Maðlup bir Tanrý’yý oynuyor yeryüzü…

Keþfedilmemiþ acýlarýn duraðý az sonra tahliye edilecek yüreðin sefasý ve diri bir cümle peyda olacak ve cümleten kundaklayacaðýz bilinmezi.

Aþkýn neferi bir iklim, yüreðin saðdýcý aslýnda hep de irkildiðimiz, dercesine, cahil cesaretiyle giriþiyoruz evrene. Gözlerden sakýnýp, yüreklerden aþýrýp, sarnýcýný yok ettiðimiz kuytularýnda þiirlerin, aksakallý imgeler biriktiriyoruz pervasýzca.

Nöbette gök kubbe, sayýmda ordu, neferi yüreðin; batýlý belki de ödenmemiþ kefaretin yine isyanýn doðduðu bir kelamda asýlý.

Sureti olmayan aslýnda hacmine de sýðmayan düþlerin bucaðýndayýz her birimiz.

Bir sekantý, bir asrý, bir zamaný sarkýttýðýmýz sonra da kanayan yüzümüzü sürdüðümüz þanlý bir galibiyet yine yüreðin kefeni deðil de kaderi bildiðimiz sýrasýz bir ölüm olmasýna da aldýrýþ etmeden.

Birikintisi ölü imlerin; artýk neyin derdindeysek?

Sarkýtý dünlerin; yarýna dair bir kelamý deðil de bir selamý kundaklamaktan aciz bir fýtrat mý da aczi yetin teneffüsünde, yüreksiz bir iþgal yine aþký delen, naaþý kayýp bir cesaret de mimliyoruz ömrü…

Kuytulardayýz her birimiz: çok da umurunda Tanrý’nýn, diyen hangi münafýksa koyulsun yola: yakýndýr cehennemin teþhiri aslýnda ölüm yüklü heybesinde zalimin bizler kýrýntýsýyýz aþkýn ve zaferin.

Görüp göreceðimiz ne kaldý ki, demekten çok öte aslýnda bata çýka kurduðumuz hayaller. Kursaðýnda nefretin ve kinin, teyakkuzdayýz sevgiyi milat bellediðimiz hele ki ömrün de miadý dolmamýþken…

Tambur, saz, keman ve yorgun tuþlarý o antika ve lenduha piyanomun… Öyle ya; dedemin gazi düþtüðü nice savaþtan geride kalan tek bacaklý naþýyla sahip çýktý babaannem ailesine hele ki yitip giden kocasýnýn yasýný tutmak ne kelime, kadýn baþýyla büyüttüðü evladý ve gün gelecek ben, ona minnet duyacakmýþým yine sevginin attýðý zafer nidalarýna bir gülücük daha kondurma telaþýyla dokunurken minik ellerimle artýk çalacaðýmýn hayali ile sýðýndýðým nota kitaplarý…

Gün birlik günüdür.

Dualarda saklý tüm evlatlarýmýz, tüm asil neferleri yine yüreðinin sesiyle, kanýndaki cesaret ile ve ufkunu da aydýnlýk kýlan bir marþý pelesenk etmiþken, þanlý tarihimize sahip çýktýðýmýz kadar vatan aþkýna delalet onca yanýk türkü, al yazmalý kadýn, nice Nene Hatun ve kibirsiz sevginin bucaðýnda bizler; mert ve gözü pek Türk Milleti.

Derli toplu mu ömür yoksa kýnýnda hasret ile bizler huzura dönük yüzümüzde, katsayýmýz yine asýlý kaldýðýmýzýn da kanýtý; her daim sefere çýkan mizaçlarýn döndüðü yuvasý yine milletçe örtüþen duygu akýmýyla birlik zamaný, demenin yankýsý yayýlýrken tüm evrene.

Kanayan belki de kananlardan deðiliz çünkü hürüz, hür doðduk ve hür yaþayacaðýz da…

Askerin ve sivilin; vatan sevdasýnýn ve her þiirin hele ki kutsalý ömrün… önce Allah sonra vatan, demenin gücü yine yüce Yaratanýn eseri her birimizin korkusuz benliðimizde yeni bir tarih yazmaktan da geri durmadýðýmýz.

Kadýn baþýna cesaretin de þah damarý yine içindeki yetim ve öksüz kaygýlarýn aslý astarý yok iken ne de olsa kanýmýz hep çaðlamakta cesur yüreklerin de saðdýcý þunca zalimi yok etmekten gayri düþüncemiz yok iken.

Ne zaman teslim olduk ki?

Ne zaman korktuk, ha? Söyleyin. Söylesin bir Allah’ýn kulu da þahit tutsun bir zalimi yine turþucunun þahidi yine þýracýdýr, misali.

Benzemez kimse bize.

Kat ettikleri yol elbet varlýðýmýzla heba olacaktýr ne de olsa atalarýmýzdan miras þehit kanýyla sulanmýþ vatan topraðýmýz anamýzýn ak sütü gibi helaldir hem de ezelden hem de ebediyete ve yine Rabbin izniyle.

Gölgeler madem kötüyü þerh düþen iblisin kinine binaen ve mademki koynumuzda beslediðimiz yýlandan da korkmuyoruz durmak yaraþmaz bizlere.

Hâkim olan yine devletin ve milletin þerefi ve gözü pek asaletimiz ile asla nifak sokulmasýna izin vermeyeceðimiz…

Bir Türk nasýl ki dünyaya bedel…

Bir yürek nasýl ki kocaman ve atlaslarý sýðdýrýr içine…

Nasýl ki; yataðýmýzda rahat uyumamýz yine Mehmetçiðimiz sayesinde, elbette dualarýmýz bu yüce vatan için; askerimiz için ve her birimiz birbirimize güç verdiðimiz kadar da korkusuz ve azimliyiz.

Dünde kalan çok þey var madem ve günümüzü de anlamlý kýlan hele ki bir gazi torunu olarak dualarým/ýz asla üç beþ kiþiyle sýnýrlý deðil.

Vataný vatan yapan sadece bir toprak parçasý da deðil hele ki yüreklerin birbirine þerh düþtüðü o inanç ve coþku yok mu…

Yâd ettikçe dünü; yar bildiðimiz vataný ve asla bölünmesine izin vermeyeceðimiz güzel yurdumuzun güzel insanlarý hele ki anlý þanlý geçmiþin uzantýsýnda asla da kemikleri sýzlamayacak kýnalý kuzularýmýzýn ve tüm þehitlerimizin.