Ataması olmayan bir şiirin kıvılcımıyım…

Mahrem gecenin gözaltında bulunduğu,

Şaibeli sızımdan muzdarip

Bir ölüm buyurduğu Tanrı’nın…

 

Dökerken pare pare

Sönmeye yatkın bir mutluluğun da

Perde arkası,

Nöbetçi sevdalarda

Nakarat bildiğim kerametin

En sessiz sanığıyım yine giz’i bir meram

Gözden uzak titrinde benliğinde,

Yürek yürek verdiğim her selam

Nimet kadar da kutsal

İçimde saklı niyazlarda

Sadece seni andığım kadar da olmasa

Şu devran,

Aşktan ırak yüreklerde

Neye delalet bunca nefret, dediğim

Gönülsüzlüğün raconuna vakıf ne çok insan.

 

Kelamda saklıyım her halükarda,

Bazense tozlu yollarında İstanbul sokaklarının,

Nakşeden gök gürültüsünde

Sırılsıklam yağmura uyandığım.

Ocak ayında bile muzdarip sıcaktan,

Kar atıştıran yüreğin demli yangınlarında

Sönmeye yüz tutmuş bir ateşi

Körükleyen bakışlarında

Sessizliğin yine sen yakasında şiirlerin,

Boyuttan boyuta atladığım bentlerinde şehrin:

Ezkaza rastlarım diye kalabalık vapurlarında

Nemli kış mevsiminin

Ayak izini takip edip sakilce

Sığındığım bir sahilde.

 

Edimlerde hep kaygan bir ritim,

Anlatıp anlatıp

Unutmaya dair kendime yalanlar söylediğim

Pervasız kıtalarında

Ayaklarına kara sular inen köprüde

Atmak belki de kendimi

Diğer yakanın metruk bir köşesine

Artık nasıl olacaksa,

Bunca kalabalıkta sırıtan

Arsız yalnızlığımın da beyhude serzenişi:

Yine kendimce sevdiğim yetmezmiş gibi

Kendimi kendimle cezalandırdığım

O müphem devr-i âlemi yüreğin

Kim bilir hangi âlemde,

Diye sormanı tahayyül ettiğim

Bir garip şiiri giyinmişken

Aşk niyetine vakur benliğin

Savurduğu dize dize

Belki de imgelerine sığındığım dizlerinde ömrün

Ve sen bildiğim bir resim.

 

Anlatmaktansa anlam olmaya dair

Bir fetva vermekse aşk dilinde,

Kim bilir hangi kaldırımda rast gelirim

Bir bilinmeze daha:

Aramızda yorgun mesafeler

Millerce yol kat etmekse

Varmak yine saadete

Olası değil bil ki bu âlemde

Hele ki; dönülmez bir yeminde

Döndüğüm hangi vebalse

Yine kendim ettim,

Kendim sevdim, demenin gücüne

Bir tek Tanrı’dır vakıf olan

Varsın senin duymadığın bir yalan olayım

Yine kendimim sadece

Heba ettiğim hayatta

Delirmediğime tek inanan.

 

( Sessizliğin Sen Yakası... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 10.01.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu