HAC VE UMRE YAPMAK

(DEVAMI) 2

Mukaddime: 

 

Rahmân ve Rahîm olan Allâh’u Teâlâ’nýn Adýyla…

 

Hamd, Allâh’a mahsustur. O’na hamd eder, O’ndan yardým ve maðfiret dileriz. Nefislerimizin þerrinden ve amellerimizin kötülüðünden O’na sýðýnýrýz. O’nun hidâyete erdirdiðini hiç kimse saptýramaz, saptýrdýðýný ise hiç kimse hidâyete erdiremez. Þehâdet ederim ki, Allâh’tan baþka ibâdete lâyýk hiçbir ilâh yoktur. Ve yine þehâdet ederim ki, Muhammed aleyhisselâm O’nun kulu ve Rasûlü’dür…

 

Bundan sonra:    

(33) Zayýf Kimselerin Müzdelifeden Minaya Önce Gelmeleri Caizdir

(69) Salim (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

“Abdullah ibni Ömer (Radiyallahu Anhuma) ailesinin zayýf kiþilerini önce gönderir, onlar da geceleyin Müzdelifede Meþaru’l-Haramýn yanýnda vakfe yaparlardý. Bildikleri zikirlerle Allah-u Teâlâ’yý zikrederlerdi. Sonra imamýn Mina’da vakfe yapmasýndan ve oradan hareket etmesinden önce Mina’ya dönerlerdi. Onlardan kimi Minaya sabah namazý zamaný gelir, kimi de ondan sonra gelirdi. Mina’ya geldikleri vakit Akabe cemresine taþlarý atarlardý. Abdullah ibni Ömer (Radiyallahu Anhuma):

−Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bu zayýf kimseler için ruhsat verdi, derdi.”

(Buhari 1595, Müslim 1295/304)

(70) Abdullah bin Keysan (Rahmetullahi Aleyh) þöyle dedi:

“Esma (Radiyallahu Anha) akþamla yatsý namazlarýnýn cem edildiði gece Müzdelifeye indi ve kalkýp namaz kýldý. Bir saat namaz kýldýktan sonra bana:

−Ey oðlum! Ay battý mý? dedi. Ben:

−Hayýr, dedim. Bunun üzerine bir saat daha namaz kýldý. Sonra:

−Ay battý mý? dedi. Ben:

−Evet, battý dedim. Esma (Radiyallahu Anha):

−Öyle ise Minaya doðru hareket ediniz! dedi. Biz de hareket ettik. Nihayet cemre mevkiine gelip Akabe cemresine taþ attý. Sonra Esma (Radiyallahu Anha), Mina’daki yerine döndü ve orada sabah namazýný kýldý. Ben kendisine:

−Ey haným efendi! Biz meþru olan zamandan erken davrandýk gecenin sonundaki karanlýkta geldik, dedim. Esma (Radiyallahu Anha):

−Ey oðlum! Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) mahfeli kadýnlar için erken cemre taþlamalarýna izin verdi, dedi.”

(Buhari 1599, Müslim 1291/297, Ebu Davud 819, Nesei 3050)

(71) Aiþe (Radiyallahu Anha) þöyle dedi:

“Biz Müzdelifeye indik. Sevde (Radiyallahu Anha), insanlarýn izdihamýndan önce kendisinin Minaya gitmesi hususunda Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’den izin istedi. Sevde (Radiyallahu Anha) iri yapýlý aðýr hareket eden bir kadýndý. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), Sevde (Radiyallahu Anha)’ya izin verdi.

Sevde (Radiyallahu Anha) halkýn izdihamýndan önce Minaya gitti. Biz de sabaha kadar Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in yanýnda kaldýk. Sonra Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in hareket etmesiyle biz de hareket ettik. Yemin olsun, Sevde (Radiyallahu Anha)’nýn Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’den izin istediði gibi izin istemek bana kendisiyle en sevinilecek bir þeydi.”

(Buhari 1680, Müslim 1290/193, Nesei 3049, Ýbni Mace 3027)

(34) Kurban Kesmenin Ýlk Gününde ve Teþrik Günlerinde Telbiye Getirmek

(72) Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

“Usame Arafat’tan Müzdelifeye kadar Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in binitinin terkisinde idi. Sonra Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Müzdelife’den Mina’ya gelinceye kadar da Abbas’ýn oðlu Fadl’ý binitinin terkisine aldý. Bunlarýn her ikisi de, Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in Akabe cemresini taþlayýncaya kadar telbiye etmeye devam ettiðini söylediler.”

(Buhari 1465)

(73) Kureyb (Rahmetullahi Aleyh) þöyle dedi:

“Bana Abdullah bin Abbas, Fadl’ (Radiyallahu Anhuma)’dan Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in Akabe cemresine ulaþana kadar telbiye etmeye devam ettiðini haber verdi.”

(Müslim 1281, Buhari 1603, Ebu Davud 1815, Nesei 3081, Darimi 2/62, 63, Tirmizi 918, Ýbni Mace 3039, Ýbnu’l-Carud 476, Ýbni Huzeyme 2885, Beyhaki 5/112, Ahmed bin Hanbel Müsned 1/210, 214, 383, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 1098)

(74) Abdurrahman bin Yezid (Rahmetullahi Aleyh) þöyle dedi:

Abdullah ibni Mes’ud (Radiyallahu Anh), Müzdelife’den Mina’ya hareket ettiði sýrada telbiye getiriyordu. Ona bu bir bedevi midir? denildi. Buna karþýlýk Abdullah ibni Mes’ud (Radiyallahu Anh):

−Ýnsanlar unuttular mý, yoksa sapýttýlar mý? Kendisine Bakara Suresi inen kiþiden iþittim, o bu makamda þöyle buyurdu:

“Lebbeyk Allahumme Lebbeyk...” diye telbiye getiriyordu, dedi.”

(Müslim 1283/270, Nesei 3046)

(35) Þeytan Taþlamak

(75) Abdurrahman bin Yezid þöyle haber verdi:

“Abdullah ibni Mes’ud (Radiyallahu Anh) Akabe cemresini taþladýðý zaman vadinin içine girmiþ, orada bulunan aðacýn hizasýna geldiðinde onu yanlamýþ olarak yedi tane çakýl taþýný, onlarýn her birinde tekbir getirerek atmýþtýr. Bundan sonra:

−Kendinden gayrý Ýlah olmayan Zata yemin ederim ki, kendine Bakara Suresi indirilen kiþi, iþte buradan cemreyi attý, demiþtir.”

(Buhari 1653, Müslim 1296/305, Ebu Davud 1974, Tirmizi 901, Ýbni Mace 3030, Ýbnu’l-Carud 475, Ýbni Huzeyme 2879, 2880, Beyhaki 5/129, Begavi 1949)

(76) Salim þöyle dedi:

“Abdullah ibni Ömer (Radiyallahu Anhuma) küçük cemreye yedi çakýl taþý atar, her çakýlý atýþýnýn ardýndan tekbir getirirdi. Bundan sonra Abdullah ibni Ömer (Radiyallahu Anhuma) ileri geçip vadinin ortasýndaki düzlüðe girer ve orada kýbleye yönelip uzunca kýyamda durur ve elini kaldýrýp dua ederdi. Bundan sonra orta cemreye taþ atar, sonra vadinin kuzey tarafýna yürür, vadinin ortasýndaki düzlüðe girer ve orada kýbleye yönelip uzunca kýyamda durur ve iki elini yukarý kaldýrýp dua ederdi. Bundan sonra Akabe cemresine gelir, vadinin içinden ona da yedi taþ atardý. Ancak onun yanýnda dua için durmaz ve atýþtan sonra hemen dönerdi. Abdullah ibni Ömer (Radiyallahu Anhuma):

−Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’i iþte böyle yaparken gördüm der idi.”

(Buhari 1654)

(77) Cabir (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

“Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in küçük çakýl taþlarýyla cemre attýðýný gördüm.”

(Müslim 1299/313, Ebu Davud 1944, Tirmizi 897, Ýbni Mace 3023)

(36) Ýhramdan Çýkarken Baþý Týraþ Etmek

(78) Abdullah ibni Ömer (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi.

“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) veda haccýnda baþýný týraþ etti.”

(Müslim 1304/322, Ebu Davud 1980, Tirmizi 913)

(79) Enes bin Malik (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Mina’ya geldi. Müteakiben Akabe cemresine gelip onu taþladý. Sonra Mina’daki menziline geldi ve kurbanýný kesti. Sonra kendisini týraþ edecek olan berbere baþýnýn sað tarafýný iþaret ederek þöyle buyurdu:

“Burayý al!”

Sonra da sol tarafý iþaret etti. Sonra týraþ edilen saçlarýný insanlara vermeye baþladý.

(Müslim 1305/323)

(80) Enes bin Malik (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Akabe cemresini taþladý. Sonra kurbanlýk develerinin yanýna geldi ve kurbanlarýný kesti. Haccam yanýnda oturuyordu, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) eliyle baþýnýn bir kýsmýný ona iþaret etti. O da baþýnýn sað tarafýný týraþ etti. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) kesilen saçlarý yanýnda bulunanlara taksim etti. Sonra haccama þöyle buyurdu:

“Diðer tarafý da týraþ et!”

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Sonra þöyle buyurdu:

“Ebu Talha nerede?”

Ve bu saçlarý ona verdi.

(Müslim 1305/325, Tirmizi 912)

(37) Ýhramdan Çýkarken Saçý Týraþ Etmek veya Kýsaltmak

(81) Abdullah ibni Ömer (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

“Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) veda haccýnda baþýný týraþ ettirdi. Sahabelerden bazý kimseler de baþlarýný týraþ ettiler, Bazýlarý da saçlarýný kýsalttýlar.”

(Buhari 4101, Beyhaki 9577, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 4/284)

(82) Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Ey Allah’ým! Saçýný kazýtanlara maðfiret et.”

Sahabeler:

−Saçlarýný kýsaltanlara da, dediler. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Ey Allah’ým! Saçýný kazýtanlara maðfiret et.”

Sahabeler:

−Saçlarýný kýsaltanlara da, dediler. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bu duayý üç kere söyledi sonra þöyle buyurdu:

−“Ey Allah’ým! Saçlarýný kýsaltanlara da maðfiret et.”

(Buhari 1634, Müslim 1302/320, Ýbni Mace 3043, Beyhaki 9579, Ahmed bin Hanbel Müsned 2/231, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 4/285)

(83) Yahya bin Husayn (Rahmetullahi Aleyh) nenesinden þöyle rivayet etti:

“O kadýn veda haccýnda Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’den saçlarýný týraþ edenlere üç kere dua ettiðini, saçlarýný kýsaltanlara da bir kere dua ettiðini iþitmiþtir...”

(Müslim 1303/321, Tayalisi 1655, Ahmed bin Hanbel Müsned 4/70)

(84) Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Hacda kadýnlara baþýný týraþ etmek yoktur! Kadýnlara sadece saçlarýný kýsaltmak vardýr.”

(Ebu Davud 1985, Darimi 2/64, Tabarani Mucemu’l-Kebir 13018, Darekutni 2/271, Albânî Sahiha 605)

(38) Þeytan Taþlama Kurban Kesme Týraþ Olma Gibi Fiilleri Unutarak Önce veya Sonra Yapmanýn Mahzursuz Olduðu

(85) Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e veda haccýnda Mina’da kurban kesmek, týraþ olmak, cemre taþlamak gibi yanlýþlýkla fiillerden bazýsýný öne geçirmek bazýsýný geri býrakmak hakkýnda sorulduðunda Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurmuþtur:

“Hiç bir darlýk yoktur!”

(Buhari 1638, Müslim 1307/334, Ebu Davud 1983, Nesei 3067, Ýbni Mace 3050, Ýbni Hibban 3876, Tabarani Mucemu’l-Kebir 11350, Beyhaki 5/143, Begavi 1964, Ahmed bin Hanbel Müsned 1/216)

(86) Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Bir adam, Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e:

−Ben cemreye taþ atmadan önce Kâbe’ye farz olan ziyaret tavafýný yaptým, dedi. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Hiçbir darlýk yoktur!”

Bir kimse de:

−Ben kurbanýmý kesmeden önce baþýmý týraþ ettim, dedi. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Hiçbir darlýk yoktur!”

Ben:

−Cemreye taþ atmadan kurbanýmý kestim, dedi. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Hiçbir darlýk yoktur!”  (Buhari 1630)

(87) Abdullah bin Amr (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) veda haccýnda insanlar sorup öðrensin diye durdu. Yanýna biri gelip:

−Bilmeden kurban kesmeden önce týraþ oldum, dedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Kurbanýný kes hiçbir darlýk yoktur!”

Baþka biri gelip:

−Bilmeden, taþ atmadan önce kurban kestim, dedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Taþ at hiçbir darlýk yoktur!”

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) taþ atmak, kurban kesmek, týraþ olmak, tavaf etmek gibi öne alýnmýþ veya geriye býrakýlmýþ ibadetle ilgili her hangi bir soruya cevabýnda mutlaka þöyle buyuruyordu:

−“Yap hiçbir darlýk yoktur!”

(Buhari 241, Müslim 1306/327, Malik 1/421, Ebu Davud 2014, Darimi 2/64, 65, Tirmizi 916, Ýbni Mace 3051, Ýbnu’l-Carud 487, Ýbni Hibban 3877, Begavi 1963, Ahmed bin Hanbel Müsned 2/192)

Kurban Kesmek Ýle Ýlgili Konular

(39) Kurbanlýk ve Onu Taklit Etmek

(88) Aiþe (Radiyallahu Anha) þöyle dedi:

“Ben Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in kurbanlýklarýnýn gerdanlýklarýný büktüm. Sonra Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) onlarý kurbanlýk alameti yaptý ve gerdanlýklar taktý. Sonra Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bu hayvanlarý Kâbe’ye gönderdi...”

(Buhari 1613, Müslim 1321/359, Ebu Davud 1757, Nesei 2782, Ýbni Mace 3098)

(89) Misver bin Mahreme ve Mervan bin Hakem (Rahmetullahi Aleyh) þöyle dediler:

“Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Hudeybiye vaktinde Medine’den yüzer kiþilik on kadar sahabe içinde yola çýktý. Zulhuleyfede olduklarý zaman Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) hediye kurbanlýðýna gerdanlýk taktý, niþanladý ve umre niyetiyle ihrama girdi.”

(Buhari 1611)

(40) Kurbaný Kesme Ondan Yeme ve Tasadduk Etmek

(90) Cabir (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) sonra kurban kesme yerine gitti. Kurban edilmek üzere hazýrlanmýþ yüz deveden altmýþ üç tanesini kendi eliyle kesti. Sonra býçaðý Ali (Radiyallahu Anh)’a verdi. O da geri kalan develeri kesti. Ali (Radiyallahu Anh)’a kendi kurbanýnda ortak etmiþti. Sonra her bir deveden bir parça et alýnýp piþirilmesini emretti. Onlar da bir tencereye konuldu ve piþirildi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ile Ali (Radiyallahu Anh) onlarýn etlerinden yediler ve suyundan içtiler. Sonra Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) devesine binerek Mekke’ye geldi ve Beyti ifada tavafý yaptý...”

(Müslim 1218/147, Ebu Davud 1905, Nesei 2711, Ýbnu’l-Carud 465, 469, Ýbni Mace 3074, Ýbni Hibban 3944, Beyhaki 8827, Ahmed bin Hanbel Müsned 14447, Albânî 1017)

(91) Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Biz, Mina’da kurbanlýk develerimizin etlerinden üç günden fazla yemezdik! Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bize ruhsat verdi ve þöyle buyurdu:

“Kurban etlerinizi yiyiniz ve azýk yapýnýz.”

Biz de ondan yedik ve azýk yaptýk.

(Buhari 1628, Müslim 1972/29)

(92) Ali bin Ebi Talib (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) kurbanlýklarýna nezaret etmemi, etlerini, derilerini ve çullarýný tasadduk etmemi; kasaba bunlardan bir þeyi ücret olarak vermememi bana emretti! Sonra Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Biz ona kesim ücretini kendi yanýmýzdan veririz!”

(Müslim 1317/348, Buhari 1625, Ebu Davud 1769, Ýbnu’l-Carud 483, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 1161)

(41) Kurbana Birden Çok Kiþilerin Ortak Olmasý

(93) Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

“Biz, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ile beraber hac niyetiyle telbiye getirerek yola çýktýk. Nihayet Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bizden her yedi kiþinin ortaklaþa bir deve yahut sýðýr kurban etmemizi emretti.”

(Müslim 1318/351, Ahmed bin Hanbel Müsned 3/291, 293, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 4/253)

(94) Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

“Biz, Hudeybiye senesinde Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ile beraber deveyi yedi kiþi adýna, sýðýrý da yedi kiþi adýna kurban ettik.”

(Müslim 1318/350, Malik 2/486, Ebu Davud 2809, Tirmizi 904, Ýbni Mace 3132, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 4/253)

(95) Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

“Biz, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ile beraber iken umre ile temettu haccý yapýyorduk. Bir sýðýrý yedi kiþi adýna müþterek olarak kesiyorduk.”

(Müslim 1318/355, Ebu Davud 2807, Nesei 4405, Ýbnu’l-Carud 479, Ýbni Huzeyme 2/287, 288, Beyhaki 5/295, Ahmed bin Hanbel Müsned 14269)

(42) Ýfada (Dönüþ) Tavafý

(96) Abdullah ibni Ömer (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) birinci kurban kesme gününde ifada tavafýný yapar sonra döner öðlen namazýný Mina’da kýlardý...”

(Müslim 1308/335, Ebu Davud 1998, Ýbnu’l-Carud 486, Hakim 1/475, Beyhaki 5/144, Ahmed bin Hanbel Müsned 2/34)

(43) Gerektiðinde Tavaf Esnasýnda Konuþmak

(97) Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Kâbe’yi tavaf ederken elini baþka birinin eline bir kayýþla yahut bir iple baðlamýþ bir insanýn yanýndan geçti. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) kendi eliyle bu baðý kopardý ve þöyle buyurdu:

“Bu insaný eliyle güt!”

(Buhari 1551, 1552)

(98) Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Beytin etrafýný tavaf etmek namaz kýlmak gibidir! Ancak siz tavaf ederken konuþursunuz. Sizden tavafta kim konuþursa sadece hayýr konuþsun!”

(Tirmizi 960, Darimi 2/44, Ýbni Huzeyme 2739, Ýbni Hibban Mevarid 998, Ýbnu’l-Carud 461, Ebu Nuaym Hilye 8/128, Hâkim 1/459, 2/267, Beyhaki 5/85, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 121)

(44) Kadýnlarýn Beyti Tavaf Etmesi

(99) Ýbni Cureyc (Rahmetullahi Aleyh) þöyle dedi:

“Bana, Ata bin Ebi Rebah (Rahmetullahi Aleyh) haber verdi. Ýbni Hiþam hac emirliði sýrasýnda kadýnlarýn erkeklerin beraberinde tavaf etmelerini men ettiði zaman Ata, Ýbni Hiþam(Rahmetullahi Aleyh)’e Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in kadýnlarý erkeklerin beraberinde tavaf etmiþ olduklarý halde, sen bu kadýnlarý nasýl men edersin? demiþtir. Ýbni Cureyc (Rahmetullahi Aleyh) dedi ki:

Ben, Ata (Rahmetullahi Aleyh)’e:

−Kadýnlarýn erkeklerin beraberinde yaptýklarý tavaflarý, hicap ayetinin iniþinden sonra mý, yoksa önce miydi? dedim. Ata (Rahmetullahi Aleyh):

−Evet, ömrüme yemin olsun ki, ben hicap ayetinden sonra o kadýnlarýn, erkeklerin beraberinde tavaf ettiklerine eriþtim, dedi. Ýbni Cureyc (Rahmetullahi Aleyh) dedi ki:

Ben, Ata (Rahmetullahi Aleyh)’e:

−Kadýnlar erkeklere nasýl karýþýrlar? dedim. Ata (Rahmetullahi Aleyh):

−Kadýnlar erkeklere karýþmazlardý! Aiþe (Radiyallahu Anha) erkeklerden ayrý bir yerde tavaf eder ve erkeklere karýþmazdý! Aiþe (Radiyallahu Anha) ile beraber tavaf eden bir kadýn, Aiþe (Radiyallahu Anha)’ya:

−Ey mü’minlerin annesi! Haydi, yürü de Hacerü’l-Esved’e el sürüp istilam edelim, dedi. Aiþe (Radiyallahu Anha)’da ona:

−Benden ayrýl! dedi ve el sürmek suretiyle isti’lamdan çekindi! Aiþe (Radiyallahu Anha) ve arkadaþlarý geceleyin tanýnmaz halde çýkarlar ve erkeklerin beraberinde tavaf ederlerdi. Fakat bu kadýnlar Beytin içine girdiklerinde, oradan çýkacaklarý vakte kadar, erkekler Beytten çýkarýlmýþ olduðu halde içeride ibadetle kaim olurlardý dedi...”

(Buhari 1550)

(45) Sabah ve Ýkindiden Sonra Tavaf Yapmak

(100) Aiþe (Radiyallahu Anha) þöyle dedi:

“Bazý kimseler sabah namazýndan sonra Beyti tavaf ettiler, sonra da bir vaizin huzurunda oturdular. Nihayet güneþ doðduðu zaman kalkýp namaza koyuldular. Bunun üzerine Aiþe (Radiyallahu Anha):

−Oturdular oturdular da namaz kýlmak mekruh olan þu vakitte kalkmýþ namaz kýlýyorlar! dedi.”

(Buhari 1558)

(101) Abdulaziz bin Rufey (Rahmetullahi Aleyh) þöyle dedi:

“Ben Abdullah bin Zübeyr (Radiyallahu Anh)’ý gördüm. O fecr namazýndan sonra tavaf eder sonra da iki rekât namaz kýlardý...”

(Buhari 1559)

(46) Tavafý Hicrin Gerisinden Yapmak

(102) Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

“Ey insanlar! Benim size söyleyeceðim þeyleri iyi iþitin ve size söylediðim þeyleri bana tekrar iþittirin! Gidip de Abdullah ibni Abbas þöyle dedi, Abdullah ibni Abbas böyle dedi, demeyin! Herkim Beyti tavaf edecekse, Hicrin arkasýndan tavaf etsin! Oraya Hatîm diye isim vermeyin! Kuþkusuz ki, cahiliye devrinde bir kimse orada yemin ederdi, peþinden oraya kamçýsýný yahut ayakkabýsýný yahut da yayýný atardý!”

(Buhari 3600)

NOT: DEVAMI VAR

Hâtîme:

 

Hamd âlemlerin rabbi olan Allâh’a mahsustur. Salât ve selâm yaratýlmýþlarýn en hayýrlýsý Muhammed sallallâhu aleyhi ve sellem’in, âlinin ve ashabýnýn üzerine olsun.

 

Yardým ve baþarý, izzet ve þeref Allâh’tandýr. 

O her þeyin en iyisini bilendir, 

Muvahhid Kullara  Selâm Olsun.

 

Polat Akyol.

 

KAYNAK :  

TEVHÝD DAVETÝ

 KUR’AN VE SAHÝH SÜNNET