Ufkun yarasýný s/arýyorum;

Beyaz pamuklarda lav edilmiþ çocukluðum gibi

Sarýyorum sitemi, elemi ve göðün teninde

Doluþan her zerreyi acýyla yoðuruyorum:

Kýrkladýðým gölgemi yatýrýp zemine

Ýçimdeki kaosu sunuyorum ellerine.

Varlýðýn teamülü, sevgili

Eren mahiyetinde eriyen yüreðin közünde

Muteber bir sevdayý dillendiriyorum

Kaybolan zamirlerin de özlemi var bir þekilde:

Kaynayan coðrafyalarda yaralý mabedi insanlýðýn

Gözüme dolan terinde baharýn

Ayaklarý sürten bir mizacýn da baþ aktörüyüm.

Sancýlý ufku anýp

Derlediðim her bulutu sihirle kavrayýp

Elemin hücrelerine doluþan hezeyaný

Körüklüyor be sefer þehrin vapurlarý.

Ýstanbul kadarým:

Bir avuç haritadaki varlýðým

Belki iklimin dilinde ben hoyrat bir rüzgârým.

Ayaklarým gerisin geri gidiyor

Safi gölgemle taþýdýðým kokuyu

Zikrediyorum þiire imge imge

Taþýdýðým aþkýn ve hasretin dilinde

Öksüzlüðün nabzýný tutarken Tanrý

Benlik bir sevinçle

Araladýðým kapýnýn anahtar deliðinde

Büyüyen dünyanýn da aforizmasý adeta

Kopacak kýyamet öncesi.

Bin bir eziyete maruz

Belki de kayýp bir veznin aruz sýradanlýðýnda

Cümleleri b/içiyorum avucumun içinde

Özlemle aþka biat sanrýlarýn da atlasý

Þehla düþlerime konan kelebeðin kanatlarýna

Uzandýðým mevsim yürekli bir þiir olmayý

Sehven kabullendiðim

Israrcý yüreðimle

Açýlýp kapanan kapýlardan arda kalan

Bir yoksunluðun ta kendisiyim iþte.

Zaaflarýn makberinde

Açan zambaklara sunduðum devasa sevgimle

Göl kenarýna konan aylak kuþlarýn

Saf tuttuðu mu sanýrsýn

Öykündüðüm o kuþ yuvasýnda

Kýrýk bir yumurtadan içine sýzdýðým

Rahmine tabiat ananýn nazireler sunduðum.

Kayýp bir veryansýn kadar kabarýk iken suç dosyam

Doyamadýðým aþkýn da diyeti

Yazmaya dair bin bir gündüz masalý.