GÖNÜL SEFERİ

 

Kara gözlerimi alamadığım

Masmavi gözlerinde

Geri dönülmez sefere çıktım.

Dönüp baksan bir kere,

Sanki ne olurdu?

Bir teselli, bir umut ararım

Acı tatlı sözlerinde.

Sen adım atarsan,

Ben sana yol olurum.

Bir damla umuda ben alışıktım.

 

Umutsuzluklar ufalanır avucumda,

Bin bir zahmetlerimle.

Vuslata âşık köprünün iki ucunda

Yalnız seni beklerim

Islandığım bahar rahmetiyle.

 

Sokaklar karanlık, sokaklar yalnız,

Sokaklr melâlime meftun,

Sokaklar kimsesiz, sokaklar sensiz…

Ben, rindliğe büründüm sensiz;

Değil hatıralar, adımı bile unuttun.

 

Güneş ta fecre kadar,

Rengarenk gözlerini yumdu.

Bir günüm daha

Benimle yorgun düştü.

Ayak seslerim yankılanır,

Yapayalnız şu rıhtımda.

Bir âşık senden neler umdu,

Üşengeç martılar bana üşüştü.

Beni kuşatan şuh karanlık,

Sudaki oynak ışıklar bana gülüştü.

 

Haydi dön, haydi gel artık!

De ki bütün insafsızlıklarım,

Ruhumu okşayan nazdandır.

Belki beni kuşatır aydınlık,

Yüreğimdeki kor ateş, yazdandır.

( Gönül Seferi başlıklı yazı REİS-1 tarafından 14.01.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.