Düş çürükleri…

Maviden tabanı şehrin ve isyankâr çiçeklerin

Uçuşan polenlerine teslim yüreğim

Günde saklı ukde

Şehrin yüzünü yalayan ölüm gibi

Rüzgarın nefesi

Aşka hasret bir yemin

Bazen bozulmuş tövbe eden gecenin

Selameti için günden arda kalan şu ışığı

Nasıl ki saklı tuttum hanemde

Metruk hecelerden inşa ettiğim cenneti

Sundu şükürler olsun ki Rabbim benim gibi bir yetime.

 

Yâd edilesi dün ne ki?

Kıyımda şehir

Kıyama duran şiir ve şair

Bir bilinmez ki tokadı taze

Bir umut ki yürek gibi taptaze.

 

Hazan muktedir iken hüzne

Cafcaflı methiyeleri dizen kimse kabrime

Sadık bir kulum ben

Baş eğdiğim kaderime selametle dokunan

Kıyasıya rekabet içinde insanlar

Şafağı atan gecenin beyhude gülüşleri

Eriyen mum gibi

Çözülmemiş bir bilmece

Şehrin şahikası

Nifak sokan kimse şair ile hayat denen güfteye

 

Hayallerdir aralıksız tekbir getiren ve şehrin isyanı

Yanık kelam

Kayıp selam

Ucu yanık mektuplar

Ömür gibi uzun

Ömür gibi kısa

Yas tutan her hece her söz bazen sonsuzluğun meali

 

Gök gözlü annem

Şivesi dünün

Şirazesi kaymış iken kiminin

Kimlik derdinde değilim

Ne kinaye ne kin ne yalan

Aşkın arazı

Emre amade yüreğin sızısı

Öyle bir iklimim ki ben

Şiarı yaşamın

Göbek bağım hala kopmadı

Dünün yâd edilesi efkarı

 

Müzmin hecelerim

Kekelediğim kimi zaman

Gecelerin Şimal Yıldızı

Ah etmem isyan asla

Nazarımda şu dünya

Nasıl da kifayetsiz

Kimi baştan çıkardıysa

 

Hüviyetim nemli

Sözcüklerim coşkunun g/izini sürer

İmla hatasıyım belki de ömrün

İman gücümle saklı tuttuğum

Neşem bazen hüznüm

Adeta kerrat cetveli içim

İdam ettiğim günün gecenin dermanı

 

Diviti kayıp bir şair

Sözcüklere âşık bir şiir

Ömrün yakut bestesi

Aşkın ikazı ve sönen feri

Gecenin bazen dumanlar tüten yüreğin tekbiri

Aşkla sabırla baş koyduğum o yol ki

Sevecen yüreğimin nazarında kopan bir çığlık gibi

 

Oysaki ben sessiz sever yaşarım

Semada saklıyım

Bazen yerde

Cihan harbi benimki

Öldürdüğüm daha dünden nefsime de

Asla boyun eğmedim ben

Açlıkla terbiye ettiğim benliğim, bedenim

Aralıksız hayatı tavaf ederim ne zaman ki

Firar etsem bedenimden

Çöken dizlerimden de ayrı düşmez dizelerim

Diz dizeyim sevgiyle

 

Bir bir sayfaya serdiğim dizelerin verilmişken hükmü

Sevdiğim kadar sığındığım aşkın hükümranlığında

Rabbime sunarım yüreğimi, içimi

İfa edemediğim bir görev değil bu

İhya edilesi yüreğin bir iken zikri ve fikri

Asırlardan öte

Dünün aşina yüzüyle

Serildiğim bir rahle ki

Hayatın ve aşkın Bedevi satırları

 

Bir derviş edasıyla s/üzülürüm

Bir iklimden diğerine

Azat ettiğim gölgem

Konuşlu olduğum göğün en ulvi güzelliği

Elbet katık ettiğim inançla ve o sevgi ki:

Yağız gecelerin

Yağmalanmış imgelerin

Serinleten esintisi

Aşkla hidayete ermenin güncesi

Aralıksız andığım Rabbim

Alaşağı edilmiş olsam ne ki bir ömrün sonunda?

Yeter ki; O kabul etsin beni ulu katında…


( Öyle Bir İklimim Ki Ben... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 3.09.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.