“Öðretmenlik her þeyden evvel bir Tanrý sanatýdýr.” Platon ‘Eflatun’( Atina. Flozof MÖ 428- 348) diyerek, öðretmenlik mesleðinin kutsal bir meslek olduðuna vurgu yapmýþtýr.
    Hz. Ali (Arap Ýslam Devleti'nin 656-661 yýllarý arasýndaki halifesi) ise, “Bana bir harf öðretenin kýrk yýl kölesi olurum.” Söylemiyle de öðretmeni yüceltmiþtir.
    Bu güzide insanlarýn kutsadýðý öðretmenlik, dünyanýn her yerinde halklarýn gönlünde, diðer bütün meslekler arasýnda saygýn ve ayrýcalýklý yerini korumaktadýr.
    Çocuðun ilk öðretmeni kuþkusuz ki ana, baba yani ailedir. Aile kendi ahlaki deðerlerini, inancýný, çocuðun ana dilini, aile içindeki sevgi, saygý ve dayanýþma ortamýnda çocuða aktarýr. Çocuk, ilk bilgileri aile de görür, yaþar, öðrenir. Ailenin yüceliði ve kutsallýðý da diðer tüm özgün ve özel sebeplerin yanýnda, bu, ilk öðretmen olmalarýndan kaynaklý olduðunu düþünüyorum.
    Bu kadar deðerli, deðerli olduðu kadarda sorumluluðu olan bu hizmeti yürütecek kiþilerin, Öðretmen kimliðini kazanabilmesi için Kurumsal bir yapýya, programa, öðretmenlere ve bütçeye gereksinim vardýr. Günümüzde bütün ulus devletler, bu gereksinimden dolayý kendi milli deðerlerini gözeterek kurumsal yapýyý oluþturup, en yukarýda sorumlu Bakanlýða ya da  Bakanlýk benzeri oluþumlara baðlamýþlardýr.
    Bizde de 1924 Anayasasýyla bütün Eðitim kurumlarý ve bu günkü Eðitim Fakülteleri Milli Eðitim Bakanlýðýna (MEB) baðlýdýr diyerek konumuza dönelim.
      Mustafa Kemal paþa daha Kurtuluþ Savaþýnýn tozu dumaný içinde Eylül 1921’de Haymana ovasýnda top sesleri Ankara’dan duyulurken 1. Eðitim þûrasýný toplayarak cehaletle mücadelesinin önemine de im koymuþtur. Eðitimde Latin harflerinin kabulü (1928) ile okuma yazma seferberliði baþlatmýþ, Elindeki mevcut öðretmenlerle, Eðitmen yetiþtirip köylere öðretmen olarak göndermiþtir. Hedefi, cehaletin ortadan kaldýrýlmasýdýr. Bu hedef doðrultusunda, Cumhuriyet hükümeti 17 Nisan 1940’da Köy Enstitülerini açarak, köyleri gerçek anlamda öðretmene kavuþturmuþtur.
    Kuþkusuz ki Öðretmenlere, hak ettiði en büyük deðeri Mustafa Kemal Atatürk vermiþtir. Bu anlamda, Ýstanbul’dan Bursa’ya gelen öðretmenlerin Mustafa Kemal Paþa’yý ziyaretlerinde (27 Ekim 1922) Mustafa Kemal Paþa, “Uluslarý kurtaracak olan yalnýz ve ancak öðretmenlerdir” diyerek; cehaletle mücadele de öðretmenlere aðýr, bir o kadar da onurlu görev ve sorumluluk vermiþtir.
    Kütahya Lisesini ziyaretinde (24 Mart 1923) Atatürk, “Memleketimizi, toplumumuzu gerçek hedefe, gerçek mutluluða ulaþtýrmak için iki orduya ihtiyaç vardýr. Biri vatanýn hayatýný kurtaran asker ordusu, diðeri memleketin geleceðini yoðuran irfan ordusudur. Bu iki ordunun her ikisi de kýymetlidir, yücedir” diyerek; nasýl ki askerler, vataný savunmak için yaralanmayý, hatta ölmeyi göze alýyorlarsa, Öðretmenler de aydýnlanma ve çaðdaþlaþma yolunda önüne çýkarýlacak tüm engellere direnme, aþma görev ve sorumluluðu vermektedir.
     TBMM’de (1923) Millet Vekili Maaþlarý görüþülürken, Atatürk’e danýþýrlar. “vekillere ne verelim?”
    Atatürk, “Öðretmen maaþlarýný geçmesin!” diyerek, öðretmenin ekonomik olarak da nerede olmasý gerektiðini göstermiþ, direktifini vermiþtir.
    26.8.1924’de Ankara’da toplanan Öðretmenler Kurultayýnda da Atatürk, öðretmenlere þöyle seslenir; “Öðretmenler! Yeni nesli, Cumhuriyet’in özverili öðretmenleri ve eðitmenleri, sizler yetiþtireceksiniz, yeni nesil sizin eseriniz olacaktýr” diyerek, devam eder, “Cumhuriyet sizden fikri hür, vicdaný hür irfaný hür nesiller ister.”                                                  
    Genç Cumhuriyetin Cumhur Baþkaný Atatürk’ün “Unutmayýnýz ki cumhurbaþkaný bile sýnýfta öðretmenden sonra gelir” diyerek, adeta kendinden öne aldýðý öðretmenlerin günümüzde düþürüldüðü duruma bakalým.
    Öðretmenler ilk defa 1908 yýlýnda daha iyi bir yaþam talebiyle Encümen-i Muallimin adýyla örgütlenir. Bir yýlýný doldurmadan oluþumun baþkaný Rýza Bey, Hareket Ordusu tarafýndan tutuklanýr 1909 örgüt de daðýlýr.
    Encümen-i Muallimin, TÖDMF (Türkiye Öðretmen Dernekleri Milli Federasyonu), Türkiye Öðretmenler Sendikasý (TÖS),  ÝLKSEN, (Tüm Öðretmenler Birleþme ve Dayanýþma Derneði) TÖB-DER, Emekli Öðretmenler Derneði) Eðit-Der,  Eðitim-Ýþ, Eðit-Sen, Eðitim-Sen, (Öðretim Elemanlarý Sendikasý) ÖES gibi adlarla; yasalarý da zorlayarak, fiili mücadele ile kazandýðý gerek dernek, gerekse sendikalarý aracýlýðýyla Eðitim Emekçilerinin, ekonomik, demokratik hak mücadelesi o günden, bu güne  kesintisiz devam etmektedir.
Elbette soruþturmalar, sürgünler, gözaltýlar, iþkenceler, meslekten atýlma gibi her türden baský ve kýyýmlara direnerek ve aðýr bedeller ödeyerek.
    Bu anlamda, 12 Mart 1971 darbesi ile baþlayan kýyým ve zulüm, 12 Eylül 1980 faþist darbesiyle hýz kesmeden devam eden kýyým ve zulüm adeta yýkýma

dönüþmüþtür
     12 Eylül Darbesi ve sonrasý
     Darbenin ardýndan 650 bin kiþi gözaltýna alýndý. 1 milyon 683 bin kiþi fiþlendi. 
Açýlan 210 bin davada 230 bin kiþi yargýlandý. 7 bin kiþi için idam cezasý istendi. 
517 kiþiye idam cezasý verildi, 50 kiþinin cezasý infaz edildi. Ýdam edilenlerden biri de  (17) yaþýnda çocuk kabul edilen Erdal Eren’dir
171 kiþinin gözaltýnda iþkenceden öldüðü belgelendi.
 47 hakimin iþine son verildi.
3 bin 854 öðretmen ve 120 öðretim üyesi görevden alýndý.
    15 Temmuz darbe giriþimi sonrasý, Gazete Duvar’ da verilen bilgiye göre;
(KHK) Kanun Hükmünde Kararname’ler ile 113 Bin 440 kamu görevlisi ihraç edildi. Bunlardan 41Bin 5’ Eðitimci.
Ýhraç edilen 41 Bin 5 eðitimcinin, 33 Bin 965 Öðretmen, 5 Bin 740 Akademisyen, 1300 Ýdari personel.
    Bu sayýlar bize, darbeler nereden gelirse gelsin, toplumun, en aydýn, en direngen örgütlü gücünü oluþturan öðretmenlere kýyým yapmak için geldiðini, düþündürüyor.
    Günümüzde Atamasý yapýlmayan öðretmen sayýsý yaklaþýk 500 Bin, sýnýflarda ayný iþi yapan, ayrý, ayrý ücret alan, öðretmenler; Kadrolu öðretmenler, ücretli (Ders ücreti karþýlýðý çalýþan) öðretmen sayýsý 76 Bin, sözleþmeli (Askari ücret karþýlýðý çalýþan) öðretmen  sayýsý 103 bin.   
öðretmenleri farklý ücretlerle çalýþtýrarak, Öðretmenlik mesleðini itibarsýzlaþtýrarak, öðretmenlerin de itibarsýzlaþtýrmak istendiðini biliyoruz.
***
    24 kasým 1928
    Millet Mekteplerinin açýlýþý ve Atatürk’ün Baþöðretmenliði kabul tarihidir.
    Bu güzel ve anlamlý gün, anlamýna uygun kutlanmalýdýr.
    Mesela Türkçenin zenginliði, güzelliði, anlatýlmalý. Latin harfleriyle yazmanýn Türkçeyi daha da güzelleþtirdiðinden söz etmeli. Okuma günü, yarýþmalar falan düzenlenmeli. 
    24 Kasým Öðretmenler Günü deðildir
    12 Eylül Faþist Darbesini yapanlar, Ýþkencelerde canýný aldýðý, kanýný döktüðü gençlerin, o gençleri yetiþtiren analarýn, babalarýn ve öðretmenlerin dostu deðil, katilidir. Kanlý elleriyle verdikleri  “gün” biz öðretmenlerin günü olamaz, olmamalýdýr.  “Öðretmenler Günü” olarak kutlanmamalý. Çünkü yukarýda ki sayýlar bize öðretmenlerin onurlarýnýn kýrýlmak istendiðini, bu çabalarýn günümüzde de hýz kesmeden devam ettiðini göstermektedir.
    Oysa Atatürk ne demiþti, “Öðretmenler yeni nesil sizlerin eseri olacaktýr.”
Atatürk elbette, “fikri hür, vicdaný hür” çaðdaþ ve onurlu bir nesil yetiþtirmemizi istemiþti bizlerden.
    ”Onuru kýrýlmýþ öðretmenlerin, onurlu bir nesil yetiþtirmesi beklenemez”
    O zaman, 24 Kasým, onurumuzu korumak için neler yapmamýz gerektiðinin, onurumuzu kýrmaya çalýþanlara karþý nasýl mücadele edeceðimizin de tartýþýldýðý bir gün olarak görülmelidir.
    “Eðitime bütçe, öðretmene itibar” þiarýyla her alanda mücadele yükseltilmelidir.
    Çalýþtýðýnýz kurumdan emekli olabilirsiniz ama unutmayýnýz ki;
   “Öðretmenlikten ve mücadeleden emekli olunmaz!”
   24 kasým 1928, Millet Mekteplerinin açýlýþý ve Atatürk’ün Baþöðretmenliði kabul tarihidir diye kutlayacaksak, Baþ öðretmenimiz Mustafa Kemal Atatürk’ün, cehaletin karanlýðýný yýrtarak, ufkumuzu nasýl aydýnlattýðýný; bu uðurda nasýl bir mücadeleyi göðüslediðini unutmadan, anlamýna uygun kutlanmalýyýz.
    Yazýmý, TÖS (Türkiye Öðretmenler Sendikasý) Baþkanýmýz ve öðretmenimiz Fakir Baykurt’u ve mücadelede yitirdiðimiz tüm öðretmenlerimizi sevgi, saygý ve tazimle anarak, Fakir Baykurt’un sözleriyle sonlandýrýyorum.
“Öðretmen yalvarmaz, öðretmen boyun eðmez, öðretmen el açmaz, öðretmen ders verir!”
---------------------------------------------Tahir Eker 23 Kasým 2020