Böylece kolektif etki, totem düşünce içinde özümlendi. TOTEMİ MANA TÜZEL OLUŞUN MANA İZAHIYDI. Totem de "mana" olarak "art alan ışımalı atalar mesajını söyleyeni sembolize eden, fiziksel sembollü bir ifadeydi.
Totemi izahlar groteskti
anlamaların önüne geçmek için "ilkin yasa vardı" söylemiyle
belirtiliyordu. “Grup tüzel ligi” ortak sağlama yoluyla totemde "totem
kardeşliği" olarak anlam bulmuştu.
Grup tüzel liginin totemde anlam
bulan "doğruluk payı" ifadesi iradenin olmadığı dönem içinde “totemi söylem” olmakla dokunulmaz
(kutsal-mübarek) bir tabuydu.
Sağlatan sosyal ortam da geri
bağlanıcı bilgi sel sağlama yapmanın baskı ve basıncı nedenle, kişilerin totem
karşısında fikir yürütme, karar alma, irade kullanma davranışı yoktu. Bu
bağlamla totem, atalar deneyiminden oluşan yoldu.
Üreten grup geri bağlanıcı
bilgisel sağlama yapmanın yanına üretim ilişkisini katan kapasitesi nedenle;
kendi kararını aldı. Kendi sözünü söyledi. Kendi fikrini söylemeye başlamakla;
totemin tacını tahtını sarsmıştı. Henüz adı konmamış olsa da "totem
öznenin içine giren bir seslenme ve söz sahibi oluştu.
Hele de her grupla üreten
ilişkilerin her biri kendi grubunu, gruplar arası temasa açmakla ve bu temaslar
da giderek temaslı bir ittifaka dönüşmüştü. "Totem temsilciler"
ittifakın içine "içlerindeki totemi sesle" ve "meslekleriyle
buğday ilahı, çobanlıklarıyla da çoban ilahı diye anılmakla" geldiler.
İşte "ilahlar bir totem
mesleği olan irade sahibi gruplardı". İlahlar; "meslek sahibi olmanın
irade ve üretim hareketi nedeni ile totem kutsamasının anlam ve içerik
değişmesiydi". Yani "ilahlar ittifakın yaratıcısı, insanın yaratıcısı
ve entegre üretimle ittifakın inşacılarıydı".
İlahlar "kendi totem
meslekleriyle anılıp, iradeni karar vericiydiler". Üreten iradeleri
nedenle İlahlar gruplarını dış dünyaya açtılar. Bu nedenle ilahlar hiçbir
yerden gelmeyip zaten tekil dönemle, totem dönemle ve ittifaklarla hep
bulundukları yerdeydiler.
İttifaklar temelde meslek sahibi
gruplar tüzelisiydi (tüzel kişiliğiydi). Özelde de grup mesleği temsilcisi
totem kişilerdi.
İttifaklarsa üreten ilahlar
(ilah) iradesinin bileşimiydi. İlah tekil ve çoğul anlamdı. İlah bir grubun
temsilcisi ilah iken tekildi. Aynı ilah grup içinin her bir özneleri olaraktan
da çoğuldu. İlahlar eril ve dişil anlam içerir olmasıyla ilah kavramı ikili
yapı ile ikili bir bakışımdır.
Zaten "ittifakların çok
köklü düşüncesi" ve fikri bakışımı; ilah kavramındaki bu ikili düaliteden
ileri gelir. Bu düaliteyi ve çokluğu biraz açalım.
İttifakılar farklı meslek ya da
farklı iş kolu sahibiydiler. Böyle olunca her biri farklı bir iş kolları
temsilcisi olan gruplar da kendi iş koluna uygun özgün düşünce ortaya
koyuyorlardı. Çoban meslek ile tarımcı mesleğin düşünme şekli, ad koyması yani
isimlendirme şekli, eylem ve tutumları da aynı olamazdı.
Tarımcı ile madenciler ve çoban
mesleği temsilcileri farklı düşünceyi farklı isimlerle ifade etmiş olmakla
totemi bir yapı içinde ittifakın içine gelmişlerdi. Yani, totem gruplar
eşleyişle meslek sahibi ilahlar farklı meslek dillerini, farklı mesleki düşünce
ve eylemlerini, farklı uygulamalarını ittifak içine beraberlerinde
getirmişlerdi.
İttifaklar heterojen yapının
farklı dil (kültür), düşünce, meslek, iş-eylem ve uygulama bileşimiydiler. Bu
nedenle ittifaklar farklı üreten grupların bir araya gelmesiyle çok köklü
düşünce ve dil kullanmanın da temeliydiler.