Dünyama sığınmak istediğini denizciler haber verdiğinde
Karşımda hüzünle oturup da
düşünürken uzakları, hep haykırmaya çalıştım:
"ben hemen karşındayım, akvaryumdaki mavi!
Çok
seviyorsun birini, onu düşünüyorsun belli.
Bakışlarındaki
fısıltıların soluk alışlarını duyumsuyorum,
hala ona bağlıyorlar yaşama sevincini. şarkılar, şiirler,hepsi onun için...
Ay ışığından bir elbise
giymişsin üzerine, çok da yakışmış hani.
Onun için giyindin, biliyorum;
yemin ederim ki, gelmesini gönülden diliyorum!...
Gözlerin hala arkanda, gelmedi
işte, gelmeyecek de...
Gözlerin
ve bakışların, siyah bir
perde ile örtülü!
Ona asıl bağlı olan şeyler, umutsuzluklar,
örülü bir örümcek ağı gibi yapışkan, kirli...
--Sen ona değil, bana gereklisin,
sadakatsiz sevgilerimden
sonra...--(şairin sesi)
Şair de
seni sevmeye başladı, sen ona sadık kaldıkça!...
Ben
ruhumu boşalttıkça içimden,
Senden gelen acılarla doluyor içim ...
Şimdi ruhumun hafiflikleri var daramda, onlara da yer dar...
İstediğim şey tam da bu biçim
daralmalar, senin acılarınla….
Gülmekteyim acınacak halime!