfet, “Anan�n mal� k�ymetlidir. Kuzu vermez. Evlenecek �a�da olsayd� kuzu yerine aban� isterdim,” deyince yine g�l��t�k. ��imden, “Anam, abam� sana vermez,” dedim. Yeniden yola koyulduk. Dinlendi�imiz i�in daha h�zl� y�r�yorduk. Bir s�re sonra k�y yolundan ayr�l�p yamaca saran ka�n� yoluna sapt�k. Yolda tek ayak izi vard�. Kaypak �lfet ��rdan gidiyordu. Bas�lan yerlere ad�mlar�m ermiyordu. Bir kara, bir ize basarak gidiyordum. Boylu �am a�a�lar� kar�n biraz�n� tepelerinde tuttuklar�ndan ayaklar�m az bat�yordu. “D�nk� benim izler,” dedi Kaypak �lfet. O izlerin bana hi� yarar� olmuyordu. Yorgunlu�umu ona belli etmeden pe�inden gidiyordum.

Bir evle samanl��n ve iki ah�r�n bulundu�u A�a�� Belova’ya geldik. �ki iri �oban k�pe�iyle kobay kar��lad� bizi. K�peklerin havlamalar�ndan huylanan Kaypak �lfet’in anas�yla kal�as� ��k�k k�z karde�i evin kap�s�nda g�r�nd�ler. Ocak ate�iyle �s�nan odaya girdik. Kad�nla k�z�n ellerini �pt�m. Gelirken ��medim ama, s�cak oda ho�uma gitti. Kaypak �lfet, babas�n� sordu.

“Bekir’in a��l�na gitti. Ak�ama d�necek,” dedi anas�.

Kaypak �lfet, ocak ba��ndaki geni� minder �zerine uzand�. K�z, “Karn�n�z a� m�?” diye sordu. Ac�kt��m halde, “I �h,” dedim. Kaypak �lfet de, can�n�n istemedi�ini s�yledi. Oca��n ba��nda may��t� kald�. Oysa ben, anama, babama ve karde�lerime ula�maya can at�yordum. Gidelim dercesine Kaypak �lfet’in g�zlerinin i�ine bak�yordum. O, ocak ba��nda yan gelmi� yat�yordu. “Gidelim,” dedim. Hi� oral� olmad�. Anas�, “Ge� olmadan �ocu�u g�t�r,” deyince uzun uzad�ya inledi. Ard�ndan da, “Uyu�tum kald�m. Her yan�m d�k�l�yor,” diye yak�nd�.

“��enge�li�i b�rak da yola ��k�n,” dedi k�z. “Gidecek halim yok,” diyen Kaypak �lfet, anas� ve k�z karde�inin k�zg�n bak��lar�yla kar��la��nca bana,

“Yar�n gidelim,” deyip, ocak ba��na daha da yay�ld�.

“G�t�rmezsen yaln�z ba��ma giderim,” dedi�im gibi aya�a kalkt�m.

“Gidersin tabi. Ne kadar��k yer,” diyen Kaypak �lfet, inleyerek omuzlar�n� k�t�rdetti.

“Yumruk kadar �ocuk bu karda k��ta nas�l gider?” diyerek ��k��t� anas�.

A�as�na �fkelenen k�z,“Hadi beraber gidelim,” dedi bana. Kaypak �lfet, “O�lan�n h�zl� gidi�ini engellersin,” diyerek k�zd� k�z karde�ine. Kal�a ��k�kl�� y�z�nden bir aya��n� s�r�rcesine y�r�yen k�z�n, sa�lam olmay��na yand��n� anlad�m. Kad�n, “Ah!” diye inledi. “Dizlerim tutsayd�, bu o�lan� tezden anas�na ula�t�r�rd�m,” deyip i�li soluk verdi. “Ben de tez giderim,” dedim.“Korkmazs�n de�il mi?” diye soran Kaypak �lfet’e de, korkmayaca��m� s�yledim. Anas� ve k�z karde�i ba��r�p �a��r-d�larsa da Kaypak �lfet yerinden k�m�ldamad�. K�z karde�i, “Kaypakl��n� yine g�sterdin,” deyince az do�ruldu. “Kalkarsam �b�r baca��n� da ben sakatlar�m bak!” diye sert ��k�p yine uzand�. Torbam� s�rt�ma ba�lad�m. Kad�nla k�z�n ellerini �pt�m. Anas� �pme dediyse de Kaypak �lfet’in uzatt�� elini de �pt�m. “Aslans�n sen aslan,” dedi bana.

Kad�nla k�z, �stlerinde birer atk�yla avlu d��na kadar benimle geldiler. Anama selam yollad�lar. Bana da yol a��kl�� dilediler. K�z, beni g�zleyece�ini s�yledi.

A�a��daki kara bir �izgi gibi g�r�nen dereci�e ko�arcas�na indim. Onun yan�ndan yukar�ya do�ru yolland�m. Uzak da olsa Belova’n�n evlerini g�r�nce i�ime bir sevin� akt�. Daha da h�zland�m. Kar, dizlerime yak�nd�. Basarken iyiydi de aya�� karmak zordu. Ba��m� �evirip bakt�m. K�z, avlu kap�s� yan�nda duruyordu. Onun g�zlemesi bana g�ven verdi. Kendim duyacak kadar t�rk� ��rmaya ba�lad�m. �kinci t�rk� bitince �stiklal mar��n� s�yledim. Ard�ndan and�m�z� i�tim. “Varl��m, T�rk varl��na arma�an olsun,” deyip kara selam verdim. G�ld�m. Alan�n tam ortas�ndan gidiyordum. Belova’ya kadar d�zl�kt�. Y�r�d��m yerler tarla idi. G�z�n ekildiyse e�er, tarlada bir kar�� boyunda ekin olurdu. Ekine basman�n g�nah oldu�unu hat�rlad�m. Kar alt�nda da olsa ekinlere basmamak i�in dereci�e yakla�t�m. Tarla ve meralar ta Belova’ya kadar iki taraftan ormana dayan�yordu. Dil �eklinde ormana dalan tarla ve meralar da vard�. Ge�en yaz hayvan otlat-t��m�z az yoku�lu yama�lardaki meralara bakt�m. So�uk suyunu i�ti�imiz Kele� �e�mesi bile uzaktan belli oluyordu.

Bulutlar g�ne�i kapat�yor, esinti art�yordu. Kar, kimi yerlerde dizlerimi buluyordu. Ayaklar�m ��meye ba�lad�. Y�z�m, kulaklar�m ve boynum da. �apkam� kulak-lar�ma kadar indirdim. Ceketimin yakas�n� kald�rd�m. Boynumla kulaklar�m�n yar�s� d��ar�da kald�. Dizlerimde kar�ncalanmalar belirdik�e ayaklar�m� kardan zor �ekiyordum. Pantolonumun cebine soktu�um ellerim ��yordu. G�zlerim �slan�yor, �sland�k�a da yan�yordu. A�a�� Belova’dan epey uzakla�t��m� anlad�m. Ba��m� �evirip geriye bakt��mda beni g�zleyece�ini s�yleyen k�z� g�remedim. O kadar yol geldi�im halde Belova’n�n evleri h�l� uzaktayd�. Evlerin �tesindeki Sar�kaya daha da ilerde gibiydi.

Sa� taraftaki ormandan kula��ma bir ses geldi. K�pek h�rlamas�na benzeyen bir ses. �rperip titredim. �rkek �rkek ormana bakt�m. Boz bir hayvan�n h�zla a�a�lar�n aras�ndan ge�ti�ini g�r�r gibi oldum. Daha bir tirildedim. �ok ��d��mden de�il, korktu�um i�in. Korkak bir �ocuk de�ilim ama, kurt s�r�s� akl�ma geliverdi�i i�in korktum…Kurtlar s�r� halinde gezerlermi�. A� kald�klar�nda insanlara bile sald�-r�rlarm��. �stelik �ocu�um ben. Benden �ekinmezler. Canl�s�n� g�rmesem de bir kurdun �l�s�n� g�rm��t�m. O hali bile korkutucuydu. Kurt g�rece�im korkusuyla sa�daki ormana bakamaz oldum.

Beni g�t�rmedi�i i�in bildi�im b�t�n k�f�rleri Kaypak �lfet’e s�ralad�m. Onlar�n su�u g�nah� yok, �stelik benden yana olmu�lard� diye anas�na ve

k�z karde�ine giden k�f�rler i�in t�vbe ettim. Ebemin, “Bu Kaypa�a �ocuk emanet edilmez,” demesini daha iyi anlad�m. Ebem �ok hakl�ym��. Dedemle ebemin s�zlerini dinlemeyip gidece�im diye tutturdu�uma bin pi�man oldum.

“Bundan sonra dedemle ebemin s�z�n� dinleyece�im…”

Elimde bir sopam bile yoktu. Tarlalar avluyla �evrili olsayd� ince bir s�r�k ��kar�rd�m. Kurtlar yakla��nca kafalar�na kafalar�na vururdum. Ucu sivriyse kar�nlar�na d�rterdim. Ya da avludan �al� dikeni �eker, sald�ran kurtlar�n g�zlerine dikenlerini bat�r�rd�m. Ormandan dal koparmak geldi akl�ma. Korkudan gitmek istemedim. Ayr�ca, �slak olduklar�ndan k�r�lmazlard�.

Korkudan dizlerimin derman� iyice azald�� gibi ��mem de artt�.

S�rt�mdaki torba a��rla�t�k�a a��rla��yordu. �pi de omzumu kesiyordu.

As�l y�lg�nl��m, korku belas�n�n daha fazla �zerime gelmesiydi. Kurtlardan korkuyorum. Domuzlardan, hatta ay�dan bile…Yaral� bir domuz, sald�rmak

i�in insan ararm��. Ya yaral� bir domuz beni g�r�rse? B��ak gibi �alaklar�yla beni delik de�ik eder. �ld�r�lm�� bir domuzun �ala��n� az �teden kar��lam��t�m. Benim kar��mdan daha uzun ve �engel gibi k�vr�kt� �alaklar�. Kama ucu gibi sivriydiler.

Ah bir b��a��m olsayd�…

Devam edecek.

Veysel Ba�er

Sitedeki

�nceki Yaz�s� Sonraki Yaz�s�

Yazar�n

Sonraki Yaz�s�

( Mektep �ocu�u 1 ba�l�kl� yaz� Veysel Ba�er taraf�ndan 28.04.2011 tarihinde sitemize eklenmi�tir. Sitemizde yay�nlanan eserlerin hukuki sorumlulu�u , kullan�lan materyaller ve yaz�n�n i�eri�i yazarlar�na aittir.�zin al�nmadan kaynak g�sterilse bile sayfam�zdaki eserler ba�ka yerde yay�nlanamaz. Eserlerin izin al�nmadan kopyalanmas� ve kullan�lmas� 5846 say�l� Fikir ve Sanat Eserleri Yasas�na g�re su�tur. )
Okudu�unuz Yaz�n�n Site Kurallar�n� �hlal Etti�ini D��n�yorsan�z, Site Y�netimine Bildirmek ��in T�klay�n�z.