SEN SEN!

Beni kucaklayan rýhtýmda,

Seni andým gönül tahtýmda.

Masmavi deniz, yemyeþil daðlardan

Yüreðime bir davet çaðlar;

Ben koþtum tozpembe ufuklara

Ama sen, yoksun yanýmda!

Dolunay bana göz kýrpar;

Uzattým elimin birini ufka,

Açtým elimin birini aya,

Ben kalýnca iki arada,

Gözü yaþlý yalvardým Mevla’ya

Ama sen, yoksun yanýmda!

Kimse görmedi bu yalnýzý,

Aradým tutanacak bir yýldýzý,

Ufuklar mil çekince gözlerime.

Bahtý kara zavallý dilim,

Zincir vurur sözlerime

Ama sen, yoksun yanýmda!

Yalnýz bana sýrt verir;

Dostum sahil ve bu rýhtým.

Yalnýzlýk urbasý kuþandým,

Göz kýrpýnca mehtaplý gece.

Yýldýzlardan pembe gül derdim

Ama sen, yoksun yanýmda!