ASLINDA YOKSUNUZ
Yine
yağmur yağıyor bu şehirde;
Aklımı
alıp gittiğinizden beri;
Siz
olmadan yanımda, sessiz, kimsesiz
Bir
ben, bir hayaliniz, bir de sizi bulma umudum
Dörtyol’dan
Arifiye’ye yürüyorum;
Belki
size rastlarım Âdem Abi’nin pastanesinde.
Ya
bir de yoksanız…
Yatakhanede…
Yemekhanede… Kütüphanede
Arıyorum,
soruyorum, kimse bilmiyor nereye gittiğinizi,
Danışmadan,
misafiriniz gelmiştir diye anons ettiriyorum,
Koşa
koşa çıkıp gelmiyorsunuz, her neredeyseniz.
Dolaşıyorum
bütün kahveleri, bulmak ümidiyle sizi,
İstasyondan
yürüyerek geçiyorum Dadaş’ın kahvesine?
Boşuna
gelmişim, pişpirik oynuyor birkaç ihtiyar öylesine,
Kalaycı’ya
koşuyorum Neviye Mahallesi’nden?
Fordun
mekânına bakıyorum, orada da yoksunuz…
Bu
yağmur da dinmiyor bugün,
Gözlerim
bulutlarla inatlaşıyor,
Damlalar
onlardan mı, gözlerimden mi?
Bilmiyorum,
bilmek de istemiyorum.
Islanmış
saçlarım;
Delice
İl Ormanı’na yürüyorum.
Hâyır,
hâyır, önce Sapanca’ya uğramalı,
Masmavi
gölün sahillerinde sizi aramalı.
Ârifiye…
Elma Bahçesi… Tren garı… Kantin…
Sabahtan
beri arıyorum sizi,
Ayaklarıma
karasular indi,
Yoksunuz
işte! Yine yoksunuz,
Yoksa, Adapazar'ında hiç mi olmadınız?
Bu
yağmur da coştukça coştu bugün,
İliklerime
kadar ıslandım,
Üşüyorum…
Koşuyorum… Düşüyorum,
Ve
siz yine yoksunuz işte.
Zaten
hiç olmadınız ki,
Ben…
Ben sararmış fotoğraflarımızı alıp yanıma,
Çocukluğumu,
gençliğimi, yeniden yaşamak için,
Hâtırâlarımızla
baş başa geldim bu şehre
Aslında yağmur da değilmiş yağan,
Gözlerimmiş sağanak sağanak damlayan.
Yoruldum artık, aramayacağım sizi.
En iyisi okula dönmek,
Eyvah... Kapıda Şafak Kaya ile Osmam Nuri bekliyor bizi,
Yemeği de kaçırdık, ne vardı acaba karavanada,
Oldu olacak, hadi Sabri Usta'ya gidelim,
Şöyle en ıslağından birer islama köfte yiyelim,
Yiyelim de bende para kalmamış,
Hadi Canova'ya, birer çorba içelim.
Anlaşıldı, bir daha sizi bulamayacağım buralarda,
Eve dönüyorum artık, bugün de akşam oldu,
Banklar üstünde, Ârifiye tren istasyonunda,
Sessiz, kimsesiz, siz olmadan yanımda,
Son trenin kalkmasını bekleyeceğim,
Bir ben, bir de hayalinizle geldim Adapazarı’na,
Gözlerimde nem, yüreğimde buruk bir acıyla gideceğim.
#aslanyılmaz#sürgünadam#