Telefonun zili birkaç defa tekrarlayarak çalýnca, Nisa haným mutfaktan söylenerek geldi: “Kýçýnýzý kaldýrýn da, telefona bir bakýverin Bedri Bey!” Verdiði ültimatoma raðmen kendisi açtý yine de;

Bedri bey, “Halil ile sohbet ederken fark etmedim…” diyerek savunma yapmaya baþlamýþtý ki,

Nisa haným, “Alo?” diye sorduðu alýcýda ki sesten, Ümmühan olduðunu öðrenerek, “Halil mi, Ümmühan’cýðým?” dediði an, Halil, yýrtýna yýrtýna yok demesini iþaret etmeye baþlamýþtý bile. Nisa haným, “Yokmuþ Ümmühan’cýðým…” dedi dalga geçerek. Karþýsýnda ki sesin söylediði birkaç þeyi dinledi, “Tamam kýzým!” diyerek kapattý telefonu.

Halil sinirinden köpürüyordu, annesinin aðzýný yansýtarak,  “Yokmuþ, Ümmühancýðý… Pes yani anne! Açýk açýk söyleseydin: Yok dememi iþaret ediyor Ümmühancýðým, diye… Pes! Þikenin bu kadarý da fazla!... Seninle anlaþmadýk mý? Beþ gün rahat býrakmasýný saðlayacaktýn beni, bu mu senin verdiðin sözde duruþun. Daha üçüncü günde su koyuverdin!”

Nisa haným, “Beðenemediysen, telefonlara kendin bak bundan sonra…” diye söylenerek mutfaðýna döndü. (Halil’in laf bombardýmanýndan kaçtý…) Mutfaktan baðýrdý: “Buraya geliyor!  Gelince, yüzüne söyle, seninle görüþmek istemiyorum, diye…”

Halil, hemen hareketlendi, annesine,  “Sanki çok anlýyor da!” diye cevap vererek, odasýna gitti.

Bedri Bey, mutfaða doðru,  “Buraya geleceðini söylemeseydin bari! Evden kaçmak için giyinmeye gitti oðlun!” diye seslendi.

Nisa haným mutfaktan çýkýp, gelerek, “ Mahsus öyle söyledim,” diye fýsýldadý. “Geleceði yok… Bizim ki, evde týkýlýp kaldý. Çýksýn diye…”

Halil, giyinmiþ, çýktý geldi. “Ben gidiyorum… O kýz ile görüþmemek uðruna evimde de oturamayacaðým iþte… Sað ol anne(!).” Babasýný, annesini sýrayla öpüp arkasýndan bir kovalayan varmýþçasýna çýktý, gitti.

Bedri bey, “Senden korkulur, haným! Vallahi korkulur!” diye gülerken;

Nisa haným, “Ümmühan dedi,” dedi.

Bedri bey anlamadý. “Neyi?”

“Böyle yapmamý… Üç gündür evde týkýldý kaldý, Ümmühan geliyor, de de, kaçsýn, çýksýn evden biraz, dolaþsýn, dedi.”

Bedri bey, þaþkýn, “Ümmühan? Böyle mi dedi?” diye sordu. Sonra da, “Bu kýzýn üniversiteyi niye kazanamadýðý belli… Kafasý hep þeytanlýða çalýþýyor da ondan…” diye söylenerek, baþladý düþünceli düþünceli gülümsemeye.

*