Online Üye
Online Ziyaretçi
saat akreple yelkovanın kavuşmalarından birinde
rengarenk pabuçlarla
geliyorum evinize
zira
okunulmak isteyen bir şiirim
çaresizliklerin
çaresi bende
söyle
bana hiç şarkı dinledin mi meleklerden?
sevgilimin beli
avuçlarımın içinde
seviyorum zannettiğim
asla o değil
onun
dudaklarında tatmıyorum tutkuyu
çünkü aşk sözcüğü
takatsizlik yaratır
melekler
ağıtlar yakmakta sağır kulaklarınıza...
hangi
yıldızı getirsem karanlığa sükut
unuttuğum
şarkılar çalınmıyor artık
kelimelerimi
yazdığım şiirlerimi fareler kemirmiş
öykü
kurgularında geçen hüzünlerin hepsi alıntı
ayrılıklar
yaşanıyor pek kolaymış gibi
melekler
uçuruyorum pencerelerinizde
fırtınalar
esiyor kanatlarından
çocukluktan
kalma dilekleri tutuyorum her yıldız kaymasında
bu defa
tanrıya anlatabilirim dertlerimi
ağıtlar
susturur hırçınlığını fırtınaların
karanlık
öküzsoğuğunda annem gömülür
kaçıncı
evlencemiz maslûp
hepimiz
birer kadavrayız, birer fosiliz...
şarkılar
söylüyor ruhsuz bedenler yeniden doğacak gibi