Tepemde kara bulutlar dolanýyor.

Hava kararýyor. Kalp atýþlarým bir an önce normal ritmine dönmeli. Tüm umutlarýmý doldurmalýyým ceplerime ve eve öyle dönmeliyim.

Evin demir kapýsý buz gibi; zil, benim yakarýþlarýmla dile gelmiþ. "Aç kapýyý! Yalvarýrým, aç!"

Aksiliðe bak! Tüm umutlarým yitiyor; ceplerim tamtakýr! Ceplerimi yasak iliþkimden artakalan umutsuzluklar la doldurup ayrýlýyorum oradan. Yeni umutlar edininceye kadar uzaklaþýyorum kasvete doðru. Hüzün, yalan aþk sokaklarýný aþýp geliyor. Þu önüme çýkan delinin annesi sohbet etmeye fýrsat bulduðu herkese onun fotoðraflarýný göstermekte; çok zeki ve yakýþýklý bir denizciyken cinlerle iliþki kurunca böyle olmuþ. Keþke ben de onun gibi olabilsem. Onunki tek gerçek yaþam, diðerleri ütopyadan ibaret.

Telefonla þansýmý denemek istiyorum. Telefonu uzun uzun çaldýrýyorum. I-ýh! Açmýyor.

Aydýnlatmasý kýt bir Fransýz lokantasýnda, ne menem bir þey olduðunu bilmediðim, telaffuzu zor bir Fransýz yemeði sipariþ ediyorum. Caným raký da içmek istiyor ama, þaraptan baþka içki servisleri yokmuþ. Aman istemem!. Aniden kopan bir saðanak yaðýþ, bittiðini sandýðýmýz sonbahar  mevsiminin henüz bitmediðini hatýrlatýyor. Bitmesin de! Kýþýn gelmesini hiç istemiyorum.

Fransýzca adýnýn telaffuzu zor bol baharatlý, acý soslu dana rosto (domuz olabilir mi?) yemeðim biter bitmez kalkýyorum. Yaðmur deðmeyen yerlerden, sýrtlarýnda  hayal küfeleri yüklü sümüklü böceklerin arasýndaki yerimi alarak yürümeye baþlýyorum.

Beynimin tüm pencerelerini engelli isteklere kapatmalýyým.  Önce, hasikablelvukularýmý bir hizaya sokmalýyým. Eli kýrbaçlý anason halleder o iþi. Ayaklarýmýn altýnda serili yeþil halý meþhur meyhane sokaðýnýn.

Ayný halý üstündeki dönüþ yolculuðum yalpalayarak sürüyor.

Az önce meyhanede içerken  yüze yakýn mesaj yolladým. Hepsi ayný soru sözcüðünden ibaret mesajlar: "Neden?"

En nihayet cevap yazdý: "Evli adamla iþim olmaz benim."

Sanýrým haklýydý.

Sokaða çýkýp birkaç desibellik bir çýðlýk atmalýyým.

Ruhum aðrýyor, atmosferde parçalanan meteordan arta kalan taþlarý yerine oturtup ruhuma bir þiir diziyorum. Aðrý kesici olarak kullansýn!

Bit pazarý daðýlmak üzere, yetiþmeli ve beni küfesiyle cehennem zebanisinin yanýna götürmesi için bir hamal bulmalýyým.

Of, of! Babadan oðula geçen peygamberliklerin Tanrýsý; sunduðun dört kadýnla evlenme iznine ne oldu? Vaz geçtim dörtten, ikisini bile razý edemedim!

Yanýna ulaþtýðýmda cehennem zebanisi elindeki topuzu kafama indiriyor: "Avukatýma vekalet verdim, yarýn boþanma davasýný açýyor!"

"Bekliyordum. Buna hazýrlamýþtým kendimi. Ben de benimkine vereyim bir talimat da, davayý karþýlýklý açýp tek celsede bitirsinler!"

"Mal varlýðýmýzý evlilik sözleþmemizde yazdýðý biçimde bölüþürüz. Yarý yarýya! Sonra da ebediyen kapatýrýz bu defteri."

"Tabii!"

"Bu geceden itibaren, burada kalmaný istemiyorum. Gidip metresinin evine yerleþebilirsin."

"Olur! Birkaç gün sonra gelip þahsi eþyalarýmý alýrým."

"Yardýmcý kadýna hazýrlatýrým valizlerini."

"Tamam."

Tamam iþte, bitti. Gidiyorum. Gittim.

Doðruca ortaðý olduðum otele gittim. Doðruca odama çýkýp, üstümdeki pisþikleri çýkartýp attyým ve anadan üryan uykuya daldým.

Günlerce otelle meyhane arasýnda gidip gelmekten baþka hiçbir þey yapmadým. Çok yoruldum bundan, müdürü çaðýrýp talimat verdim:"Otelin kafeteryasýnda içki servisi de yapýlsýn!" Oysa, otelin az mutaassýp bir hava kazanýp mutaassýp ailelere açýlmasý için orada içki servisini yasaklayan da bendim.

Hemen akþam baþlayan içki satýþýnýn ilk müþterisi de kendim oluyorum. Kafeteryanýn ayak altýndan uzak bir köþesinde kurdurduðum masayý özel içki masam ilan ederek her günümü o masada geçiriyorum. Hiç bir þeyden haber alamaz oldum. Bir defasýnda kýzým þöyle bir uðrayýp, müdürü olduðu fabrikanýn iþlerine dair bir þeyler imzalatýp gidiyor.

Avukatým nihayet boþanma ilamýyla çýkýp gelince, az biraz kendime geliyorum.

"Galiba cehennem zebanisinden ilelebet kurtuldum."

"Evet efendim, kurtuldunuz. Mal bölüþümünüze dair teferruatý da arz edeyim."

"Býrak onu þimdi. Onlarla yorma kafamý! Yanýna bir kaç adam alýp metresimin evine git! Al onu buraya getir! Güzellikle gelmezse, zorla..."

"Baþüstüne efendim!"

Tuttuðunu kopartan cinstendir; bilirim, getirir.

Hüznü aptal aþklar sokaðýna geri yollamanýn zamaný geldi artýk. Kenny Rogers, Lady'i nasýl da yanýk okuyor. Seviyorum bu þarkýyý. Saðlam dur kalbim, az sonra kavuþacaksýn afet-i figana...

Gelen afet-i figan mýydý? Afet-i figanlýðýný dýþarýdaki vestiyere asýp gelmiþ sýradan bir fahiþeye ne kadar çok benziyor.

"Ýþte boþanma ilamým. Bekar bir erkeðim artýk. Yalnýzca senin erkeðin," diyerek karþýlýyorum onu.

Aðzýný açmýþ, gözünü yummuþ: "Beni yaka paça nasýl getirtirsin buraya sen! Ahlaksýz adam!"

"Ama...ama... sevgilim... sen evliyim diye ayrýlmadýn mý benden? Ýþte boþadým karýmý! Ayrýlmamýza gerek kalmadý artýk!"

"          Seni evlisin diye terk etmedim ki! Beni, bekarým diyerek kandýrdýðýn için..."

Gel barýþalým artýk! Her þeyi geçmiþe gömüp yalansýz, dürüst bir gelecek kuralým kendimize!"

"Çok geç! Benim bir tane sevgilim var zatebn!"

"Yalan!"

"Sor iþte bu mafialarýna! Evdeydi bunlar geldiðinde, gördüler. Bir de adamcaðýzý dövdüler."

"Kim ulan bu adam, çabuk söyle!"

"Sana ne?"

Öyle ya, bana ne!

Dimyata pirince giderken evdeki bulgurdan olmak, diye iþte tam da buna deniliyor.

Hemen bir metres bulmalýyým ya, bunun kadar güzelini bulabilir miyim ki!

Þu garson kýz bir kaç gün idare edebilir, dur bakayým,bir yoklama çekeyim.

"Bakar mýsýn!"

"Buyurun beyefendi?"

"Adýnýz neydi sizin?"

"Sibel efendim."

"Sibel haným, çok güzel bir hanýmefendisiniz! Güzelliðinizle dikkatimi çektiðiniz için sizinle bir tanýþmak istedim. Kaç yaþýndasýnýz?"

"On dokuz, efendim."

"Hem genç, hem güzel... Mesainiz ne zaman bitiyor Sibel haným?"

"Gece on birde efendim."

"On bire kadar beklemeyelim. Saat dokuzda bir iþ yemeðim var, bana orada eþlik edebilir misiniz?"

"Bir eþime sormam lazým efendim. O izin verirse.."
"Evli miydiniz? Evlilik için çok da gençsiniz..."
"Geçen ay evlendim efendim. Siz ve hanýmefendi de þereflendirmiþtiniz düðünümüzü."

"A! O sendin deðil mi? Hay Allah! Seni rahatsýz etmeyeyim madem; daha çiçeði burnunda evlileri rahat býrakalým..."

"Çok teþekkür ederim, efendim."

"Gidebilirsiniz..."

Kýzýn uzaklaþmasýný seyrettim, nasýl da salýnýyordu mübarek! "Bu kýz metresim olsun, yüz trilyon borcum olsun, razýyým."

Yazanýn notu: Kýz mutfaða döndüðünde, oradaki arkadaþýna aynen þunu söyledi: "Kart zampara elindekileri yitirince bana sarkmaya kalkýþtý!"