Online Üye
Online Ziyaretçi
Cesare’nin sürdüğü yaşam “vicdansızlıklarla dolu bir hikâye ve çok kan dökülen bir dönem” olarak tanımlanmıştır. Cesare, sonra bir Fransız prensesi ile evlenerek Valentinois dükü oldu. Daha sonra Fransız birliklerinin desteğiyle kuşatmalara ve suikastlara başlayarak Kuzey İtalya’yı denetimi altına almak istedi. 23 yaşındayken, İtalya'nın merkezinde yeni bir krallık kurmayı tasarlayan Cesare’in bütün amacı İtalya'nın birleşik bir devlet haline gelmesiydi. (Ünlü düşünür Niccolo Machiavelli, Hükümdar adlı kitabını ona bakarak yazmış ve ünlü sözü 'Amaca ulaşmak için her yol mübahtır'ı onun kariyerinden elde etmiştir.) Sloganı 'Aut Caesar aut nihil' (Ya imparator ya hiç) olan Cesare, türlü hile ve hainliklerle bunu nerdeyse başarıyordu. En büyük yardımı kızkardeşi Lucrezia'dan alıyordu ve papa olan babasının desteğine güveniyordu.
O, orduların başında savaş meydanlarındayken Luckezia bir boşluk içine düştü.
Geleceğe yönelik olarak politik gücü ve çıkarları güçlü kılmak için yaptırılacak yeni bir evliliğin hazırlıkları başlatılmıştı. Lucrezia için uygun damad adayını bulmak zor olmadı.
Marche bölgesinde hükümran Sforza ailesiyle iş birliği içinde olmak Papa VI. Alessandro’nun siyasi faaliyetlerinde işini çok kolaylaştırabilirdi. Sforzalar, Pesaro limanından Dünyanın dört bir yanına ticaret gemileri yollayan, ayrıca balıkçılıkla uğraşan oldukça köklü bir aileydi. Kökenleri M.Ö. gelip bu topraklara yerleşmiş olan Galyalılara dayandığı söyleniyordu. Daha sonraki dönemlerde Romalılar gelip bu arazileri işgal ettiğinde pek çok Galyalı gibi Sforza ailesi de etnik olarak Romalılarla karışmış, asimiliye olmuşlardı. Sforza’lar, Rönesans dönemine kadar işgallerden ve iç karışıklıklardan uzak durmayı başarmışlar, sadece deniz ticareti ve balıkçılıkla uğraşmışlardı. Bu yolla ulaştıkları zenginlik 1445’de şehrin idaresini ele geçirmeleri için onlara güç kazandırmıştı. 1445’den beri şehri Sforza’lar idare ediyordu.
Papa VI. Aleksandsro, kızı Lucrezia'yı siyasi çıkarları için 26 yaşındaki Pesaro Senyörü Giovanni Sforza ile evlendirmeye karar verdiğinde, bu kararını “Kutsal Merkez” de görevli Sforza ailesine mensup bir papaz ile aileye iletti. Papa hazretlerinden gelen bir talebin reddedilmesi mümkün değildi. Kızı için Vatikan’a yakın bir saray ayarladı.
Trastamara Hanedanından 1.Fernandino bir yıl önce ölmüş ve Napoli Krallığının başına oğlu 2.Alfonso geçmişti. 2. Alfonso, Sforza ailesinden veliahtlarının annesi İppolita Maria Sforza’nın 1465’de şaibeli ölümünden beri Sforza ailesine karşı tavır sergiliyordu. Damadı Squillace Prensi ve Alvito Dükü Gioffre Borgia’nın kız kardeşi Lucrezia Borgio’nun bir Sforza ile evlendirilmesini hoş karşılamamıştı.
2.Alfonso’nun damadı, Lucrezia’nın kardeşi Gioffre Borgia, Apostol Sarayı’na son ziyareti sırasında babası VI.Alessandro’ya Napoli Kralının bu hoşnutsuzluğundan bahsettiğinde yanlarında Lucrezia da vardı.
Lucrezia daha sonra kocasıyla bir araya geldiğinde, ona, “Giovanni! Bu gün kardeşim Gioffre muhterem Papa’ya Napoli kralının bir mesajını iletti,” dedi.
Meraklandı Giovanni, “neymiş derdi?” diye sordu.
“Derdi, benim seninle evli olmammış…”
“İyi ya! Derdinden ölsün…”
“Öyle deme… Papa babam, Napoli Kralı ile aralarındaki dostluğun yine bozulmaması için bizim evliliğimize son vereceğini söyledi.”
Giovanni Sforza bu haberle sarsıldı. Evlendikleri henüz birkaç ay olmuşken, bir yarı tanrıça kadar güzel olan bu küçük kadını bırakamazdı. Hayır! “Hazırlıklarını yap!” dedi. “Pedaro’ya kaçacağız.”
Lucrezia, bu karara şiddetle karşı çıktı. Ancak damat kararını vermişti. Bir süre sonra Lucrezia’yı PeSaro şehrine götürdü. Roma’dan ayrılıp taşraya gitmek Lucrezia için dayanılmaz bir hal oldu, bıçak kemiğe dayanınca kocasını bırakarak Roma’ya tek başına döndü, kendisini bir manastıra kapattı ve babasından evliliğinin iptalini rica etti.
Cesare Fransa kralı XII. Louis'nin önde gelen komutanlarından birisi olarak fethedilen bölgelerden gelirken Sforza ailesine mensup Caterina Sforza'yı adi bir mahkûm gibi zincire vurulmuş şekilde Roma'ya getirdiğinde büyük tepki gördü.
Terk edilen koca durumuna düşen Giovanni Sforza, bunu gururuna yediremeyip baba-kız arasında ensest ilişki olduğu dedikodusunu yaydı. Ancak meselenin aslını bilenler, Giovanni Sforza’nın iktidarsız olmasından dolayı mutlu bir evlilik yapamadığının ve gerçekleri değiştirdiğinin farkındaydılar.
Evlilik bitti ve kızın çeyizi olan 31 bin Duka altını Lucrezia’ya iade edildi.
Bu olaylardan sonra papa ile Sforza ailesi, arasında onanmaz bir düşmanlık da başladı.
1501-1503 Rodrigo kızı ve oğluyla beraber sefahat alemlerine katıldı. Buna dair en önemli kanıt olarak 30 Ekim 1501 tarihinde Cesare Borgia Vatikan’da bir ziyafet düzenlemiş ve ziyafete elli adet fahişe çağırmıştı. Gelen konuklara dans eden fahişeler yemekler yendikten sonra üzerindekileri çıkartmışlar, masalarda bulunan şamdanları yere alarak salonda bulunan kestaneleri odanın her yerine fırlattıktan sonra dizlerinin arasına şamdanları alıp emekleme pozisyonunda kestaneleri toplamaya başlamışlardı. Papa ile Cesare Borgia’nın da izlediği bu gösterinin sonunda en iyi performansı gösteren kadınlara ipek gömlek, ayakkabı ve şapka gibi hediyeler verilmişti. Bu ziyafet, “kestane ziyafeti” adıyla bir skandal olarak papalık tarihindeki yerini almıştı.
Papa VI. Alessandro, biricik kızının kocasız kalmasına izin veremezdi ve hemen siyasi bir eş arayışına girişti. Ve, aradığı bağlantıyı hemen buldu: Napoli Krallığı ile ilişkileri düzeltmek için kralın gayrımeşru oğlunun damadı olmasına karar verdi. Düğün hazırlıkları, 1501 Noel’inde başladı. Lucrezia, Avrupa’nın en varlıklı ve en şöhretli ailesinin gelin adayı olarak 200 şövalyenin eşliğinde sayısuz müzisyen ve beş piskoposla beraber Roma’dan ferrara’ye hareket etti. Çeyizi 150 katırla taşınabilmil, gelinliği 15 bin duka altınına, tacı da gelinliğinin yarı fiyatına malolmuştu.
Lucrezia böylece son evliliğini Alfonso d'Este ile yaptı. İlk kez evlendiği kişiyle duygusal bir bağ kuran Lucrezia bazı yasak ilişkilerine rağmen evliliğini sürdürdü.
VI. Alessandro, kızıyla kolay kolay vedalaşamadı. Bir daha göremeyeceğini hissettiği kızının tören alayına gizlice gidip Lucrezia’yı uzaktan son defa seyretti.
Borgia ailesi aşırılıklarıyla çok düşman kazanmıştı ve çok eleştiriliyordu. Papa, genellikle eleştirenleri görmezden geldi; fakat görmezden gelinemeyecek biri vardı ki o da Girolamo Savonarola’ydı. O, Dominiken bir keşiş, hararetli bir vaiz ve Floransa’da siyasi bir liderdi. ”Zengin bir kardinalseniz, paralarınıza konmak için, cantarella ile yavaş yavaş öldürülürsünüz” diyerek kardinalleri etkilemeye çalışıyordu. Alman Başmabeynci Johann Burchard’ın, Diarium adını verdiği günlüğünde, “İspanyol Papa, kendi kızıyla bile ilişki çekinmiyor,” diye yazdığını söylüyordu. Papanın görevden alınmasını ve kilisede reform yapılmasını savunarak hem bizzat papayı ve politikasını, hem de onun papalık sarayındaki ahlaksızlıklarını mahkûm etti. Savonarola şöyle haykırdı: “Kilise liderleri, gece metreslerinize gidiyorsunuz, sabah ise kutsama törenlerine.” Sonra şöyle söyledi: “Bu liderler, bir fahişenin yüzüne sahipler, onların namı Kilisenin zararınadır. Size söylüyorum, bunlar Hıristiyan inancına sahip değiller.”
Papa, sesini kesmesi için Savonarola’ya kardinallik teklif etti; fakat o bu rüşveti reddetti. Mahvolmasına neden olan ister onun papaya karşı sürdürdüğü politika isterse de vaazı olsun, sonuç olarak Savonarola kiliseden aforoz edildi, tutuklandı, kendisine yöneltilen suçu itiraf etmesi için işkenceye uğradı ve sonra asılarak idam edilmesine karar verildi.
Asılmadan önce, “Son sözün nedir?” dediler.
Son sözü, “İşinize bakın!” oldu.
Cellat, kolu çekti. Ayaklarının altındaki kapak açıldı. Alttaki boşluğa düşecekken boynundaki ip engelledi bunu. Son sözünün hemen ardından son duyduğu ses, vücudunun ağırlığını taşıyamayan boynunun kırılırken çıkarttığı bir “çıtırt” sesiydi.
Yetmedi asılması. Ona ait her şey yeryüzünden tamamen yok edilmeliydi, bedeni de… Hatta, yakıldıktan sonraki külleri de…
Papa VI Alexander 18 Ağustos 1503 tarihinde hasta yatağında yanındakilere 'Bir dakika' diye mırıldandı. Tarihin en çok tartışılan papalarından biri olan VI Alexander, bu sözlerle ebedi uykusuna daldı. Vatikan’a bitişik S. Maria delle Febri şapeline gömüldü. Sadece dört kardinali Requiem ayinine katıldı.
Papa VI. Alexander dönemi yoğun yolsuzluk, cinayet, adam kayırma, hırsızlık, tecavüz, ensest ilişki ve zehirleme iddiaları ile anılır. Papa olduktan sonra uyguladığı siyasetle çok iyi bir devlet adamı ve diplomat olduğu ortaya çıkmaktadır. Ancak papalığı sırasında aşırı harcamalar, dinsel görevlerin satın alınması, şehvet düşkünlüğü ve adam kayırma gibi eleştirilere maruz kalmıştır. Hükümranlığı dönemince ailesinin üyelerinin kuvvetlenmesine ve zenginleşmesine çalışmıştır.
Gelmiş geçmiş papalar içinde en vicdansızıydı denebilir. Papalığı süresince türlü rezaletlerle ünlenen Rodrigo, başta oğlu Cesare Borgia ve kızı Lucrezia Borgia olmak üzere, ailenin gücünü ve zenginliğini artırmak için çalıştı.
Cesare Borgia Babasının ölümünden sonraki papa seçimlerinde belirleyici olmuş, hakimiyetindeki bölgelere ve iktidarına sorun çıkartmamış olacak bir aday arayışına girmiştir. Cesare'nin adayı Papa III. Pius papa olması için emri altındaki bir tabur askerle Roma’ya girdiğinde, Roma halkı ani bir refleks göstererek sokaklara döküldü. Sistina Şapeli’nin önünde büyük bir kalabalık oluşmuştu. Herkes onun yeni papayı seçmek üzere olan kardinaller meclisini etkilemeye çalıştığını konuşuyordu. Kalabalığı aşarak şapele ulaşamayacağını anlayan Cesare, askerlerine, “geri dön!” komutu vererek geldiği yoldan geldiği gibi gitti. Halkın koruması altındaki kardinaller Sistina Şapeli'nde toplandılar.
Seçim yapıldı ve Francesco Todeschini Piccolomini, III. Pius adıyla yeni papa ilan edildi
Cessare’nin istediği olmuştu.
Ne var ki, 1 Ekim'de kutsandıktan birkaç hafta sonra öldü.
Ondan sonra papa adayı olan Papa II. Julius'u desteklemek zorunda kaldı. Yeni papa Cesare'yi destekleme sözü verse de iktidara gelince en büyük düşmanı olacaktı.
Yeni papa tarafından göz altına alındıktan sonra kaçarak ülkeyi terk etmek durumunda Cesare 1507 senesinde Navarre bölgesindeki Viana Kalesi kuşatması sırasında yaşamını kaybeder. Kral III. Juan'a sığınan Cesare isyancı Louis de Beaumont güçlerine saldırırken başarısız olacak ve öldürülecekti.