Zamanı tabu bildiğim
Belki öfkemi erittiğim buz kütlem.
Buzul isyanlarım derken
Katındayım Tanrının…
Örtülü ödenek misali kayıplarım,
Ayıplarımın tekmilini
Verirken benlik
Yer gök ayırt etmeden belki de
Dirayetimi kutsadığım
Bir şarkıyı içime kazıdığım…
Pervasızım ve son,
Demekten imtina ettiğim gecede
asılmışlığım.
Deryamda, kuytumda;
Sağımda solumun sağdıcı;
Solumda dünün yangını,
Kansız yaralarda
Yarasız acılarda
Acısız ömürlere öykündüğüm.
Dirildiğim belki kaybettiğim
Dinginliğim.
Yargılandığım
Yine de yargılamadığım
Belki de kaytardığım dualarda
Yüzü gözü rahmete bulaşmış annem
Boyutsuzca sevdiğim kadın;
Kadından çok analığın kutsallığına
ermiş;
Ermediğim ise gün gibi aşikâr
Ne de olsa şaştığım yollarda
Sınandığım kadar
Kendimi derviş addetmişliğim.
Gönülsüz aşklardan
Uzanan kıbleye;
Kıblemde ölmeyi dilediğim kadar da
Dirildiğim her şiiri kefen niyetine
Sarmaladığım benliğim
Hem de külfetsiz sevdiğim
Bazen bir oyun bellediğim
Şairane özlemlerim
Oysaki şair bozması bir sefilden öte
Neye sirayet etsem de
Gönüllü sevgilerden
Bir küme yaptığım…
Anam, atam;
Kardeşim, görmediğim onca erkân
Yine gönül gözümde
Perdesiz bir yürekle
İçtiğim cümlelerde
Bazen şehadet dilediğim
Aslında şiar bildiğim bir mertebeyi
İçin için sezdiğim.
Hani olur da yüreğimle sevdiğim
Vatanıma layık bir nefer olsam keşke,
Demeyi mihenk taşı bildiğim
Şu ölümlü güncemde
Seğirtirken bir bilinmezden
Bir engele de takılmaksızın
Sızmadan şiirin dibinde
Yoksa kör kütük sarhoşluğun delaleti
mi
Yazdığımı sandığım
Bunca şiir ve imge?
Koşulsuz sevdikçe
Koşutlarda engellendikçe
Arzuhalim sondan başa
Serptiğim her maddeyi
Şerh düşsün diye Tanrı
Melek kanatlarında ölümün,
Sivrildiğim her dilde
Dillendirdiğim bunca duyguyu
Bir de nispet yaparcasına
Acı yüklü heybemde
Dolup taşan benlikten
Avuçlarken yerli yersiz;
Kim bilir neyin nesiyim?
Ben bile uzakken
İçimdeki neşeye
Varsın alsın ölüm beni
Üstelik ellerimde en masum gölge
Yine içimdeki çocuğu
Umarsızca serdiğim gönül rahlesinde:
Bir ben bir de Tanrı
Gerisi hepten hikâye
Yeter ki; haznemde kayıtlı hidayeti
Daim kılsın Rabbim:
Hem öfkeli hem sevdiğine toz
kondurmaz
Bu yorgun ruhu kutsasın evren
Belki de görünmezliğim şeceresini
Kayıt altına alırken
Her satır başı.