HAC VE UMRE YAPMAK

(DEVAMI) 3

Mukaddime: 

 

Rahmân ve Rahîm olan Allâh’u Teâlâ’nýn Adýyla…

 

Hamd, Allâh’a mahsustur. O’na hamd eder, O’ndan yardým ve maðfiret dileriz. Nefislerimizin þerrinden ve amellerimizin kötülüðünden O’na sýðýnýrýz. O’nun hidâyete erdirdiðini hiç kimse saptýramaz, saptýrdýðýný ise hiç kimse hidâyete erdiremez. Þehâdet ederim ki, Allâh’tan baþka ibâdete lâyýk hiçbir ilâh yoktur. Ve yine þehâdet ederim ki, Muhammed aleyhisselâm O’nun kulu ve Rasûlü’dür…

 

Bundan sonra:    

(47) Teþrik Günlerini Minada Geçirmek

(103) Abdullah ibni Ömer (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

“Abbas bin Abdulmuttalib (Radiyallahu Anh) hacýlara zemzem suyu daðýtmak için Mina gecelerinde Mekke’de kalmak üzere Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’den izin istedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de ona izin verdi.”

(Buhari 1560, Müslim 1315/346, Ebu Davud 1959, Ýbni Mace 3065, Ýbnu’l-Carud 490, Ahmed bin Hanbel Müsned 2/19)

(104) Bekir bin Abdullah el-Müzeni (Rahmetullahi Aleyh) þöyle dedi:

Ben, Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) ile beraber Kâbe’nin yanýnda oturuyorduk. Ona bir bedevi geldi ve:

−Ne oluyor ki, ben sizin amcaoðullarýnýzýn halka bal þerbeti ve süt ile suladýklarýný gördüm. Oysa siz insanlara hurma þerbeti ile suluyorsunuz. Bu durum sizdeki fakirlikten mi, yoksa cimrilikten mi? dedi. Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma):

−Allah’a hamd olsun, bizde hiçbir ihtiyaç ve hiçbir cimrilik yoktur! Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) devesine binili, arkasýnda Usâme olduðu halde geldi ve su istedi. Biz de kendisine bir kap þerbet verdik. O da bunu içti, fazlasýný da arkasýndaki Usâme’ye içirdi. Sonra Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Güzel yaptýnýz, iyi yaptýnýz, böyle yapýnýz!”

Artýk biz de Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in emrettiði þeyi deðiþtirmek istemiyoruz! dedi.

Not: Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in bu ifadesi, kolaylaþtýrma ve meþakkati ortadan kaldýrmak içindir. Çünkü hurma bol olup herkeste bulunduðu için elde ediliþi kolaydýr. Bala gelince hurmanýn hilafýna onu her zaman bulmak ve ucuza elde etmek zor olup külfet meydana getirir.

(Müslim 1316/347, Ebu Davud 2021, Ahmed bin Hanbel Müsned 1/369)

(48) Minada Namazlarý Kasr Etmek

(105) Harise bin Vehb (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

“Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Minada emin olduðu halde bize namazlarý ikiþer rekât kýldýrdý.”

(Buhari 1054, Müslim 694)

(106) Abdurrahman bin Yezid (Rahmetullahi Aleyh) þöyle dedi:

“Osman bin Affan (Radiyallahu Anh) bize Mina’da namazý dört rekât olarak kýldýrdý. Bu durum Abdullah ibni Mes’ud (Radiyallahu Anh)’a söylendiðinde o:

‘Ýnna Lillahi ve Ýnna Ýleyhi Raciûn’ dedi. Sonra da:

−Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in arkasýnda Mina’da iki rekât kýldým. Ebu Bekir (Radiyallahu Anh)’ýn arkasýnda Minada iki rekât kýldým. Ömer bin el-Hattab (Radiyallahu Anh)’ýn arkasýnda Minada iki rekât kýldým. Ah, nasibim o dört rekât olacaðýna keþke kabul olmuþ iki rekât alsaydý! dedi.”

(Buhari 1055, Müslim 695)

(49) Veda Tavafý

(107) Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Ýnsanlar hac sonunda her tarafa daðýlýrlardý. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'de þöyle buyurdu:

“Sizden hiç kimse son olarak Beyti tavaf etmeden daðýlmasýn!”

(Müslim 1327/379, Ebu Davud 2002, Darimi 2/72, Ýbnu’l-Carud 495, Ýbni Huzeyme 2999, 3000, Ýbni Hibban 3897, Humeydi 502, Tabarani Mucemu’l-Kebir 1986, Beyhaki 5/161)

(108) Enes bin Malik (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

“Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Minadan hareket edip Muhassab mevkiine geldi ve burada öðle, ikindi, akþam, yatsý namazlarýný kýldý. Sonra bu Muhassabda biraz uyudu. Daha sonra binitine binip Beyte doðru hareket etti ve Beyte veda tavafý yaptý...”

(Buhari 1659, Ýbnu’l-Carud 493, Ýbni Huzeyme 2980)

(50) Ýfada Tavafý Yaptýktan Sonra Hayýz Olan Kadýnlardan Veda Tavafýnýn Kalkmasý

(109) Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

“Ýnsanlar hac amellerinin sonuncusu olarak Beyti veda tavafý yapmakla emrolundu. Ancak bu veda tavafý hayýz halindeki kadýnlara hafifletildi.”

(Buhari 1658, Müslim 1328/380, Beyhaki 9746)

(110) Aiþe (Radiyallahu Anha) þöyle dedi:

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) hacdan dönerken Mina’dan Mekke’ye doðru hareket etmek istedi. Bu sýrada Safiyye (Radiyallahu Anha)’yý çadýrýnýn kapýsýnda dertli ve hüzünlü bir halde gördü. Çünkü Safiyye (Radiyallahu Anha) hayýz olmuþtu. Bunun üzerine Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), Kureyþ lehçesiyle þöyle buyurdu:

−“Akrâ, halkâ sen bizi yolumuzdan alýkoyacaksýn! Sen kurban kesme günü ziyaret tavafý yaptýn mý?”

Safiyye (Radiyallahu Anha):

−Evet, yaptým dedi. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

−“Öyleyse haydin hareket ediyoruz!”

(Buhari 6120, Müslim 1211/387, Ýbni Mace 3073, Ahmed bin Hanbel Müsned 6/122, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 4/261)

(51) Muhacirlerin Hacdan Sonra Mekke’de Ýkameti

(111) Ömer bin Abdulaziz (Rahmetullahi Aleyh), Nemir’in kýz kardeþinin oðlu Sâib (Rahmetullahi Aleyh)’e sorup:

Sen, Muhacirlerin Mekke’de ikameti hakkýnda ne iþittin, dedi. Sâib bin Yezid (Rahmetullahi Aleyh) Ona:

−Ben el-Âlâ bin Hadramî (Rahmetullahi Aleyh)’den:

−Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu dediðini iþittim dedi:

“Sader tavafýndan sonra Muhacirler için Mekke’de üç gece oturma ruhsatý vardýr.”

(Buhari 3688, Müslim 1352/442, Ebu Davud 2022, Nesei 1453, Tirmizi 949, Ýbni Mace 1073, Ýbni Hibban 3907, Humeydi 844, Tabarani Mucemu’l-Kebir 18/171, Beyhaki 3/147, Ahmed bin Hanbel Müsned 4/339)

(52) Hacda Tevazu

(112) Sumâme bin Abdullah bin Enes (Rahmetullahi Aleyh) þöyle dedi:

“Enes bin Malik (Radiyallahu Anh) cimri olmadýðý halde, deve semeri üzerine binmiþ olarak hac etti ve Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in de binit devesi azýðýný ve eþyalarýný taþýdýðý halde devesinin semeri üzerine binip hac ettiðini rivayet etti.”

(Buhari 1446)

(53) Ýhsar

(113) Allah Subhanehu ve Teâlâ þöyle buyuruyor:

وَاَتِمُّوا الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلّٰهِۜ فَاِنْ اُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِۚ وَلَا تَحْلِقُوا

 رُؤُ۫سَكُمْ حَتّٰى يَبْلُغَ الْهَدْيُ مَحِلَّهُۜ   فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَر۪يضاً اَوْ بِه۪ٓ  اَذًى مِنْ

 رَأْسِه۪ فَفِدْيَةٌ مِنْ صِيَامٍ اَوْ صَدَقَةٍ اَوْ نُسُكٍۚ فَاِذَٓا اَمِنْتُمْ۠  فَمَنْ تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ اِلَى

 الْحَجِّ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِۚ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلٰثَةِ اَيَّامٍ فِي الْحَجِّ وَسَبْعَةٍ

 اِذَا رَجَعْتُمْۜ  تِلْكَ عَشَرَةٌ   كَامِلَةٌۜ  ذٰلِكَ لِمَنْ لَمْ يَكُنْ اَهْلُهُ حَاضِرِي الْمَسْجِدِ

 الْحَرَامِۜ  وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاعْلَمُٓوا اَنَّ اللّٰهَ شَد۪يدُ الْعِقَابِ۟

“Haccý ve umreyi Allah için eksiksiz yerine getirin; engellenirseniz kolayýnýza gelen bir kurban gönderin. Kurban, mahalline ulaþýncaya kadar baþlarýnýzý týraþ etmeyin. Fakat içinizden biri hasta ise veya baþýndan bir rahatsýzlýðý varsa (týraþýný olup) oruç veya sadaka yahut kurban olarak bir fidye ödesin. Güvenlikte olduðunuzda hacdan önce umre yapan kiþi, gücünün elverdiði türden bir kurban kessin. Bulamayan ise hac sýrasýnda üç gün, döndükten sonra da yedi gün yani tam on gün oruç tutmalýdýr. Bu, ailesi Mescid-i Harâm civarýnda oturmayanlar içindir. Allah’ýn buyruðuna saygýlý olun ve bilin ki Allah’ýn cezalandýrmasý çok þiddetlidir.” (Bakara: 2/196)

(114) Nafi (Rahmetullahi Aleyh) þöyle dedi:

“Abdullah ve Salim babalarý Abdullah ibni Ömer (Radiyallahu Anhuma) ile Hacac’ýn ibni Zübeyr ile savaþmak için Mekke’ye geldiðini bu sebeple seninle Beytin arasýnda engel olacaðýný sanýyoruz þeklinde, konuþtular. Abdullah ibni Ömer (Radiyallahu Anhuma):

−Biz Hudeybiye senesinde Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ile beraber umre yapýcýlar olarak yola çýktýk. Kureyþ kâfirleri, Beytin berisinde ona ulaþmamýza engel oldular. Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) kurbanlýk develerini kesip baþýný týraþ ederek ihramdan çýktý, dedi.”

(Buhari 1704)

(115) Nafi (Rahmetullahi Aleyh) þöyle dedi:

“Abdullah ibni Ömer (Radiyallahu Anhuma), Haccac’ýn ibni Zübeyr ile savaþmak için Mekke’ye geldiði yýl hac yapmak istedi. Kendisine:

–Ýnsanlar arasýnda bir harp vardýr, biz onlarýn seni hacdan men edip çevireceklerinden korkuyoruz! denildi. Abdullah ibni Ömer (Radiyallahu Anh):

Allah Subhanehu ve Teâlâ þöyle buyuruyor:

لَقَدْ كَانَ لَكُمْ ف۪ي رَسُولِ اللّٰهِ اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ يَرْجُوا اللّٰهَ وَالْيَوْمَ الْاٰخِرَ وَذَكَرَ اللّٰهَ

 كَث۪يراًۜ

“Ýçinizden Allah’ýn lutfuna ve âhiret gününe umut baðlayanlar, Allah’ý çokça ananlar için hiç þüphe yok ki, Resûlullah’ta güzel bir örneklik vardýr.”  (Ahzâb: 33/21)

Eðer Beyti ziyaretten men edilirsem ben de Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in yaptýðý gibi yaparým. Ben sizleri Þahid yapýyorum ki, ben umre yapmayý kendime vacip kýldým, dedi. Sonra yola çýktý. Nihayet Zulhuleyfenin önündeki Beydâ mevkiine ulaþtýðý zaman:

−Hac ile umrenin hali engel sebebiyle ihramdan çýkýþýn mubahlýðýnda farksýz bir þeydir. Dolayýsýyla, ben sizleri Þahid kýlýyorum ki, ben umremle beraber haccý kendime vacip kýldým, dedi. Yolda Cuhfe yakýnýndaki Kudeyd mevkiinden satýn aldýðý kurbaný hediye kurbaný olarak sevk etti.

Bu tek kurban üzerine ziyade yapmadý. Ýhramýn haram kýldýðý suçlardan hiç birini iþlemediði için baþka kurban kesmedi. Arada ihramdan çýkmadý, ihramdan dolayý haram olan fiillerin hiç biri kendisine helal olmadý, týraþ olmadý, saçýný kýsaltmadý. Nahr günü olunca kurbanýný kesti, týraþ oldu ve ifâda tavafýný yaptý. Abdullah ibni Ömer (Radiyallahu Anhuma) nahr günü yaptýðý bu ilk tavafla hac ve umre tavafýný eda ettiði görüþünde bulunuyordu. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in da böyle yaptýðýný söylerdi.”

(Buhari 1565, Müslim 1230/182, Malik 1/360, Nesei 2745, Ýbni Huzeyme 2743, Ýbni Hibban 3998)

(54) Kadýn ve Çocuklarýn Haccý

(116) Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Hiçbir erkek mahremi olmayan bir kadýnla yalnýz kalmasýn! Hiçbir kadýn da beraberinde mahremi olmaksýzýn yolculuk etmesin!”

Bunun üzerine bir adam ayaða kalkarak:

−Ya Rasulallah! Ben þöyle þöyle bir savaþa yazýlmýþtým, kadýným da hac etmek için yola çýkmýþtý! dedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

−“Sen de git kadýnýnla beraber hac et!”

(Buhari 2803, Müslim 1341/424, Ýbni Huzeyme 2529, Ýbni Hibban 3757, Ahmed bin Hanbel Müsned 1/222)

(117) Es-Sâib bin Yezid (Rahmetullahi Aleyh) þöyle dedi:

“Ben yedi yaþýnda iken Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in beraberinde bana hac yaptýrýldý.”

(Buhari 1743)

(118) Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Revha da bir kafile ile karþýlaþtý ve þöyle buyurdu:

“Bunlar kimlerdir?”

Onlar:

−Müslümanlarýz, ya sen kimsin? dediler. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Ben Allah’ýn Rasulüyüm.”

Bunun üzerine bir kadýn küçük bir çocuðu kaldýrarak:

−Ya Rasulallah! Bunun için hac var mýdýr? dedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

−“Evet, ona hac sana da ecir vardýr.”

(Müslim 1336/409, Malik 1/422, Ebu Davud 1736, Ýbnu’l-Carud 411, Ýbni Hibban 3797, Humeydi 504)

(55) Aciz ve Ölen Kimse Yerine Hac Yapmak

(119) Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Fadl bin Abbas, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in terkisinde idi. Hasam’dan genç bir kadýn Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e geldi. Fadl bin Abbas ise kadýna, kadýn da Fadl bin Abbas’a bakmaya baþladý. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de Fadl bin Abbas’ýn yüzünü baþka tarafa çevirdi. Kadýn:

−Ya Rasulallah! Allah’ýn kullarý üzerindeki hac farzý, babam çok ihtiyar iken eriþti. O deve üzerinde sabit duramaz bir haldedir. Ben onun yerine hac edebilir miyim? dedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

−“Evet, onun yerine hac edebilirsin.”

Bu veda haccý esnasýnda oldu.

(Buhari 1443, Müslim 1334/407, Malik 1/359, Ebu Davud 1809, Nesei 2640, Darimi 2/39, 40, Tirmizi 928, Ýbni Mace 2907, Ýbni Huzeyme 3031, Ýbni Hibban 3989, Ahmed bin Hanbel Müsned 1/346, 359, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 992)

(120) Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Cuheyne kabilesinden bir kadýn, Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e geldi ve:

−Annem hac yapmayý adamýþtý, ancak hac yapamadan öldü. Þimdi ben onun yerine hac edebilir miyim? dedi. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

−“Evet, onun yerine hac edebilirsin. Þayet annenin bir borcu olsaydý sen annenin bu borcunu öder miydin ne dersin? Allah’ýn hakkýný da ödeyip yerine getiriniz! Allah, hakký eda edilmeye herkesten daha layýktýr!”

Bu veda haccý esnasýnda olmuþtur.

(Buhari 1739, 1740, Nesei 2632, Ýbnu’l-Carud 501, Tayalisi 2621, Ahmed bin Hanbel Müsned 1/239, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 993)

(56) Veda Haccýndaki Hutbe

(121) Ebu Bekir (Radiyallahu Anh) þöyle tahdis etti:

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) nahr günü hitap ederek þöyle buyurdu:

−“Ey insanlar! Zaman Allah’ýn gökleri ve yeri yarattýðý günkü ilk vaziyetine dönmüþtür. Bir sene on iki aydýr. Bunlardan dördü haram aylardýr. Üçü peþ peþe olan; Zilkade, Zilhicce ve Muharremdir. Dördüncüsü Mudar’ýn ayý olan Recebdir. O Cumâdalahýr ile Þaban aylarý arasýndadýr. Bu ay hangi aydýr?”

Biz:

−Allah ve Rasulü daha iyi bilir, dedik. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) sukut etti. Biz, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bu aya eski adýndan baþka bir ad verecek zannettik. Sonra þöyle buyurdu:

−“Zilhicce ayý deðil midir?”

Biz:

−Evet, Zilhiccedir, dedik. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Bu belde hangi beldedir?”

Biz:

−Allah ve Rasulü daha iyi bilir, dedik. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) sustu. Nihayet biz, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Mekke’ye yeni bir isim verecek zannettik. Sonra Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Bu belde Mekke beldesi deðil mi?”

Biz:

−Evet, Mekke’dir, dedik. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Bu gün hangi gündür?”

Biz:

ꟷAllah ve Rasulü daha iyi bilir, dedik. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) yine sukut etti. Nihayet biz, ona adýndan baþka bir isim verecek zannettik. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Bu gün nahr günü deðil midir?”

Biz:

−Evet, nahr günüdür, dedik. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Hiç þüphesiz ki, bu ayýnýzda, bu beldenizde bu gününüzün haram olduðu gibi, birbirinize kanlarýnýz, mallarýnýz ve namuslarýnýz haramdýr! Her türlü tecavüzden koruma altýndadýr! Muhakkak ki, sizler Rabbinize kavuþacaksýnýz! O zaman Rabbiniz sizlere bütün iþlerinizden soracaktýr! Ey insanlar! Dikkat edin! Benden sonra sapýklar olarak birbirinizin boynunu vuracak hale dönmeyin! Ey insanlar! Dikkat edin ve bu söylediklerimi burada hazýr bulunanlar, burada hazýr bulunmayanlara teblið etsin! Kendisine teblið edilen bazý kimseler, burada bulunup iþiten kimselerden daha iyi anlayýp öðrenebilir...”  (Buhari 4096, 4097, Müslim 1679)

(122) Abdullah ibni Ömer (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Mina’daki hitabýnda þöyle buyurdu:

“Bu günün hangi gün olduðunu biliyor musunuz?”

Sahabeler:

−Allah ve Rasulü daha iyi bilir, dediler. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Þüphesiz ki, bu haram bir gündür, peki bu belde hangi beldedir?”

Sahabeler:

−Allah ve Rasulü daha iyi bilir, dediler. Bunun üzerine Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Haram aydýr! Þüphesiz ki, Allah kanlarýnýzý, mallarýnýzý, ýrzlarýnýzý bu ayýnýzda, bu beldenizde ve bu gününüzün haramlýðý gibi birbirinize haram etmiþtir!..”  (Buhari 1645)

(123) Cabir (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Kurban kesme günü Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bize hitap edip þöyle buyurdu:

−“Hürmet bakýmýndan hangi gün daha büyüktür?”

Sahabeler:

−Bu kurban kesme günümüz, dediler. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Hürmet bakýmýndan hangi ay daha büyüktür?”

Sahabeler:

−Bu içerisinde hac yaptýðýmýz ayýmýz, dediler. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Hürmet bakýmýndan hangi belde daha büyüktür?”

Sahabeler:

−Bu beldemiz, dediler. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Þüphesiz ki, kanlarýnýz ve mallarýnýz, bu beldenizde ve bu ayýnýzda bu gününüzün haramlýðý gibi, sizlere haramdýr! Teblið ettim mi?”

Sahabeler:

−Evet, teblið ettin, dediler. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Ey Allah’ým! Þahid ol!”  (Ahmed bin Hanbel Müsned 14994)

(124) Cabir (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Müzdelifeden geçip Arafat’a geldi. Çadýrýný Nemirede kurulmuþ halde buldu ve oraya indi. Güneþ batýya meyledince devesi Kasvanýn getirilmesini emretti. Kendisi için Kasvanýn üzerine semeri kondu. Sonra Arafat vadisinin ortasýna geldi. Orada insanlara bir hutbe irat ederek þunlarý söyledi:

−“Þüphesiz ki, kanlarýnýz ve mallarýnýz, bu beldenizde, bu ayýnýzda bu gününüzün haramlýðý gibi sizlere haramdýr! Dikkat ediniz! Cahiliye iþlerinden olan her þey ayaklarýmýn altýndadýr, laðv edilmiþtir! Cahiliye devrinde güdülen kan davalarý da kaldýrýlmýþtýr! Kan davalarýmýzdan ilk kaldýrdýðým kan davasý Rabîa bin el-Haris’in kan davasýdýr. O Sa’d oðullarýnda çocuðu için sütannesi aramakta iken Huzeyl onu öldürmüþtü!

Cahiliye faizi de kaldýrýlmýþtýr! Faizlerimizden ilk kaldýrdýðým faiz Abdulmuttalib bin Abbas’ýn faizidir! O tamamýyla geçersiz kýlýnmýþtýr! Kadýnlar hakkýnda Allah’tan korkun! Kuþkusuz ki, sizler onlarý Allah’ýn emaný ile aldýnýz ve ferclerini Allah’ýn kelimesiyle helal kýldýnýz!

Sizin onlar üzerindeki hakkýnýz, hoþlanmadýðýnýz kimselere döþeklerinizi çiðnetmemeleridir! Eðer bunu yaparlarsa onlarý hafifçe dövün! Onlarýn sizin üzerinizdeki haklarý da maruf yönüyle yedirilmeleri ve giyindirilmeleridir! Ben size öyle bir þey býraktým ki eðer ona sýký tutunursanýz ondan sonra asla dalalete düþmezsiniz! O, Allah’ýn Kitabýdýr. Sizler benden sorulacaksýnýz! O vakit ne diyeceksiniz?”

Sahabeler:

−Senin teblið ettiðine, vazifeyi ifa ettiðine ve nasihat eylediðine kesin þehadet ederiz dediler. Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þehadet parmaðýný semaya doðru kaldýrýp insanlara göstererek üç defa þöyle dedi:

−“Þahid ol ya Rab! Þahid ol ya Rab!..”

(Müslim 1218/147, Ebu Davud 1905, Darimi 2/45, Ýbnu’l-Carud 465, 469, Ýbni Mace 3074, Ahmed bin Hanbel Müsned 14447)

Efendimizin Haccýnýn Þekli

(57) Rasulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in Haccý

(125) Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Medine’de dokuz sene hac etmeden kaldý. Sonra onuncu senede Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bu sene hac edecek diye insanlar arasýnda ilan ettirdi. Bu ilana müteakip Medine’ye pek çok insan binili veya yaya olarak gelmeye güç yetiren kimse kalmayýp hepsi geldi. Ýnsanlar, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ile beraber çýkmak için yol tedariki yaptýlar. Hepsi de Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’i imam edinmek ve Onun ameli gibi amel etmeyi istiyordu. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bize hutbe irad etti ve þöyle buyurdu:

“Medine ahalisinin tehlil yeri, Zulhuleyfe’dir. Diðer yol ahalisinin tehlil yeri, el-Cuhfe’dir. Irak ahalisinin tehlil yeri, Zatu Irk’dýr. Necd ahalisinin tehlil yeri, Karn’dýr. Yemen ahalisinin tehlil yeri ise, Yelemlem’dir.”

Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Zilkade ayýndan beþ veya dört gün kalmýþtý ki, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) yola çýktý. Kurbanlýðýný da sevk etti. Beraberimizde kadýnlar ve çocuklar olduðu halde biz de Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ile beraber yola çýktýk. Zulhuleyfeye geldiðimiz de Esma bin Umeys (Radiyallahu Anha) Ebu Bekir (Radiyallahu Anh)’ýn oðlu Muhammed’i dünyaya getirdi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e nasýl yapacaðýna dair haber gönderdi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de þöyle buyurdu:

“Gusül abdesti al, kalýn bir bez baðla ve ihrama gir!”

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Zulhuleyfe mescidinde namaz kýldýrdý ve suskun duruyordu. Sonra devesi kasvaya bindi, devesi Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’i Beyda üzerine doðrulttuðunda, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ve ashabý sadece hacca niyetle tehlil getirdi. Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Ben, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in önünde gidiyordum ve gözümün alabildiði mesafeye baktým, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in önünde binili ve yürüyen insan seli gördüm! Sað tarafýnda bunun benzeri kalabalýk, sol tarafýnda da bunun benzeri kalabalýk ve arkasýnda da ayný insan seli vardý. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) aramýzda gidiyor ve Kur’an ona nazil oluyor, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de Kur’an’ýn tefsirini biliyordu. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) her ne yaparsa biz de onu beraber yapýyorduk. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle dedi:

لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ، إِنَّ الْحَمْدَ، وَالنِّعْمَةَ، لَكَ وَالْمُلْكَ، لاَ شَرِيكَ لَكَ

“Lebbeyk Allahumme Lebbeyk, Lebbeyke La Þerike Leke Lebbeyk, Ýnne’l-Hamde Ve’n-Ni’mete Lek, Ve’l-Mulke La Þerike Lek.”

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bu tevhid sözlerini yüksek sesle söyledi. Ýnsanlar da öteden beri söyleye geldikleri bu telbiyeyi yüksek sesle tekrarladýlar. Bazý insanlar ziyade yaparak; Lebbeyk Zelmeâric Lebbeyk Zelfevâdýl diye telbiye getirdiler. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de onlara bundan bir þeyi reddetmedi! Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) kendi telbiyesine devam etti. Biz, Lebbeyk Allahumme Lebbeyk Bilhac diyorduk ve sarahaten açýklýyorduk. Ýfrad hacdan baþka bir þeye niyet etmiyorduk. Hacca umreyi karýþtýrmýyorduk. Umreyi de bilmiyorduk. Aiþe (Radiyallahu Anha) Serif mevkiine geldiði zaman hayýz oldu. Zilhiccenin dördüncü günü sabah, duha namazý vaktinde Mekke’ye girdik. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ile birlikte Beyt’e geldik. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) mescidin kapýsýna geldi ve binitini oraya ýhtýrdý, sonra mescide girdi. Rüknü Hacerü’l-Esved’i isti’lam etti. Sonra sað tarafýna yürüdü. Tekrar rükne dönene kadar üç kere koþar adýmlarla, dört defa da her zamanki durumu üzere yürüdü. Sonra makamý Ýbrahim’e ulaþtý ve þu ayeti okudu:

وَاتَّخِذُوا مِنْ مَقَامِ إِبْرٰهِيمَ مُصَلًّى

“Vettehizû Min Makami Ýbrahime Musalla.”

Sesini yükselterek bunu insanlara iþittirdi. Makamý kendisi ile Beyt arasýna alarak iki rekât namaz kýldý. Birinci rekâtta Fatiha’dan sonra ‘Kul Ya Eyyuhel Kafirûn’ ikinci rekâtta ise Fatiha’dan sonra ‘Kul Huvallahu Ahad’ surelerini okuyordu. Sonra zemzemin yanýna gitti ve ondan içti ve baþýna döktü sonra tekrar Haceru’l-Esved’e döndü ve onu isti’lam etti. Sonra Safa’ya Safa kapýsýndan çýktý. Safa’ya yaklaþýnca þu ayeti okudu:

إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِنْ شَعَٓائِرِ اللّٰهِ

 

NOT: DEVAMI VAR

Hâtîme:

 

Hamd âlemlerin rabbi olan Allâh’a mahsustur. Salât ve selâm yaratýlmýþlarýn en hayýrlýsý Muhammed sallallâhu aleyhi ve sellem’in, âlinin ve ashabýnýn üzerine olsun.

 

Yardým ve baþarý, izzet ve þeref Allâh’tandýr. 

O her þeyin en iyisini bilendir, 

Muvahhid Kullara  Selâm Olsun.

 

Polat Akyol.

 

KAYNAK :  

TEVHÝD DAVETÝ

 KUR’AN VE SAHÝH SÜNNET