Depresif bir yýlgýyla tam çýkaracaktý ki baklayý aðzýndan birkaç adým geri geri gitti. Bir þeylerden rahatsýz olduðu o kadar aþikârdý ki:’’Sahi,’’ dedi kadýnýn biri tüm þaþkýnlýðý yüzünden okunurken.

‘’Sanýrým kayýt yaptýrmaya geldiniz. Sizi daha önce de görmüþtüm sanki. Kuvvetlidir görsel hafýzam. Bir gördüðümü asla unutmam.’’

Adamýn baþý kopmuþ bir kuklaymýþçasýna yukarý kalktý. Garip bir pýrýltý vardý gözlerinde belli belirsiz yanýp sönen.

Bu sefer suskunluðunu koruyamadý ve pervasýzca dik dik baktý kadýnýn gözlerine:’’Size ne bayan?’’

Böylesine bir tepki vermesini asla beklemiyor olacak ki bu sefer kadýn geri geri uzaklaþtý adamdan.

‘’Kötü bir niyetim yoktu. Rahatsýz ettiðim için özür dilerim. Benim oðlum ikinci sýnýfa geçti. Hem sizinki ile arkadaþ…’’

Cümlesini tamamlamaya izin vermedi adam. Gözleri yuvalarýndan çýkacakmýþçasýna üzerine yürüdü kadýnýn:’’Bana ne.’’

Þaþkýnlýk bir yana ürktüðü çok belliydi kadýnýn. Bu sefer tek sözcük çýkmadý aðzýndan ve hýzlýca uzaklaþtý.

Eylül’ün ilk günleri olmasýna raðmen yazdan kalma böylesine bir günde sýrtýndaki uzun paltonun adamý fazlasýyla terlettiði aþikâr olsa da görünürde pek de oralý deðildi adam ama yine de tedirgin olduðu bir þekilde okunuyordu yüzünden. Dikkat çekmekten imtina etse de abartýlý vücut dili adamýn duygularýný ayan beyan gözler önüne seriyordu.

Çýkýþ kapýsýný bulmakta zorlansa da kimseyle muhatap olmamak adýna geliþigüzel zigzaglar çizmeye baþlamýþtý. Aniden durdu ve olduðu yerde 360 derece döndü. Umarsýzdý ilk defa, elinin tersiyle alnýnda biriken teri sildi. Derin bir nefes aldý. Bir anda abartýlý davranýþlarý son bulmuþtu.

Dikkat çekip çekmediðini kontrol etmek istercesine süzdü etrafýndakileri. Az evvelki o meraklý kadýn çok þükür ki gözden kaybolmuþtu.

Aðýr aksak ilerlerken vazgeçmiþti artýk çýkýþ kapýsýný aramaktan zira gözüne kestirdiði o grubun oldukça yakýnýndaydý. Bir grup küçük çocuk ellerindeki balonlarla neþe içinde oynaþýp þen kahkahalar atýyordu. Grubun lideri gençten bir kýz usulca fýsýldadý: ‘’Beþ dakika sonra yanýnýzdayým. Ben gelen kadar uslu durun, anlaþtýk mý?’’

Çocuklar hep bir aðýzdan cývýldadý:’’Anlaþtýk öðretmenim.’’

Öðretmenin uzaklaþmasýný dikkatle gözleyen adam bir anda bitiverdi çocuklarýn yanýnda:

‘’Selam çocuklar.’’

Grubun en küçüðü kýrmýzý saçlý küçük yumurcak fýsýldadý:

‘’Merhaba bayým.’’

Burnunu karýþtýran ve yaþça arkadaþlardan büyük oðlan çocuðunu kendini arkadaþlarýnýn önüne attý:

‘’Yabancýlarla konuþmamýz yasak. Hemen uzaklaþýn buradan.’’

Tembihli olduðu her halinden belli bir diðeri baþýyla onayladý arkadaþýný.

‘’Yapmayýn ama. Ben yabancý deðilim ki. Burak’ý hatýrladýnýz mý? Ben onun babasýyým.’’

‘’Çilli Burak mý?’’

‘’Tabii ya. Ýþte onun babasýyým. Sizi Burak’ýn yanýna götürmek için geldim.’’

‘’Ama Burak’ýn çok uzaða gittiðini söyledi öðretmenimiz. Bir daha da asla aramýza dönmeyecekmiþ.’’

Kýrmýzý saçlý kýz sokuldu adama:

‘’Bayým, cennet çok mu uzakta?’’

‘’Cenneti bilmem ama cehennem çok yakýn’’ demesiyle paltosunun önünü açtý ve üzerindeki bombanýn pimini çekti.

Her þey saniyeler içinde geliþmiþti. Tutukluk yapan mekanizmayý tam devreye sokacaktý ki þakaðýna saplanan kurþun olayýn seyrini aleyhine çevirdi adamýn.

Tam bir kaostu yaþanan. Tetiði çeken kiþiye odaklandý bakýþlar. Genç kadýn beti benzi atmýþ bir þekilde yine de kendinden emin, olduðu yerde kala kalmýþtý:

‘’Bir gördüðümü asla unutmayacaðýmý söylemiþtim.’’