‘’…bak postacý geliyor, þiir veriyor.’’ (Alýntý)

Sözcüklerin muhatabý devasa bir yenilgi:

Ýçimdeki beyitlerin inhisarý

Düþ gücüme yenik düþen mevsimden alacaklýyým, Tanrým:

Acýnýn küpeþtesinde ben ki bir seyyah

Ýnzivaya çekildiðim ömrün de dilekçesi

Altýna atýyorum imzamý:

Beni hayattan azat edin.

Mülayim bir sýrdan dökülen sýrlar

Aynasýnda kayýp bir imge

Ýçimi neþreden her þiirde

Kaykýldýðým hece hece:

Lafügüzaf belki de mimarýyým hazanýn

Kasým kadar kasýldýðým bir mevsimden de alacaklý:

Ellerimde kasýmpatýlar

Ýkram ettiðim gözyaþým

Konuþtuðum mezar taþým

Ve evet, ben bir inhisarým.

Göðsümde nöbet tutan aþk

Lafla deðil de aþkla yürüyen bir seyyah

Aþkýn kabulü belki refüze ettiði haznesinde saklý

Kýtalar:

Doðurgan mizaç

Eltisi hüznün eriyen göðün sefasýný süren

Yýldýzlar ve de mehtap.

Bir hikmet madem ümmeti yeminli;

Bir vecize madem

Matemin sezisinde sýrýtan kavþak:

Öyle ki batýlý günün dünden kopuk

Seyidi yüreðin gözleri donuk.

Tesellisi had safhada gölgelerin

Oynaþtýðý her sapakta aþký hicveden

Bir dürtü ne de olsa sabahýn matemi

Beklerken geceyi

Þiir yüklü yüreði

Koparan bir batýnda azýða aldýðým ömrü de

Kuytularda unutan.

Zemherilerde donan tüm münafýk gölgeler

Hicabý yüklenen sair yetim düþler

Ne infilak eden ne de itirafý elzem sevdanýn:

Nakþeden o c/esaret

Küpeþtesinde mahal vermeyen bir meal

Sözlendiðim hüzün kadar yeknesak

Bir içimlik tabular

Þiir postalayan göçmen kuþlar:

Mademki iftarý hazanýn

Yaðmaya çeyrek kala mevsimin hüsraný

Çapakla geceden firar eden

Üç beþ beyhude hece

Aþkla izdivacý solgun gül’ün.