[email protected]

         Ýki senedir çýkamadýðým tatilimiz için Kuþadasý’na zor bulduðumuz rezervasyon sonrasý denizden uzak bir otelde ancak üç gün geçirebildik… Otel sanki esmeri, zencisi, sarýþýnýyla Birleþmiþ Milletlerdi…

         Havuzun etrafýnda ne çeþit insan ararsanýz, mevcuttu. Bikinili, haþemalý, hatta haþema üstünde þapkalýsý… Sabah kahvaltýsýnda görmemiþlerin tepeleme tabaklarý mide bulandýrýyordu. Önceden koyduðum havluyla yer kaptýðým þezlonguma oturduðumda yan komþum iki genç delikanlýydý… Týpký Türklere benzediðini düþündüðümden “Selam” dedim. Kýsa boylu ve beyaz tenli olaný “No Türk” dediðinde derdimi anlatabildiðim Ýngilizcemle “Belçikalý” olduklarýný öðreniyorum.  Ancak esmer tenli delikanlýnýn parmaðýndaki bizlere mahsus kalýn ‘taþ yüzük’ içimdeki kuþkularý iyice artýrmýþtý. Hýk demiþ týpký doðuluydu… Hatta esmer delikanlýnýn bana; “Almanca yok?” sözü onlarýn Türk olduðuna karar verdiðimin sorusuydu.  Türkiye’de yaþayan ve sevgilisinden dayak yiyen Alman kadýnýn “Þimdi artýk gerçek Türk oldum” diye gurur duyarken! Bu iki soytarýnýn yabancýlaþma özentisine anlam verememiþtim. Yazýk ki ne yazýk!...

         Yine görmemiþlerin tabaklarýna tepeleme yýðdýklarý akþam yemeðinden sonra havuz baþýnýn romantik müzik eþliðinde geceye hazýrlanýyordu. Masalar yavaþ yavaþ doluyordu. Sýnýrsýz içecekler müþterileri iyice azdýrmýþtý. Bende kitabýmý alýp bir masaya oturduðumda, yan masadaki ailelerde esmer ve sanki bizden birileriydi.  Tanýþtýðýmýzda “Azeri Ýranlý” olduklarýný ve Tahran’da otomobil fabrikasýnda bilgisayar uzmaný olduðunu Azeri Türkçesiyle anlayabildim. Yanýndaki Ýran’lý delikanlý ise masasýndaki içkilerle çakýr keyifti… Onlara Ýran edebiyatý ile ilgilendiðimi ve Ömer Hayyam’ýn þiirlerini de çok sevdiðimi söyleyince gülümsediler…  Genç Ýranlýya “Ahmedinejad rejimini sorduðumda, yüzünü buruþturdu.  “Ýran’da da içki içiyor musunuz?” dediðimde, içkinin evlerde gizlice ganimet gibi içildiðini ve özgürlüklerinin olmadýðýný, Azeri Ýranlý tercüme etmiþti.  Eþleri ise gün boyu havuz baþýnda bikinileri ile yanmýþlardý… Eþlerinin Ýran’da kapalý mý, açýk mý gezdiklerini sorduðumda; Ýran’a gittiklerinde hava alanýnýn tuvaletinde kapanacaklarýný söyledi…

           Otelin dördüncü katýnda asansör beklerken gözüm duvardaki “Vergi Levhasý”na takýlýyor ve 2009 yýlý beyanýnda “Zarar” yazýyordu! Þaþýrýyorum… Bir memurdan söke söke yýlda iki ila üç bin TL alýndýðý bir ortamda böylesi bir otel nasýl zarar ederdi?” Sigaraya, içkiye ve benzine neden yüklenildiðini þimdi daha iyi anlýyordum… Otelin yemek iþlerinden sorumlu müdürü ile sohbete dalýyoruz.  “Zarar Beyan” konusunu açýyorum. Gülümsüyor ve bana küçük bir hikâye anlatýyor; “Büyük bir iþ yerine muhasebeci alýnacakmýþ. Patron odasýna ilk giren muhasebeciye sorar; ‘Ýki kere iki kaç eder?’ Muhasebeci hemen ‘dört’ dediðinde kapýyý gösterir. Sýradaki gelir, ona da; “ Beþ kere beþ kaç?” diye sorar. Yanýt gecikmez; “Yirmi beþ” olur… Ona da kapýyý gösterir. Ardýndaki gelir ve ona da;  ‘Ýki kere iki’yi tekrar sorduðunda aldýðý yanýt; “Siz bilirsiniz” olduðunda onu hemen iþe baþlatýr!”  Ve müdür ciddice; “Maalesef bu tip bütün oteller zarardadýr” dediðinde kerametin ‘zarar’ da deðil, muhasebecinin keskin kaleminde olduðunu ima ediyordu!  “Bir kilo bal için kýrk bin arý çalýþýyormuþ, Ne için? Bir ayý gelip bir oturuþta yesin diye” ! Ne demek istediðimi sanýrým anlamýþsýnýzdýr…

         Tatil dönüþünde TSK’de krizi iþitiyorum ve komuta kademesinin istifa haberi gündeme bomba gibi düþüyor. Beni ilgilendiren istifa eden Genel Kurmay Baþkaný’nýn personeline yaptý “Veda Mesajý”dýr… Buyurun birlikte bir kez daha paylaþalým…   

         Iþýk Koþaner; “Þartlar ne olursa olsun TSK’nýn kahraman mensuplarýnýn kutsal görevlerinde bundan önce olduðu gibi üstün disiplin, cesaret ve fedakârlýkla baþarýya ulaþacaðýný,  þu anda 173’ü muvazzaf, 77 si emekli olmak üzere 250 General, Amiral, Subay, Astsubay ve Uzman Jandarma Çavuþ’unun hürriyetlerinden yoksun olarak tutuklu olduðunu ve tutuklamalarýn evrensel hukuk kaidelerine, hakka, adalete ve vicdani deðerlere uygun olarak yapýldýðýný kabul etmek, birçok hukukçunun da ifade ettiði gibi mümkün deðildir.  Bu durum çok defa yetkili makamlara iletilmesine, anlatýlmasýna ve takip edilmesine raðmen soruna yasal çerçevede çözüm bulunmasý mümkün olmadý. Haklarýnda henüz hiçbir kesin yargý kararý olmamasýna raðmen tutuklu bulunan 14 general, amiral ile 58 albay hürriyetlerinin tehdit edilmesinin yaný sýra mevcut yasalarýmýz gereðince buy yýl yapýlacak Yüksek Askeri Þura’da deðerlendirmeye girme hakkýný kaybetmiþ ve peþinen cezalandýrýlmýþtýr.  Soruþturma ve uzun süreli tutuklamalarýn bir amacýnýn da TSK’nin gündemde tutularak kamuoyunda bir suç teþkilatý olduðu izleniminin yaratýlmaya çalýþýldýðý, bunu fýrsat bilen yanlý medyanýn da her türlü yalan haber, iftira ve suçlamalarla ulusumuzu silahlý kuvvetlere karþý tavýr almaya teþvik ettiði dikkatlerden kaçmadý. Bu durumun önlenememesi ve yetkili makamlar nezdinde yapýlan giriþimlerin dikkate alýnmamasý Genel Kurmay Baþkaný olarak personelimin hak ve hukukunu koruma sorumluluðumu yerine getirmeme engel olduðundan, iþgal ettiðim bu yüce makamda göreve devam etme imkânýný ortadan kaldýrmýþtýr.”  

         Þimdi bu önemli veda mesajýndan sonra yeni Genel Kurmay Baþkaný ile komuta kademesindeki komutanlarla, hükümete “Ýki kere iki kaç eder?” desem, sizce alacaðým yanýt ne olurdu?

         Sevgilerimle…

Ertuðrul Erdoðan

7 Aðustos 2011/Bursa

www.erdoganlaedebiyat.com