ASLINDA YOKSUNUZ


Yine yağmur yağıyor bu şehirde;

Aklımı alıp gittiğinizden beri;

Siz olmadan yanımda, sessiz, kimsesiz

Bir ben, bir hayaliniz, bir de sizi bulma umudum

Dörtyol’dan Arifiye’ye yürüyorum;

Belki size rastlarım Âdem Abi’nin pastanesinde.

Ya bir de yoksanız…

Yatakhanede… Yemekhanede… Kütüphanede

Arıyorum, soruyorum, kimse bilmiyor nereye gittiğinizi,

Danışmadan, misafiriniz gelmiştir diye anons ettiriyorum,

Koşa koşa çıkıp gelmiyorsunuz, her neredeyseniz.

Dolaşıyorum bütün kahveleri, bulmak ümidiyle sizi,

İstasyondan yürüyerek geçiyorum Dadaş’ın kahvesine?

Boşuna gelmişim, pişpirik oynuyor birkaç ihtiyar öylesine,

Kalaycı’ya koşuyorum Neviye Mahallesi’nden?

Fordun mekânına bakıyorum, orada da yoksunuz…

 

Bu yağmur da dinmiyor bugün,

Gözlerim bulutlarla inatlaşıyor,

Damlalar onlardan mı, gözlerimden mi?

Bilmiyorum, bilmek de istemiyorum.

Islanmış saçlarım;

Delice İl Ormanı’na yürüyorum.

Hâyır, hâyır, önce Sapanca’ya uğramalı,

Masmavi gölün sahillerinde sizi aramalı.

Ârifiye… Elma Bahçesi… Tren garı… Kantin…

Sabahtan beri arıyorum sizi,

Ayaklarıma karasular indi,

Yoksunuz işte! Yine yoksunuz,

Yoksa, Adapazar'ında hiç mi olmadınız?

 

Bu yağmur da coştukça coştu bugün,

İliklerime kadar ıslandım,

Üşüyorum… Koşuyorum… Düşüyorum,

Ve siz yine yoksunuz işte.

Zaten hiç olmadınız ki,

Ben… Ben sararmış fotoğraflarımızı alıp yanıma,

Çocukluğumu, gençliğimi, yeniden yaşamak için,

Hâtırâlarımızla baş başa geldim bu şehre

 

Aslında yağmur da değilmiş yağan,
Gözlerimmiş sağanak sağanak damlayan.
Yoruldum artık, aramayacağım sizi.
En iyisi okula dönmek,
Eyvah... Kapıda Şafak Kaya ile Osmam Nuri bekliyor bizi,
Yemeği de kaçırdık, ne vardı acaba karavanada,
Oldu olacak, hadi Sabri Usta'ya gidelim,
Şöyle en ıslağından birer islama köfte yiyelim,
Yiyelim de  bende para kalmamış,
Hadi Canova'ya, birer çorba içelim.

Anlaşıldı, bir daha sizi bulamayacağım buralarda,
Eve dönüyorum artık, bugün de akşam oldu,
Banklar üstünde, Ârifiye tren istasyonunda,
Sessiz, kimsesiz, siz olmadan yanımda,
Son trenin kalkmasını bekleyeceğim,
Bir ben, bir de hayalinizle geldim Adapazarı’na,
Gözlerimde nem, yüreğimde buruk bir acıyla gideceğim.


    #aslanyılmaz#sürgünadam#

( Aslında Yoksunuz başlıklı yazı sürgünadam tarafından 4.02.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.