Zaman yalpalýyor çatý katýnda imge iþgali bir müþkülden kaçmak adýna derinden derine kulaç attýðým…

Aklýmýn iplerinde sallantý eseri nice basamak ve külüstür iþgali ile beylik deyimlerin ihlali kem küm etmekten kafayý yediðim.

Þimdi mirim, desem ve el sallasam pencereden kaydý kuytu olmayan bir þehir gezginine mi dönerdi ismim sonra kolaysa topla arkamý, sen meftun þair.

Güme gittim bu gece.

Tembih ettim baþýmda uçuþan ilham perime…

Ah, soyut raflarýn meyyali ne ise akýmsýz elektriðin içimde kesildiði her mezat.

Kuyruk acýsý mý yoksa þiirin, ben tepe taklak düþmeyi pekiyi becermiþken…

Köhne bir evim vardý zamanýn birinden bir de deli komþum aklýmýn merdivenlerinde inip çýkan ve sana hayat zehir zýkkým olsun, demeyi becerip günbegün seyrelen saçlarýnda yaþlý babasýnýn.

Güme gittik gideli… iyi de demiþtim ben bunu.

Þiirle çýkacaktým yola oysa ve otostop yaptý sayýsýz hece yine takýlý hicvine yenik düþtüðüm hayta ömrün engebeli arazisinde ne þirret ne de þeriat benzeri bir iklimde seðirirken her bir zevce, adýný bilmediði kocasýndan sonra mýydý yeri adý olsa olsa kuma?

Zemherilerde üþüdüm bu gece oysaki havanýn nemi ile ulaþtýk kýrka.

Zan dediðin ne ki mirim?

Ziyan olduk olalý zayi mi tutuldu kalem?

Ah, aþkýn kelamý…

Yýrtýk bir günce bitpazarýnda buldum seni sonrasýný söylemeyim istersen yoksa kapýlacaðýn hava akýmýnda ben miyim tek destekçi yine mühürlü yüreðin külfeti… zaman aþýmýna uðramak neymiþ, bunu ben miydim son öðrenen?

Seni aþüfte þiir saçýný baþýný yoldum yolacaðým sonra zehir edeceðim sana ömrü ve görürsün o zaman, neymiþ imgelem? Neymiþ terennüm? Neymiþ güdüm ya da içgüdünün esaretinde açlýk hissi o dumura uðrayan köfte ekmekten mi alacaktým hýncýný?

Baydým bayalý… ahretliðim, neredesin?

Bayýldým bayýlacaðým kaç gün kaldý söyle son þiire ve hazana?

Þimdimi mimle sen en iyisi bir de bakalým kahvenin telvesinde kimmiþ gidip gelen hani olur da baþý göðe erer Mualla Teyzemle düþtüðüm yolda yazarý sevgili Nazan’ýn hocalýk kariyerinde ben kim oluyorum da bayat bir hikayeden çýkýp da yola erip ereceðim o son kademe?

Aklýma uydum ve yazdým.

Yazdým belki de uydum aklýma.

Þahittir gece ve sen, sevgili okuyucu: hadi gözüm seðirirken ben miyim vebali?

Ne kinim ne de kirim yakar beni ne de olsa yaladým yuttum Cemal ustayý.

Sahi, senin baban ne zaman öldü ya dün gör(m)düðüm kimdi?

Hadi, yükselelim burç misali ve örtelim dizlerimizi yaþlý nidalardan ördüðümüz kilimle sýrtlayalým çantamýzý ve düþelim yollara hem belli mi olur kimin kimi esefle süzdüðü þiir gözlüm?

Kuytularda bir yumurta vardý bir zamanlar ve deldim gagamla.

Ah, ben ki; kuþlarýn kul esareti.

Zaman tahliye etse de bunca hüznü ve acýyý biz de seriliriz hani bir bir mutluluðun peyzajýnda çalakalem yaþamayý pek bir sevdiðimiz.

Noktamý koydum þimdili sevgili mirim; yarýna Allah kerim: beklerim hani sayfama!