Bütün sanatlarýn bir de geri plandaki gizli kahramanlarý vardýr. Bazen seyrettiðiniz bir filmde, kamera arkasýndaki ýþýkçýsýndan tutunda da oyunculara çay getirenlere kadar nice emekçiler vardýr. Ve seyrettiðiniz filmin sonunda onlarý yukarý veya aþaðýya hýzla kayan isimlerini okuyamadan filmin baþrol oyuncularýný alkýþlar ve genelde onlarý yýllar boyu hiç aklýnýzdan çýkarmazsýnýz.

            Bir de seyrettiðiniz filmi önce beyninde tasarlayan, sonra günlerce kurgulayan ve kurguladýklarýný sanki bir dantel inceliðinde kâðýda dökenler vardýr. Yani yazanlar... Þimdi sizlere sorsam;  seyretmiþ olduðunuz ve hatta bölümleri gelsin diye merakla beklediðiniz dizilerdeki eser veya senaryo yazanlarýnýn kaçýný biliyorsunuz? Evet, Züðürt Aða, Tomruk, Firar ve Adak filmlerini hemen hemen seyretmeyeniniz yoktur. Peki, bu filmlerin senaryo yazarýný biliyor musunuz? Sanýrým yukarýda söylediðim gibi, baþrol oyuncularýný anýmsamýþsýnýzdýr! Yanýlýyor muyum? Þimdi bu filmlerin yazanýný sizlere yavaþ yavaþ tanýtayým. Bu konuda nereden çýktý derseniz onu da belirteyim. Yakýn zamanda Nilüfer Belediyesi ve üyesi olduðum Bursa Yazýn Derneði (BUYAZ)’ýn organize ettikleri “5. Dünya Öykü Günü”ne gittim. Onur konuðu ise; 43 filme öyküsünü veren ve 35’inde sinema ödülü olan, 1999 yýlýnda ise 36. Antalya Film Festivali’nde “Yaþam Boyu Altýn Portakal Ödülü” yaný sýra, yazmýþ olduðu Çukurova, Yörükler ve Doðu Anadolu yaþam temalý öyküleriyle TRT, Nevzat Üstün, Ömer Seyfettin, Saik Faik, Yunus Nadi, Aziz Nesin Emek, Ankara Öykü Günleri, Ýzmir Dünya Öykü ve daha birçok etkinlikte aldýðý ödülleriyle edebiyatýmýza damgasýný vuran Osman ÞAHÝN’i anýmsayabildiniz mi?

            Þimdi gelelim etkinliðe; Önce öykücülüðün usta kalemlerden Mustafa BALEL ile Milliyet Edebiyat Sayfasý gibi daha birçok edebiyat sayfalarýnda emeði geçen Nemika TUÐCU’nun kendi aðýzlarýndan seslendirdikleri öykülerini ilgiyle izledikten sonra verilen arada ayaküstü yaptýðým sohbette; köþe, öykü ve þiir yazdýðýmý söylediðimde,  Mustafa BALEL bana; bir dalý seçmemin daha uygun olacaðýný fikrini þu sýralar düþünmüyor deðilim. Birkaç yudumluk çayýn ardýndan Bursa’da yaþayan ve edebiyata gönül verenlerden Yazar Þaban AKBABA, Pelin YILMAZ ve Nurhan ÞAHÝNKAYA’nýn yine kendi aðýzlarýndan okuduklarý öyküleri de birbirinden ilginç ve sürükleyiciydi…

            Evet, Bursa’da bulunduðum Edebiyat etkinliklerinin müdavimi bir aðabeyimden söz etmek istiyorum. Adý Cevat ÝRTEKÝ.  Kendisi, Sabahattin Ali’nin “Koyun Masalý”ný sahnede ezbere okurken, bir meddah ustalýðýnda da öyküyü size yaþatýyordu. Ýþte okuduðu öykünün son bölümü “…bu dünyada çobansýzda köpeksizde yaþanabilirmiþ. Ama bunu anlamak için her defasýnda bu kadar kanlý kurbanlar verecek olursak pek çabuk neslimiz kurur. Bari siz gözünüzü açýnda, ileride baþýnýzý yeniden itler, hele kendilerini kurt sanan palavracý itler musallat olursa sürüyü canavarlara parçalatmadan onlarý defetmeye bakýn!”  Cevat aðabey öyküyü tamamladýðýnda kendisini ayakta alkýþlayýp, yerine geçerken ilk tebrik edenlerdendim. Ve bu öykü meddah ustamýzý umarým bir gün her edebiyatsever izleme fýrsatýný bulur. Büyük keyif alacaðýnýzdan eminim!  Allah ona uzun ömürler versin diyorum.

             Sanat güzel ya…

Ýnsaný,  siyasetin çirkefliðinden, savaþlarýn pis kokusundan bir nebze de olsa uzaklaþtýrmasýný beceriyordu…

Sinemaya bir kez daha dönelim. Sinema görsel sanatlarýn belki de en önemli bir dalý. Birkaç saat içinde dünyalar anlatýlýr. Beyinlerde ve yüreklerde ne izler býrakýr. Belki de yýllarca unutmayýz belleðimize yerleþenleri… Ballandýra ballandýra anlatýrýz sevdiklerimize… Þimdi yerli ve yabancý film tartýþmasýna girmek istemiyorum, ancak bizim ne deðerlerimiz yabancý ülkelerde ürettikleri filmlerle baþarýlar elde ederek nice ödüller alýyorlar ve biz yalnýzca dizilerin boðumunda bunlardan bihaber oluyoruz,  çoðu kez de gizli kahramanlarýnýn isimlerini bile bilmiyoruz.

Sinema sektöründe teknik donanýmý, pazarlamasý ile ele geçiren ABD, hem politikasýný hem de kültür emperyalizmini geri kalmýþ veya az geliþmiþ ülkelere istediði gibi enjekte edebiliyor. Ya biz? Kendi deðerlerimize ne kadar önem veriyoruz?   Bunu tartýþmayý bir kenara býrakýp,  öykü günlerine dönmek istiyorum. Evet, gecenin onur konuðu Osman ÞAHÝN sahneye davet edildiðinde öykülerine konu olan yaþadýðý olaylarý,   gür sesiyle uzun uzun anlattýðýnda zevkle dinliyoruz.  Kendisine verilen ödül plaketi sonrasý, bende kendisine imzaladýðým yeni kitabým “Vallahi Öptürmem”i verdim. O da Can Yayýnlarý’ndan çýkan “Daraðacý Avý” kitabýný imzaladý. Eve geldiðimde kitabý, bir çýrpýda bitirdim. Sizlere kýsa bir özetini vereyim: “Miran otuzlu yaþlarda, orta boylu, kara kývýrcýk saçlý, þaþý gözlü. Kan davalýsý düþmaný kurban Haney ise düzgün yüzlü, iri kemikli, yakýþýklý birisiydi. Miran babasý ve amcasýný öldüren Haney’i öldürüp, at sýrtýnda daða götürüp orada bir aðaca baþ aþaðý ölüsünü asýyor. Onu toprakla bir türlü buluþturmuyor. Yanýna gelen akrabalarýný bile dinlemeden günlerce cesedin gözü önünde bitiþini, kurtlarca yenilmesini izliyor. Cesedin kokusu arasýnda yine de içindeki kini sönmüyor.  Ölünün gözleri açýk.. Ta ki, ölünün karýsý da Miray’ýn yanýna gelip,  tecavüz edilene kadar… Öykü, þöyle bitiyor: “… Ölünün parlayan gözleri aðýr aðýr kapandý. Asýl þimdi ölmüþ gibiydi...”

“Bir ülkeyi ele geçirmek istiyorsanýz, o ülkenin sinema salonlarýný ele geçirmek gerekir” diyen Osman Þahin, mezun olduðu Köy Enstitülerini ise; bozkýrda çalýnan Vivaldi’nin müziðine benzetiyor. Onun bitmez tükenmez baharýnýn, mevsimlerinin bozkýra geliþini müjdeleyen Vivaldi müziði o…” diyor…

Geceye emeði geçen BUYAZ Derneði’nin Baþkaný Güney ÖZKILINÇ ve ekibi ile Bursa Nilüfer Belediyesi’nin gizli kahramanlarýna teþekkür ederken, sanat her ne kadar “Ucube”ye uðrasa da siz yine de sanatsýz kalmayýn dostlar! Zira sanatýn özgür olduðu bir ülkede, demokrasi de doruk noktasýndadýr…

Ertuðrul Erdoðan

Þubat 2013/Bursa

www.erdoganlaedebiyat.com