Terk edilmiþliðin yankýsý idi sözcükler hem de zehir zemberek bir var oluþ kaygýsý.

Yokluðun kýyýsýna vuran tok sesi dalgalarýn ve kýrýk kalbimin bin bir edasý bir veda mahiyetinde algýlanýrken yazdýklarým asla da sonu gelmeyen duygularýn istiþare ettiði yüreðimden akan ve çaðlayan þelalenin her bir damlasý vurgun yediðim kadar vurguladýðým detaylarda ansýzýn çoðalýp ansýzýn yokluða karýþtýðým.

Sancýlý bir döngü ve mevsim geçiþi.

Hür olmanýn hüviyeti elbet sevgiyle istiþare ettiðim kadar bir ömrün da kýrgýn aksanýnda saklý sözcükler ve tüm deyiþler.

Veryansýn eden iklim.

Bir varsayým addedilse de mutluluk.

Tüketilmiþliðin bir adým ötesi: tünediðim dalýn duygularýmýn aðýrlýðýna dayanamayýp bin bir parçaya b/ölündüðü.

Ýkazý evrenin.

Ýbrazý iç sesimin.

Ýhtimaller dâhilinde yaþýyor olabilmenin de kim bilir kaçýncý kuvveti verilen o hüküm?

Salkým saçak olsa ne ki duygular?

Salkým söðüt.

Uzamýnda göðün varamadýðým bir nihayet.

Sonsuzluðun onsuzlukla biçimlendiði.

O olmanýn yok olmakla ilintisi elbet yoktan var eden Ýlahi Gücün ikazýna karþý gelip isyankâr kullarýn kaderin gidiþatýný tetiklediði.

Gün geçmiyor ki gem vurulmasýn arzulara.

Geceler geçmiyor ki: karanlýk nasýl da kýyametin öncüsü.

Duygularsa ruhun hörgücü ve aþkýn infilak ettiði nefreti çaðrýþtýran o kötü tohum ve melekler asla terk etmezlerken bulunduklarý mevkii olan elbette mazluma olmakta.

Nifak sokan gölgeler.

Hiçliðin katsayýsýnda yok olan sevinçler.

Farklý dünyalar ve esintiler bir melodinin çýrpýnýþý sözcüklerin sessiz çaðrýsýna yenik düþen notalar ve tüm harfler.

Aslýnda kâinatýn emsalsiz bestesi iken bir þiirde ansýzýn doðan bir çocuk gibi yeni doðan gün gibi ruhunun gamzesine sözcükler yýðan þairin gizeminde saf tutan duygular.

Paravaný olmayan bir geçiþ.

Belki bir tünel.

Belki de uzun ve karanlýk bir dehliz iþinin ehli iken kalem istiþarede iken sözcükler ve pekiþen hasreti ve özlemi þairin:

Önceki hayatýna atýfta bulunduðu ve tüm yazdýklarý aslýnda yaþamadýðý hayatýn da duacýsý iken sözcükler ve kýrgýn kalemi.

Bir kalede yaþayan.

Bir de kaleminden medet uman.

Kaile alýnmasa da zaman zaman kaybolmaya yüz tutmuþ sevginin ve umudun alametifarikasý.

Ne gam ne gam oysa…

Bir noktaya denk düþse de her canlý bir damla suda kopsa da fýrtýna ve iþte fýtratýna en yakýþaný da duydun cümle âlem:

Aþkýn hatýrýna ve Ýlahi Ateþin her kývýlcýmýnda ses bulan yüz bulan bir duygunun sonsuzlukla da kesiþti mi yolu elbet hiçbir þey ve hiç kimse durduramaz þairi hele ki mihenk taþý sevgi ve Ýlahi Aþk iken umudun rotasýnda da daim kýlar Rabbi þairin arayýþýný.

Kaybolduðu kadar þair.

Önceki hayatýnda yaþadýðý dinginliði þimdilerde bulamasa da…

Elbet takdir-e þayan bir yolculuktur þairinki:

Ne kisvesi ne nispeti ne de önü kesilemezken Rabbin verdiði nimetin ve iþte…

Günyüzü görmeye aday bir minvalde varsýn tüm kâinat ýslýklasýn ve ýskalasýn þairin arayýþýný ve kayboluþunda da vardýr elbet bir hikmet.

Yerle yeksan edilmiþ mabedine çöreklense de kara bulutlar yazdýklarý þairin ve de þiar edindiði sevgi ve umut ve inanç üçgeninde elbet gün ansýzýn þair için sadece þairin yürüdüðü yolda engel olmasýn diye ket vuruþlar asil yüreðinde saklý umudun izinde elbet dünde kalan yâdý ve yâd ellerde verdiði o amansýz mücadeleyi þair lehine sonlandýracaktýr yüce Yaratan ve aþkýn dokusunda ve sevginin rotasýnda illa ki bir çýkýþ noktasý bulacaktýr þair yeter ki yürekten dilesin ve yaþasýn ve yazsýn sessizlik ve de yalnýzlýk iken elbet aslýna rücu eden o minvalde son bulacaktýr çektiði acýlar ve onca hüzün…