Hızlanır kum saati
Karıncalar yürür düşüncelerin
gölgesinde
Sessizliği yutar bir mülteci çocuğun
titreyen bedeni
Ritmik v e f a s ı z l ı ğ ı n ertesinde
Provasızdır son nefes
Hızlının a c e m i kısrağını çatlatır
yokuşlar
İçimizdeki savruluşu evlat edinir
gece
Ve öksüz ağacın dalını okşamaz b a y k u ş l a r
Yenilgi ile yanılgı arasında dolanır
insan
Yarının a l e v i n i söndürür bugünkü feryat
Kurdunu zarifçe gizler y a s a k elma
Ve yukarıdan aşağı bulmacaya döner hayatdöner hayat
Ömrün saçlarını örer ecel
Kalbin i n k ı l â b ı y l a belirir ruhun asil
rengi
Yastık altından çıkar küflü sualler
Ve doğurgan cevaplar bulur a h e n g i
Kerahat vaktinde n a g e h a n
Kelebeği uyandırır patlayan bir tomurcuk
Bekler b u l u t u n dil ucunda hep aynı yağmur
Ve hüznün kurdelasını çözer çocuk
Külüne muhtaç olur köz
Kemirir susuşların labirentini fareler
Çiğnenmeden tükürülür t ' a d ı n ı kaybetmiş ömür
Ve hecesiz kitaplara yazılır çareler
Asılsız bir ihbardır
Çölün avucunda can veren y a ğ m u r l a r
Islandıkça d e v r i k cümleler kalkar ayağa
Gidilmemiş yollar silinir
haritalardan
Ve b i s m i l l a h künye olur yeniçağa
. . .