Düşlerin tasviri mi yoksa kıblesinde
yüreğin, saklı tuttuğum yaşlarım mı?
Sözlerime sadığım: t/aşkın rahmetin
yürekleri aşan selameti.
Yasın muadili bir iklimim misal
Yarına meyyal bir hüzün:
Kapışan göğün
Beyaz bulutları kadar pür-ü pak yürek
iklimim
Çetin ceviz acıların da çetelesini
tuttuğum
Mağdur yalnızlığım.
Defteri kebiri ömrün
Kısa özetler geçtiğim tümden gelen
Duygulara muktedir sadece Rabbim.
Dokunulmazlığı ruhun
Vuku bulan her sızıntı ve yaşın
Kayıp rotası.
Bir tekerleme bazen içimde tepinen
Bir tevafuktan öte evren
Haiz olduğum ne çok yokluk
Varlık dediğin kimine göre kanaat
gerektiren
Bense severken ve yaşarken tutumsuzum
Tevekkül yüklü neferiyim iklimin:
Azade bir hayalin gölgesine sunulan
Çiçeklerin dilinde içimde saklı
goncalar
Açmayı reddettiğim bir mevsim ve de
Şiarı yüreğin;
Şair ruhumda saklı nüvenin
Rabbime koşarken
Kulaklarımı çınlatan enginliğin
Ne de güzeldir nüansı.
Var mı beni anan?
Yoksunluk mu yoksa tavaf ettiğim dem
’in
Tekeline sığındığım
İlahi Rüzgârın mecrasında kefen bezim
Saklı iç cebimde
Haletiruhiyesi gecenin ne ki?
Varsın sayılayım soldan sağa
Kundaklanan yüreğimde
Olsa da insanların yakasından
Düşmeyen kiminde inancına aşka veda
Ettiği bense inanç dolu iken
Saklandığım doğamda
Doğduğum gün sözlendim kaderimle
Esef yüklü gölgelerden bana ne?
Aşktır şiarım
Tanıktır Mevla’m
Dünde kalan rüzgârın sol cephesi
İçimde yanan ateşinse kubbesi
Sağdıcı ömrün
Bazen göğsüme konan serçe
Bazen iman gücümün indinde
Hali hazırda hiçliğime dokunan
Hatmettiğim evren ve yankılanan
İç sesime mazhar yürek
Seccadem ve yüreğimse ipek.
Bir minvalse yürüdüğüm
Yaratıların en akıllısı olsa ne ki
bilmezse insan
Yükümlülüğünü?
Hüznüme muhalif esinti
Sözcüklere konmaksa nükseden bir
teselli
Tecellisi yarınların
Tevafuk dolu değil mi ömür?
Yoksa yolum düşer miydi cennete?
Kıyama durduğum acılarımı
Sever miydim sahiden de hece hece?
Arzı endam eden kuşlar
Gönül tezgâhında saklı iyi niyet
Şah damarımdan yakın: nasıl da
mübarek
İçimde sönmek bilmeyen yangın
Bense eşrafıyım hüznün
Muadili olduğum şu yarılanmış ömrün
Varsın olsun tek kozu sevmek.
Kozamda saklıyım işte titrek
Ellerimde saklı niyazım
Niyet ettiğim kadar yaşamak
Nazımla niyazımla varlığımı
yasladığım tek direk
Olmalı da İnşallah yükümü eksik
Kılan:
Bazense yokluğum varlık
Varlığım hiçlik ve tokluk
Mevsimimse her daim İlahi Aşkına biat
Tek zerremle tüten gönül gözümden ne
çok dilek…