Gürültüden durulacak gibi deðildi. Her odadan ayrý ayrý çýðlýk sesi geliyordu. Gerçi mesleðinde on yýlý devirmiþti ama bir türlü alýþamamýþ gitmiþti bu acý yüklü feryatlara. Duygularýný zaman içinde törpülemesine raðmen yine de ara ara burkulurdu yüreði.

Her bir hastasýnýn ayrý idi hikâyesi: Þiddet görüp aklýný yitirenden tut, tecavüz maðduru kadýnlar ve daha kimler kimler…

Günlük vizitesi baþlayacaktý birazdan. Aslýnda uyguladýðý tamamen bir prosedürden ibaretti, çünkü yoktu deðiþen bir þey. Tek deðiþiklik, ilaçlarýn dozajýndaki fark belki de ilaç isimlerinde yapýlan deðiþiklikti. Tabii ki terapiler ve uygulanýþ stilleri de ayrý husustu ama psiko terapilere gelene kadar öncelikle aðýr vakalarýn ilaçla tedavisi saðlanýp, hastanýn hayata uyumu saðlanýyordu. Bir de durumu iyiye giden hastalarýn ziyaretçilerine gelip görmeleri için izin veriliyordu. Zira tamamen hayattan kopuk hastalara ziyaretçi yasaðý vardý çünkü bu süreçte yalnýz kalmalarý gerekiyordu.

Düþüncelere dalýp gitmiþti yine genç adam. Hep sorardý kendine, bu mesleði neden seçtiðini. Aslýnda cevabýný çok iyi biliyordu ama bir türlü itiraf edemiyordu.

Kapýnýn vurulmasý ile sýyrýldý düþüncelerinden.

-Girin, dedi.

Hemþire oldukça telaþlý görünüyordu, zaten normalde bu saatte doktorun odasýna nadir gelirdi. Belli ki olaðan dýþý bir durum vardý. Ve söze giriþti hemþire:

­-Hocam, size ihtiyacýmýz var, mümkünse bir bakar mýsýnýz?

Belli ki 402 numaralý odada yatan hastada yine bir sorun çýkarmýþtý. Bazen aþýrý dozun etkisiyle sorun yaþanýyordu. Ýleri bir depresyon vakasýydý. Aylardýr sürüyordu tedavisi. Geçirdiði kazanýn etkisiyle, uzun süredir tedavi görüyordu. O güne deðin tek bir kelime çýkmamýþtý aðzýndan. Aylardýr uyutuluyordu. Üstelik ne arayaný ne de soraný vardý. Varlýklý bir aileden geldiði belliydi ki; ödemeler vaktinden evvel yapýlýr, ayrýca ekstra olarak sus payý verilirdi hastane çalýþanlarýna. Soyadýný bilen fazla kiþi yoktu. Sadece yaþlý bir kadýn iki ya da üç kere gelmiþ, genç kýzýn gereksinim duyduðu üç beþ parça giyecek getirmiþti. Geldiðinde de durumu hakkýnda gerekli bilgiyi alýr ve umarsýz bir þekilde çekip giderdi.

Þaþýrmýþ bir ifadeyle hemþireye baktý doktor, belli ki rutin bir gün deðildi onu bekleyen.

-Hastamýzda çok büyük deðiþiklik var, efendim, diyen hemþire yine telaþlý bir hale bürünmüþtü. Ve sonunu getirdi konuþmasýnýn.

-Hocam, Merve Haným kendine geldi ve kahvaltý yapmak istediðini söyledi ve de bahçede de yürümek istiyormuþ, gelip görmelisiniz.

Bu, týbben büyük bir geliþmeydi ama yanýltýcý da olabilirdi, zira depresyon vakalarýnda manik ataklarýn olmasý oldukça olaðan ve sýk karþýlaþýlan bir durum idi. Hem doktor hem de hasta açýsýndan hata payý taþýyordu iyi bir gözlem yapýlmadýðý takdirde. Peþin hükümlü olmak hastanýn intihara sürüklenmesine bile yol açýp, hayati risk taþýyabilirdi. Hastanýn yakýn takibi ve gerekli tetkikler gerekliydi, konsültasyon gerekebilirdi çoðunlukla.

Kýsa süre sonra odadaydý Merve’nin doktoru. Bir iki dakika içinde ekip tamamlanmýþtý. Aylardan beri ilk kez yataðýn içinde doðrulmuþ, kahvaltýsýný etmekle meþguldü. Öyle ki, etrafýndakiler umurunda bile deðildi. Alýþkýnda zaten bu tip durumlara; öyle ya içki alýþkanlýðýndan kurtulmak için az haþýr neþir olmamýþtý doktorlarla. En kötü ihtimalle iki üç ay yatýp çýkar, eski hayatýna geri dönerdi. Yalnýz ters giden bir þeyler vardý. Kendisi durumun farkýnda olmasa da, endiþe içindeydi vizitedeki doktorlar. Yaþadýðý bunca olaydan sonra, aþýrý mutluydu genç kýz; sanki tatile çýkmýþ, bir otel odasýnda dinleniyormuþçasýna rahat ve mutlu görünüyordu. Büyük ihtimalle olayý hiç yaþamamýþçasýna, bilinçaltýna atmýþtý, ayrýca oldukça da sakindi.

-Merve Haným, nasýlýz bu gün, diye sorunca, klinik þefi:

-Annemi çok özledim, dünden beri; öyle ya her gün gelse bile doyamýyorum ona. Bu arada bavullarýmý hazýrlayacaðým, izin verin de hazýrlanayým; uçaðým iki saat sonra. Hadi çýkýn artýk odadan, hemen bir taksi çaðýrýn, acele edin beyler.

-Þey, anneme söyleyin gelsin, hadi ama…

Basit bir depresyon vakasý gibi görünen durum, þimdi oldukça komplike bir hal almýþ görünüyordu.

 Aniden genç kýz kata tonik halden çýkýp, þiddetli bir aðlama krizine girdi. Uyandýðý andan itibaren sürekli farklý ruh hallerine bürünüyordu. Gerçek olan bir þey vardý ki; bastýrmaya çalýþtýðý olay ve duygu durumu artýk yüzeye çýkmaya baþlamýþtý.

-Onu ben öldürdüm, ben yaptým, benim yüzümden öldü…

Geçirdiði sinir krizi aslýnda iyiye iþaretti. Eninde sonunda gerçeklerle yüzleþmesi gerekiyordu, aksi takdirde þoktan çýkmasý mümkün olmayacaktý. Periþan halde, baðýrýyordu bir yandan. Belli ki, tedavi süreci iþe yaramýþtý; ilerleyen zamanlarda uygulanacak terapi ile eski yaþantýsýna dönmesi oldukça muhtemeldi, tabii ki içkiyi devre dýþý býrakýp yola onsuz devam edecekti.

Birer ikiþer boþaltýlar odayý. Hemþire sakinleþtirici iðneyi yapýp, usulca çýktý diðerleri gibi. Aðlamak sakinleþtirmiþti Merve’yi. Aylarca gördüðü kâbuslar aslýnda gerçeðin ta kendisiydi. Kazayý her gün her gece yaþýyordu. Aralarda uyansa da devam ediyordu kabus. Gerçeði kabul etmek artýk tek çaresiydi. Nasýl ki terk edilmiþliði koca bir gerçekse, kaza da kabul etmesi gereken bir diðer gerçekti. Gittikçe uyuþmaya baþladýðýný fark etti, ama en azýndan yüzleþmiþti olanlarla; her ne kadar aylarca inkar etse de, gerçeði kabulleniþi iyiye iþaretti.

Ayrýca bir an evvel buradan çýkýp, halletmesi gereken yarým kalmýþ bir iþi vardý: Benliðinin yarýsý, her þeyin tek sebebi o aþaðýlýk kardeþi. En kýsa zamanda buradan çýkýp, onun hayatýný cehenneme çevirecekti. Nasýl ki, kendi hayatý bir cehennemden farksýzdý, ödetecekti bunu ona, onun da hayatýný cehenneme çevirecek ve tüm intikamýný alacaktý.

Her ne kadar olayýn tek sorumlusu kendisi gözükse de, kazada kimin parmaðý var, bunu kanýtlayýp, ispat edecekti cümle aleme. Bakýmdan yeni çýkmýþ bir arabanýn freni nasýl oluyor da tutmuyordu. Evet, amacýna ulaþmýþtý Pýnar: Kazaya sebebiyet vermiþ ve annesinin ölümüne yol açmýþtý ama unuttuðu bir þey vardý, kýz kardeþi sandýðýndan akýllý ve saðlýklýydý. Her þeyin hesabýný verecek ve çok piþman olacaktý aç gözlülüðüne…