Her düş,
Her sekant
İçilesi bir vazgeçiş sözcüklerin
sonlandığı o dans
Aşkın ilkesi ve ülküsü ve ülkesi
Varsın sussun şiirler
Varsın sınandığı kadar sığınsın şair:
Rengi solan güneşe kırgın
Varlığı yok sayılan dünyadan yılgın
Bir manifesto yerken
Bir ayraç
Sözcüklerin de yok artık albenisi
Aşılası kıtalar
Suskun coğrafyalar
Şiirler iken yamalı yüreğinin tek
tesellisi
Geçkin zaman
Göçebe yakarışlar şehri
Varla yok arası bir benlik
Ölümüne sevginin ansızın dirilesi
Atılan her nutuk
Serap gördüğü aslında ufukta saklı
umut
Aşkın vaveylası hükmedene sevdalı
Yalnızlığın kıstası
Bir şiirden daha medet bulası.
Yorgun ve sevgi fakiri ruhlar
Aşılası geçitler ve ömür
Tamamlanmayan bir vardiya hizaya
geldiği kadar şair
Kutsanmış yüreği bir mihenk taşı olsa
ne ki?
Eziyet çekilesi cihanın arka bahçesi
Kilit vurduğu yüreği şairin
Fukara düşler
Azat edilesi bir iklim
Her rengin duası saklı içinde.
Her vazgeçişin rotası
İmleci sığınak
Ayracı toprak
Kutsadığı aşkı
Kurunun yanın da yaşın da yandığı
Bakaya kalan anılar
Bekası ne ki yazılası?
Azat edilesi bir köle misali
Misinada dizili şairin hayalleri
Sıkkın ve bıkkın ve yorgun
Külkedisi tüm hikâyelerin vurulduğu
kadar kalbinden
Kabrine yakın bir minvalde seyir eden…
Hercai düşler aşılası tabular
Kırılası putlar devrilen potlar
Kat izinde sevginin
Delişmen sevdasına vakıf bir rozet
adeta
Yakasına iliştirdiği o uçsuz bucaksız
sema
Rotası mütereddit kimi zaman
Tahakkümperver bir v/eda ile sonlanan
Hazzı yazmanın
Haiz olduğu yaşamın
Bir handikap olsa ne ki vazgeçemediği
muradı
Sökün eden ansızın bir pervazda saklı
duyulmayan nidası
Eşleşen her duygu
Aş bildiği aşkı yâdı
Arz ettiği yalnızlığı
Tapusu hüznün şairde…
Endamı yitik bir günde baş veren bir
şiirde
Evhamı bitimsiz
Ölümsüz
Bazen kifayetsiz
Yediverenler yedi kıtada
Andığı nice köy kovulduğu
Kapısından bin bir mazeret ileri
süren köyün ölü muhtarı
Verilen muhtırası
Sağdıcı kalem
Solunda yanık bir kelam
İzinde umudun
Varsın olsun
Umurunda olmasın insanların.
Umarsız bir minval
İçinde ukde kalmaya meyyal
Tutuşan ateşin koru ve küstüğü
Bir laneti daha sonlandırsın diye
kalem
Nabzını alamadığı bir merhale
Göğün infilakı
Hazzı yok haizi olduğu sözcüklerin de
Kırılmışken direnci
Unutulmuş bir ukde bir köşede
Unutmaksa tek tesellisi
Tecellisi günün ihtişamlı bir kaside
belki de
İhtimamla sevebilmenin gücü
İndinde özlemin kavuşmak sadece
kendine…