ZORUNLU ÖTENAZÝ MERKEZÝ HADAMAR-DÜNYANIN ÝLK HAYVAN HASTANESÝ GURABAHANE-Ý LAKLALAKAN


Geçenlerde televizyonda bir film seyrettim. Adý: Aðustosta Sis

Ýþin doðrusu yavaþ yürüyen bir filmdi baþlarda;ancak oldum olasý Nazi Almanyasý dönemi ile ilgili filmlerin hastasý olduðumdan ve bu film de o dönemle ilgili olduðundan sonuna kadar seyrettim.

Mutlak surette herkese tavsiye ederim.

Film öjeni ile ilgili.

Öjeni ne peki?

Çok kýsa ve herkesin anlayacaðý þekilde izah edecek olursak:Zorunlu ötenazi. Yani sizin yaþayýp yaþamayacaðýnýza birilerinin karar vermesi ve yaþamanýz gereksiz ve lüzumsuz görülürse itlaf edilmeniz. Ötenaziden farký: Ötenazide kiþi kendisi istiyor öldürülmesini. Öjenide buna baþkalarý karar veriyor.

Peki niçin gerek duyuluyor böyle bir alçaklýða?

Siz nasýl ki kendi uyuz beygirinizi cins bir kýsrakla çiftleþtirerek ya da yoz sýðýrýnýzý cins bir boða ile çiftleþtirerek cins bir at ya da cins bir tosun  elde etmek istiyorsanýz devletler de ayný þekilde cins insan istiyor. Bunun için de saðlýksýz ve engelli kiþilerin yok edilmesi lazým. Mesela böyle bir þey her dönem ve ülkemizde geçerli olsaydý benim yok edilmem gerekiyordu. %90 engelli oðlum Yunus’un da yok edilmesi gerekiyordu. Böyle bir düþüncede insaf, merhamet diye bir kavram söz konusu deðildir.


Biliyorum ‘’ Saçma’’ diyorsunuz ama bu mesele öyle yeni bir mesele deðil taa Antik Yunan’da bile vardý.Mesela Sparta’da yeni doðan bebekler yetiþkinlerce kontrol ediliyor ve saðlýksýz olduðu düþünülenler Taygetus Daðýna götürülerek öldürülüyordu.

Ayrýca bu düþünce 20. Yüzyýlýn baþlarýnda gerek Avrupa’da gerekse ABD de ciddi ciddi tartýþýlýyordu ve oldukça fazla taraftarý vardý. Hatta ‘’EN SAÐLIKLI ÝNSANLAR SAVAÞ MEYDANLARINDA ÖLÜRKEN, NEDEN TOPLUM ÝÞE YARAMAYAN ENGELLÝ VE HASTALARIN YÜKÜNÜ ÇEKSÝN?’’ Görüþü I. Ve II. Dünya Savaþý yýllarýnda hiç de yabana atýlan bir görüþ olmadý Avrupa ve Amerika’da. Bu görüþün taraftarý bir hayli fazlaydý.

Mesela Evrim Teorisinin babasý Darwin, ‘’Hayvan yetiþtiricileri nasýl ki daha iyi özelliklere sahip hayvanlar yetiþtiriyor, zayýflarý eliyorsa insan toplumlarýnda da böyle yapýlmalýdýr.’’Diyordu. Öjeni fikrinin mucidi olan Francis Galton da kuzeni Darwin’den farklý deðildi elbette. Yani zayýfýn yaþama hakký yoktu onlara göre.

Avrupa’nýn diðer ülkelerinde bu konuda neler yapýldý, ne kadar insan bu gaddarlýðýn kurbaný oldu bilemiyoruz. Bilemiyoruz çünkü tamamen insanlýk suçu olan bu durumla ilgili tüm kabak Almanya’nýn baþýnda patladý. Neden? Çünkü o II. Dünya Savaþýndan yenik çýkmýþtý o halde bu insanlýk dýþý uygulama ile ilgili bütün kabaklar rahatlýkla onun baþýnda patlatýlabilirdi. Nitekim de öyle oldu. Ha bu arada ‘’ Kabak Almanya’nýn baþýnda patladý.’’ Derken ‘’Almanya suçsuz günahsýzdý’’ demiyorum. Tam tersine Almanya suçu en fazla olandý. Bu iþi en acýmasýzca uygulayandý ama öjeni konusunda tek deðildi. Baþka devletler de vardý. Mesela Avusturya’da da Hadamar gibi bir ötenazi( aslýnda öjeni) merkezi bulunmaktaydý ayný yýllarda: Harheim..Bu ikisi dýþýndakilerin üzeri kapatýlsa dahi bilinen bazý gerçekler de yok deðil tabii ki. Mesela Öjeni; sadece Nazi Almanya'sýnda ve ABD'de deðil, Ýngiltere, Kanada, Fransa, Ýsveç, Norveç, Danimarka, Finlandiya, Ýzlanda, Çin, Japonya, Brezilya gibi ülkelerde de benimsenmiþ ve farklý derecelerde uygulanmýþtý Almaya’dan çok önce...

ABD de1907’de Indiana eyaletinde kabul edilen bir kanunla; zeka özürlü, saðýr ya da körler zorla kýsýrlaþtýrýlmýþtý. Benzer bir yasayý 1909'da Washington ve Kaliforniya eyaletleri kabul etmiþti. 1927’de Virginia eyaletinde, zeka özürlüler kýsýrlaþtýrýlmýþlardý. Yasa, Amerika’nýn pek çok eyaletinde 1960'lara kadar yürürlükte kalmýþtý. Öjeni kapsamýnda ise toplamda 67 bin insanýn kýsýrlaþtýrýldýðý düþünülüyor.( Kýsýrlaþtýrmadan bahsetse de öldürmeden bahsedilmiyor dikkat edilecek olursa.)

Neyse filme geçeyim ki konu daha iyi anlaþýlsýn.

II. Dünya Savaþý yýllarýnda 11-12 yaþlarýnda bir çingene (kendi ifadeleriyle Yeniþ) çocuðu olan Ernst Lossa, hastalarýnýn pek çoðu zihinsel ya da bedensel engelli olan Dr. Veithausen’in gözetimindeki Hastaneye getirilir.

Baþlangýçta, hastanedeki bazý hastalar ötenazi edildikleri Hadamar Ötenazi Merkezi’ne gönderilmek üzere iþaretlenirler, ancak merkezi yetkililer ötenazi operasyonunun ve kararlarýnýn bireysel kurumlara býrakýldýðýný iletirler ve Dr. Veithausen, hemþireleri hastalara onlarýn bakýmý altýnda ötanazi yapma emrini verir. Yeni iþe alýnan hemþire Edith Kiefer, Hadamar'dan transfer olmuþtur ve çocuk hastalarý barbitüratlar kullanarak yok etmeye hazýrdýr.( Özellikle zehirli ahu dutu þurubuyla öldürmektedir çocuklarý.) Bu arada diðer hemþire-rahibe Sophia çocuklarý zehirlenmeye karþý korumaya çalýþýr.

Ernst, sara hastasý olan Nandl ile arkadaþ olur ve zamanla Dr. Veithausen'in kurumdaki hastalarý öldürdüklerinin farkýnda olur. Nandl ve kendisini kurtarmak için bir kaçýþ planý yapmaya çalýþýr. Irksal hijyen mantýðýný izleyen doktor Veithausen, Nazi amirlerini tatmin eden, tüm besin maddeleri çýkarýlmýþ haþlanmýþ sebze çorbasýný hastalara günde üç öðün içirerek yavaþ yavaþ açlýktan ölmek için bir plan hazýrladýðýný açýklar. Kýsa bir süre sonra, Ernst ani düzenlenen bir hava saldýrýsý sýrasýnda Nandl ile beraber kaçmayý planlar, ancak yakýnlarýna bir bomba düþer ve hastanenin mahzeninde bulunurlarken düþen enkaz Nandl'a zarar verir ve Rahibe Sophia'nýn da ölümüyle sonuçlanýr, kaçma planý baþarýsýz olur. Hemþirenin cenazesinden sonra Ernst, Veithausen'i katil olmakla suçlar.