Online Üye
Online Ziyaretçi
.
Büyüyor
Aynaların kandırmacası
Elf lam mim’in sırrı da çözülemiyor
Fazlasıyla soyutlaşıyor umutlar
Kısır bir sessizlik sarıyor göğü
Ve şakaklarda beyazlıyor hüzün
Büyüdükçe daha bir sertleşiyor
Kahır yüklü hüzünler
Nefes almayı unutuyor insanlık
Ve ruhları delik deşik
Ürkek içsiz gözdeler
Zehrini saklıyor ağızlarında
Hızla geçiverse de paslanıyor zaman
Çok uzaklardan görünüyor çatlayışlar
Renklerin tonu kayboluyor
Adı konulmadan ölüyor insanlık
Ve gömülüyor topraksız mezarlara
.