1 Bir İnsan Nasıl Raydan Çıkar - Gün Gelir Hesap Döner 2. Bölüm

Hikaye / Toplumsal Hikayeler

Eklenme Tarihi : 7.12.2015
Okunma Sayısı : 1233
Yorum Sayısı : 0
 Kanaldaki haber bittikten 5 yada 10 dakika kadar sonra sofradan kalktı... Sakin bir şekilde sofra masasını topladı... Kılık kıyafetini değiştirdikten sonra işe giderken aldığı çantasına bir şeyler doldurup dışarı çıktı... Güneşli bir gün vardı dışarıda...

                İstediği yere geldiğinde, oranın tam karşısında bulunan bir kafeye oturdu... Bir çay söyledi...  Daha sonra bir çay daha... Belki 5-6 bardak çay içmişti... Amacı çay içmek değil sadece vakit öldürmekti...  En nihayetinde akşam oldu... Kafenin karşısındaki evin ışıkları söndü... Artık işine başlayabilirdi...

                Işıkları sönen binaya arkadan gizlice girdi... Üstü kata çıktı... Yatak odasına geldiğinde kapıyı sessizce aralayıp içeri uyutucu bir gaz bırakıp kapıyı tekrar kapattı... Daha sonra saatinin kronometresi ile 1 dakika tuttu... Bir dakika dolar dolmaz, çantasından çıkardığı gaz maskesi ile içeri girip adamı sırtladığı gibi dışarı çıkardı...

                Aradan üç dört saat kadar geçmişti ki, kaçırdığı adam mırıldanmaya, yavaş yavaş uyanmaya başlamıştı... Adam üşüdü... Hem de bayağı bir üşüdü... Tamamen zihni açıldığında çırılçıplak olduğunu fark etti...

                'N'oluyor lan burda? Nerdeyim ben? diye bağırıyordu kaçırılan adam...'
 

 ''Şşşt... Sessiz ol...'' diye fısıldadı kulağının hemen dibinde biten bir ses... Sesin tonu çok sakindi...

                ''Sen kimsin...? Ne işim var benim burda...? Neden çırılçıplak bir haldeyim...?''

                Kulağına fısıldayan sesin sahibi sakin ve yavaş adımlarla karşısına doğru geçti... Ama yüzüne ışık vurmadığı için karanlıkta kalmıştı... ''Sakin ol dostum... Yabancı yerde değilsin...''

                ''Önder...?''

                ''Efendim, Aslan...?''

                ''Oğlum, sapık mısın lan sen...? Niye beni soydun, buraya bağladın...? Çöz lan beni... Neyin peşindesin oğlum sen...?''

                Önder denen adam kısa bir süre cevap vermedi... Daha sonra yeniden konuşmaya başladı...

''Bugün hiç haberleri izledin mi Aslan...?''

                ''Ne haberi lan...? Çözsene lan beni...! Dondum lan burada...!''

                ''Bugün haberlerde bir kızdan bahsediyordu Aslan... Belki de daha ömrüne doyamadan kara toprağa giren bir kızdan bahsediyordu...''

                ''Lan çöz beni...! Ne kızı, ne  ölmesi...? Banane lan elalemin kızından...?''

                ''Ben de onu merak ediyorum Aslan... Kız ölmeden evvel iğfal edilmiş... Ve ne tuhaftır ki rastgele orada bulunan biri, kızın ölümünden evvel polise ihbarda bulunmuş... İhbarda bulunan adamı daha sonra sorguya aldıklarında bir robot resim çizdirmişler... Ve inanır mısın Aslan, o robot resim hınk demiş senin burnundan düşmüş sanki... Sana o kadar benziyor ki anlatamam...''
 

Çıplak olan Aslan, sinirle karışık duygular içindeydi... Bunu hiç düşünmemişti... Gecenin bir vakti o tenha yerde kimin ne işi olabilirdi ki...? Nefsinin peşine o kadar düşmüştü ki etrafına bakmamıştı...

'İsteyerek yapmadım... Bir hataydı... Bir anlık hevesti... Ben... Ben pişmanım Önder... Bırak da gideyim hadi...'

Önder, karanlıkların arasında yine kısa bir sessizliğe gömüldü... Aradan geçen birkaç dakikanın ardından Aslan''ın kulağının dibinde bitiverdi sesi... 'Ölümün bir anlık hevesi olmaz Aslan...' Ufak bir ara verdi... Derin bir nefes alarak kulağına fısıldamaya devam etti... 'Seni elbetteki bırakacağım... Ama işim bittiğinde, karakola bırakacağım...'

'Ne istiyorsun...?'

Hafif alaycı ve fısıltılı bir şekilde güldü Önder... 'Karın çok güzelmiş...'

'Karımdan uzak dur...!'

'Kız kardeşin ve senin kızın da çok güzelmiş...'

'Yeterrr....! Lanet olmasın... Yeter artık, ne istiyorsun pislik...'

'Aaa aa... Hayır, hayır... Senin gibi bir adama böyle kaba sözler yakışmıyor aslan... Merak etme, eşine, kızına ve kız kardeşine dokunmayacağım... Çünkü onların bir suçu yok... Tıpkı senin öldürdüğün kız kadar masumlar... Ve onlar, burda değiller... Sen, burdasın...'

'Ne diyorsun lan sen...? Sapık sapık konuşma lan...! Sıkıyorsa ellerimi çöz de erkek erkeğe konuşalım...'

'Masum bir kızı önce kirletip sonra öldüren biri ile benim erkek erkeğe konuşacağım bir şey olamaz... Çünkü erkek adam böyle yapmaz... Yine kısa bir sessizlik... Üstelik senin cezanı neden onlar çeksin...? Yaptığının acısı ne kadar ağır öğrenmek ister misin...? O kızın kendini savunacak gücü yoktu bir erkek karşısında... Görüyorum ki şu an senin de yok... Kısasa kısas nedir bilir misin Aslan...?'

Aslan'ın feryatları içinde Önder, yavaş yavaş fermuarını indirmeye başladı... Ama devamı gelmedi... Çünkü yanı başında bangır bangır öten cep telefonu onu uykusundan uyandırmıştı... Arayan nişanlısıydı... Bir gözünü ovalayarak telefonu açtı...

'Efendim aşkım...?'

'Aşkım iyi misin...? O kadar aradım açmadın da...'

'Uyuyakalmışım... N''oldu hayırdır...?'

'Annemler akşam yemeğe seni de çağırıyorlar... İş çıkışı direkt gelsin diyorlar da onu haber vereyim dedim...'

'Tamam balım... Olur, gelirim...'

'Aşkım sen iyi misin gerçekten...?'

'İyiyim, iyiyim... Sadece kötü bir kabus gördüm hepsi o... Akşama görüşürüz... Birşeyler lazım mı...?'

'Yok hayatım... Sen gel yeter...'

'Tamam... Kendine çok dikkat et hayatım...'

'Tamam...'

Telefonu kapattığında derin bir nefes aldı ve gördüğü sadece bir kabustan başka bir şey olmadığı için şükretti...
 
( Bir İnsan Nasıl Raydan Çıkar - Gün Gelir Hesap Döner 2. Bölüm başlıklı yazı 4harf1kelime tarafından 7.12.2015 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.