AKRABA VE YAKINLARA SADAKA VERMENÝN FAZÝLETÝ

Mukaddime: 

Rahmân ve Rahîm olan Allâh’u Teâlâ’nýn Adýyla…

Hamd, Allâh’a mahsustur. O’na hamd eder, O’ndan yardým ve maðfiret dileriz. Nefislerimizin þerrinden ve amellerimizin kötülüðünden O’na sýðýnýrýz. O’nun hidâyete erdirdiðini hiç kimse saptýramaz, saptýrdýðýný ise hiç kimse hidâyete erdiremez. Þehâdet ederim ki, Allâh’tan baþka ibâdete lâyýk hiçbir ilâh yoktur. Ve yine þehâdet ederim ki, Muhammed aleyhisselâm O’nun kulu ve Rasûlü’dür…

Bundan sonra:

Ey Allâh Subhânehu ve Teâlâ’nýn Hidayete erdirdiði Mü’nin Kullarý; Bu makaleyi çok Üzülerek yazýyorumki, Akrabalýk baðlarýný bir çoðumuz koparmýþ durumdayýz akrabalarýmýzýn bir çoðunu hiç tanýmýyoruz bile. Yazýklar olsun tüm sýla-i rahim’i (akraba baðlarýný) unutup terk edenlere ve Allâh Subhânehu ve Teâlâ bizleri sýla-i rahim’den ayýrmasýn koparmasýn ÝnþeAllah Allahümme Amin.

Akraba Ziyaretinin Fazileti

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Kim, rýzkýnýn kendisine geniþlemesini yahut ömrünün uzatýlmasýný istiyorsa, sýla-i rahim yapsýn! (Yani akrabasýna iyilikte bulunsun)” (Buhari 4/1915, Müslim 2557/20)

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

Hani biz, Ýsrâiloðullarý’ndan: “Sadece Allah’a kulluk edeceksiniz, ana-babaya, akrabaya, yetimlere, yoksullara iyilikte bulunacaksýnýz!” diye söz almýþ ve: “Ýnsanlara güzel söz söyleyin, namazý hakkýyla kýlýn, zekâtý verin!” diye emretmiþtik. Sonra sizden pek azý müstesna, sözünüzden döndünüz ve hâlâ yüz çevirmeye devam ediyorsunuz. (Bakara: 2/83)

Ey insanlar! Sizi bir tek nefisten yaratan, ondan eþini var eden, bu ikisinden de birçok erkekler ve kadýnlar üretip yayan Rabbinize karþý gelmekten sakýnýn. Ýsmi hürmetine birbirinizden dilekte bulunduðunuz o Allah’a saygýsýzlýk etmekten ve akrabalýk baðlarýný koparmaktan sakýnýn. Çünkü Allah sizin üzerinizde tam bir gözeticidir. (Nisâ: 4/1)

Allah’a kulluk edin ve O’na hiçbir þeyi ortak koþmayýn. Ana-babanýza iyilikte bulunun. Akrabaya, yetimlere, yoksullara, yakýn komþuya, uzak komþuya, yakýn arkadaþa, yolda kalmýþlara, elinizin altýnda bulunan köle, câriye, hizmetçi ve iþçilere iyilik yapýn. Çünkü Allah, kendini beðenen ve çokça övünüp duran kimseleri kesinlikle sevmez. (Nisâ: 4/36)

Ey iman edenler! Eðer imana karþý küfrü sevip tercih ediyorlarsa babalarýnýzý ve kardeþlerinizi bile dost edinmeyin! Sizden kim onlarý dost edinirse iþte onlar zâlimlerin ta kendileridir. (Tevbe: 9/23)

(53) Enes bin Malik (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Ebu Talha (Radiyallahu Anh) Medine’de hurmalýk ve mal yönünden Ensar’ýn en zengini idi. Mallarýnýn kendine en deðerlisi de Beyruha bostaný idi. Beyruha mescidin hemen karþýsýndaydý. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Beyruhaya girer onun içindeki güzel sudan içerdi. Enes (Radiyallahu Anh) dedi ki:

“Siz sevdiðiniz þeylerden infak edinceye kadar asla iyiliðe ermiþ olamazsýnýz. Her ne infak ederseniz, þüphesiz Allah onu bilir.” (Âl-i Ýmran: 3/92). ayeti nince, Ebu Talha (Radiyallahu Anh) kalkýp, doðru Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e geldi ve:

−Ya Rasulallah! Allah’u Teâlâ:

“Siz sevdiðiniz þeylerden infak edinceye kadar asla iyiliðe ermiþ olamazsýnýz,” buyuruyor. Bana malýmýn en deðerli olaný Beyruhadýr. Beyruha Allah için sadakadýr. Bu sadakanýn hayrýný ve onun Allah katýnda bir iyilik ve azýk olmasýný ümit ediyorum. Allah’ýn sana gösterdiði cihete onu sarf et dedi. Enes (Radiyallahu Anh) dedi ki:

−Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bunun üzerine þöyle buyurdu:

−“Ne hoþ! Ýþte bu kazançlý bir maldýr! Ýþte bu kazançlý bir maldýr! Ben senin söylediðin sözü iþittim. Ben bu bostaný akrabalarýna infak etmeni uygun görüyorum.”

Ebu Talha (Radiyallahu Anh):

−Ya Rasulallah! Ben de senin istediðin gibi yaparým, dedi. Sonra Ebu Talha (Radiyallahu Anh) Beyruhayý akrabalarý ve amcaoðullarý arasýnda taksim etti.

(Buhari 1388, Müslim 998/42, Malik 2/595, Darimi 2/390, Tirmizi 2997, Ýbni Huzeyme 2455, Ýbni Hibban 3340, Beyhaki 6/164, 275, Begavi 1683, Ahmed bin Hanbel Müsned 3/131, 256)

(27) Ölüye Sadaka Sevabýnýn Ulaþmasý

(54) Abdullah ibni Abbas (Radiyallahu Anhuma) þöyle dedi:

Sa’d bin Ubâde (Radiyallahu Anh) anasýndan uzak bir yerde bulunduðu sýrada annesi vefat etti. Bunun üzerine Sa’d bin Ubâde (Radiyallahu Anh):

−Ya Rasulallah! Ben annemden uzakta iken annem vefat etti. Ben onun adýna bir þey sadaka versem, bu sadaka ona fayda verir mi? dedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Evet.”

Sa’d bin Ubâde (Radiyallahu Anh):

−Ben seni þahid yapýyorum, benim Mýhraf isimli bostaným annem için sadakadýr.

(Buhari 2603, Malik 2/760, Ebu Davud 2882, Nesei 6/252, Tirmizi 669, Ýbni Huzeyme 2500, Ýbni Hibban 3354)

(55) Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Bir kimse Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’e:

Babam öldü bir mal býraktý ve vasiyet de etmedi. Benim onun adýna tasadduk etmem onun günahlarýna kefaret olur mu? dedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Evet, olur.” (Müslim 1630/11)

(28) Sadaka Ýstemenin Kerahiyeti!

(56) Ebu Said el-Hudri (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Ensar’dan bazý kimseler, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’den sadaka istediler! Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de onlara verdi. Sonra bunlar yine istediler. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’de yine verdi. Nihayet yanýnda mal tükendi. Akabinde Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Sadaka malýndan yanýmda bulunan þeyleri sizlerden asla esirgemem. Herkim dilencilikten sakýnmak isterse, Allah o kimseyi iffetli kýlar. Herkim halktan müstaðni olursa, Allah onu zengin yapar. Herkim sabretmek isterse, Allah ona sabýr verir. Hiç kimseye sabýrdan daha hayýrlý ve sabýrdan daha geniþ nimet verilmemiþtir!” (Buhari 1398, Müslim 1053/124, Malik 2/997, Nesei 5/95, Tirmizi 2024, Darimi 1/378, Beyhaki 4/195, Begavi 1613, Abdurrezzak 20014, Ahmed bin Hanbel Müsned 3/93)

(29) Mal Biriktirmek Amacýyla Sadaka Ýstemek Haramdýr!

(57) Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Herkim mal çoðaltmak için insanlarýn mallarýný dilenirse, þüphesiz ki, o ateþ parçasý istemektedir! Bundan sonra ister az istesin isterse çok istesin!” (Müslim 1041/105)

(30) Afiflerin (Namuslu, iffetli, temiz, dürüst.) Sýfatý

(58) Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“Kendilerini Allah yoluna adayan (bu yüzden) seyahat ve ticarete imkân bulamayan yoksullara verin. Yoksulluklarýný gizli tuttuklarý için bilmeyen onlarý zengin sanýr. Kendilerini simalarýndan tanýrsýn. Onlar insanlara asla el açmazlar. Hayýr için yaptýðýnýz her harcamayý Allah hakkýyla bilmektedir.” (Bakara: 2/ 273)

(59) Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Miskin, sadaka istemek için insanlarý dolaþan, bir iki lokma, bir iki hurmanýn geri çevirdiði dilenci kiþiler deðildir! Fakat gerçek miskin, kendini geçindirecek bir imkân bulamayan ve kendinin sadaka verilmek için sýkýntýda olduðu bilinmeyen, kendi de kalkýp insanlardan sadaka istemeyen (dilencilik yapmayan) iffetli kimselerdir!” (Buhari 1408, Müslim 1039/101, Malik 2/923, Nesei 2571, Ýbni Hibban 3352, Begavi 1602)

Hâtime:

Hamd âlemlerin rabbi olan Allâh’a mahsustur. Salât ve selâm yaratýlmýþlarýn en hayýrlýsý Muhammed sallallâhu aleyhi ve sellem’in, âlinin ve ashabýnýn üzerine olsun.

Yardým ve baþarý, izzet ve þeref Allâh’tandýr.

O, her þeyin en iyisini bilendir.

Muvahhid Kullara Selâm Olsun.

Polat Akyol.

KAYNAK:

KUR’AN VE SAHÝH SÜNNET