Bir fırtına koptu bahçemde
Simsiyah
hortum yükseldi
İçinde
sen varsın sandım
Oysa
aşk varmış yalnızca…
Kafamın
içinde binlerce sen birikti
Taşıyamıyorum
ağırlığını,
Herkes
seni unutmuş, hafifletmiş kafasını, dikmiş…
Bir
ben
Seni
unutamıyorum
Unutabilsem
boşaltabilsem
yükünü
Kafamın
içinden…
Belki
bir sen daha bulup
Koyacağım
Sol
yanıma
Unuttuğum
öfkemi
silkeleyeceğim
elbiseden...
Biraz
mutluyum
Konuşmalıyım
da…
Kiraz
mevsimi de gelmedi bir türlü…
Dudaklarında
kiraz rengi
En
hoşuma giden renk
Yalvarırım
gülme bana
Sev!
Sımsıcak
dur yerinde
Gitme!
Bir
bunu istedim
Yine
isteyeceğim : "gitme!"
Aşık
olmak benim suçum değil
Aşk
da suç değil zaten…
Bütün
erken gelmişler gibi dünyaya
Ben
bir aptalım
Susuyorum
Şimdi
de sen konuş
Kiraz
rengiyle boyayacağım
Dudaklarından
çıkan her kelamı…